کینین به دلیل مزه تلخ و تندی که در آب تونیک ایجاد می‌کند، مشهور است و همچنین شامل لیست ادویه اساسی در سازمان جهانی صحت است. از گذشته‌های دور به این سو از این گیاه برای معالجه ملاریا استفاده می‌شود، هرچند که سازمان جهانی صحت استفاده از آن را در گام نخست توصیه نمی‌کند. کینین ابتدا از پوست درخت سینکونا در اوایل ۱۸۰۰ میلادی تهیه می‌شد.

گل‌های زنگوله‌ مانند «پریمولا وریس» زرد رنگ واقعاَ مفیدند. این نبات چیزی بیشتر از نباتی است که صرفاَ زیبایی ایجاد کند. این نبات که اصلیت آن به بسیاری از مناطق اروپایی و غرب آسیا برمی‌گردد، برای علاج نفس تنگی و برانشت استفاده می‌شود.

گیاه آمازونی «گوارنا» در برازیل بسیار معمول است، جایی که از آن در نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود. دانه‌های کوچک سرخ‌رنگ این درخت حاوی کافئین است و تبدیل به یک منبع مشهور انرژی شده است. از دانه‌های این گیاه همچنین برای علاج شکم دردی استفاده می‌شود.

پوست درخت گیلاس افریقایی موسوم به «پرونوس افریکانه» شبیه یک دوای معجزه‌گر است. طبیبان سنتی افریقایی از پوست این درخت برای معالجه سلسله‌ای از بیماری‌ها به شمول ملاریا، شکم دردی و تکلیف گرده استفاده می‌کنند. اما این گیاه به ویژه برای تداوی سرطان پروستات مشهور است. ‌

جینسنگ یکی از مشهورترین ادویه گیاهی است و از گذشته‌های دور از ریشه آن در آسیا و شمال افریقا برای تداوی امراض مختلف استفاده می‌شده است. نوع آسیایی آن معمولاَ با چای صرف می‌شود که نسبت به نوع امریکایی آن از تاثیر بیشتری برخوردار است. این دوای گیاهی برای تقویت سیستم دفاعی بدن و مبارزه علیه خستگی مفید است.

وتیور یک علف بسیار پرکاربرد است. در هند، جایگاه اصلی‌اش، این علف برای کنترول فرسودگی، تولید روغن، تولید بیگ و بوریا، غذای حیوانات و ادویه سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این علف خواص ضدعفونی دارد و به این دلیل در کریم‌ها و صابون‌ها برای معالجه جوش صورت استفاده می‌شود. از این علف همچنین برای تداوی ورم مفصل نیز استفاده می‌شود.

قاصدک (Dandelion) که در افغانستان نیز به وفور یافت می‌شود، مملو از ویتامین‌ها و منرال‌هاست و اغلباَ از این گل به عنوان دوای ادرارآور برای دفع مایعات غیرضروری بدن استفاده می‌شود. تحقیقات ابتدایی نشان می‌دهد که این گل در هضم غذا و همچنین کیسه صفرا و شش نیز مفید است.

استفاده از گلها برای تزئین غذا ها از قدیم تا حال در شمارزیادی از فرهنگهای جهان مروج می باشد. گلها قبل از اینکه بر روی غذا پاشیده و یا تزئین گردند، با شکر شیرین می شوند، یا هم بریان گردیده و گاهی هم قوام انداخته می شوند و همچنان به طور تازه مورد استفاده دارند. برگ گلها نه تنها خوشرنگ اند، بلکه همچنان خوشمزده نیز هستند. ازجمله نُه گلی که به شما برگزیده ایم، شاید یکی آن دم در خانه ای شما باشد.

گلبرگهای لادن خیلی پرجوش نمو می کنند وگلهای آن رنگهای زرد، سرخ و نارنجی درخشانی دارند. برگهای این گل و حتی غنچه های آن قابل خوردن بوده و طعم کمی تندی دارند. گل لادن دارای مقدار زیاد ویتامین سی می باشد. گل لادن سال 2013 توسط دانشمندان دانشگاه ورتسبورگ به عنوان گیاه درمانی برگزیده شد.

بوته های گل خمان از ماه می تا جولای پر از شکوفه های سپید رنگی می شوند که هم خیلی زیبا و هم بسیار خوشبو اند. از برگ این گلها چای، شربت، شیرینی ای شبیه مربا و حتی شراب می سازند. همه ای این خوردنی تا حدی طعم منحصر به خود را داشته اما خوشمزه اند.

گلاب خیلی حیف است که فقط در گلدان بماند. برگهای این گل که همچنان صدبرگ نامیده می شود، را برای شربت و خوراکه های نفیس استفاده می کنند. آب گلاب را در کشورهای شرقی و شرق میانه برای عطر غذا استفاده می کنند. از این گل همچنان شیرینی نیز می سازند.

ظاهراً گل بنفشه یکی از گلهایی برای ساختن شیرینی ها و تزئین کیک های خامه یی خیلی مورد توجه می باشند. افزون براین استفاده از برگهای بنفشه برروی سالاد و انواع سوپ، عطر بسیار نفیسی به خوردنی های مذکور می دهد.

گل مینای چمنی را همه حتی در کودکی آشنا می شوند و دخترکان از این گلها گردنبند و تاج می سازند. اما برعلاوه اینها، غنچه و برگهای این گل خوردنی هم هستند. با استفاده از این گل در سالاد و نیز پاشیدن آن برروی نان طعم چهارمغزی آنرا متوجه می شوید.

گل قاصدک یا گل دندان شیر را همه می شناسند. برگها و گلبرگهای این گیاه اما خوردنی اند. از این گل در سالاد، مسکه آمیخته با گیاهان دارویی، سبزیجات و سوپ استفاده می کنند. کسانیکه به خوردنی های نفیس ارج می گذارند، از این گل ژیله و شراب می سازند.

گل همیشه بهار نیز از خانواده قاصدک است. این گل را زعفران مردمان کم بضاعت نیز می خوانند، زیرا در گذشته ها با استفاده از این گل غذاهای مختلف را رنگ می دادند. گلبرگ و گلهای این گل نیز خوردنی اند. از گل همیشه بهار همچنان مرهم علاج زخم تهیه می شود.

گلبرگهای لطیف موسوم به گل « مادر اندرک» که از خانواده گل بنفشه است را نیز در اکثر گلدانها و باغچه ها دیده اید. این گل نیز خوردنیست. از این گل نیز در سالاد، شیرینی ها و تزئین غذاها استفاده می کنند و نیز در آب می گذارند که تکه یخ شود و در نوشیدنی هایی از آن استفاده می کنند.

این گیاه با گلهای بنفش، سفید، آبی و یا هم سرخ یکی از گلبرگهای مورد توجه در استفاده از سالاد در تابستان است. طعم این گل شبیه نخود سبز تازه است و بیشتر در سالاد کاهو استفاده می شود. همچنان در سالاد کچالو از این گل استفاده می کنند.