یک دختر حامله ۱۴ ساله به نام زهرا اوایل این هفته در اثر جراحت‌هایی ناشی از سوختگی در ولایت غور افغانستان جان داد.

هرچند خانواده شوهر او مدعی اند که زهرا دست به خودسوزی زده بود، اما خانواده زهرا می‌گویند که او توسط خانواده شوهر مورد شکنجه قرار گرفته و آتش زده شده است.

براساس گزارش‌ها، زهرا که چهار ماهه حامله بود، به بد داده شده بود، رسمی که در افغانستان برای حل کردن منازعه‌ها و جنجال‌های خانوادگی رواج دارد.

مرگ این دختر جوان واکنش‌هایی را در افغانستان در پی داشت و گروه‌های حقوق بشری از حکومت افغانستان خواستند که به ازدواج اطفال پایان دهد.

گروه حامی کودکان "سیف د چلدرین" با نشر اعلامیه‌ای وضعیتی را که بر زهرا تحمیل شده و سرانجام منجر به مرگ او شد، غم انگیز و فراتر از درک توصیف کرده است.

این سازمان گفته است: «قضیه زهرا منتهای وضعیتی است که یک طفل به اجبار به ازدواج داده می‌شود. با وجود این، ما می‌دانیم که ازدواج او یک قضیه منفرد نیست، بلکه این عمل در بسیاری بخش‌های کشور عام است.»

به گفته کمیسیون حقوق بشر افغانستان، ازدواج اطفال در این کشور رو به افزایش است. سیما سمر، رئیس کمیسیون حقوق بشر افغانستان این هفته به خبرنگاران گفت: «در برخی مناطق مردم به خاطر ناامنی و فقر دختران خود را به سن بسیار پایین به ازدواج می‌دهند تا از مسئولیت آن‌ها خلاص شوند.»

قانون مدنی افغانستان سن ازدواج دختران را ۱۶ ساله تعیین کرده است. با وجود این، به گفته سازمان "سیف د چلدرین"، ۱۵ درصد زنان زیر ۵۰ سال این کشور پیش از پانزدهمین سالگره زندگی شان ازدواج کرده اند و نصف زنان پیش از ۱۸ سالگی به خانه شوهر رفته اند.

این سازمان حامی حقوق اطفال گفته است: «این نقض بنیادی حقوق اساسی اطفال است.»

این سازمان افزوده است: «زهرا و بسیاری کودکان دیگر که به سن پایین به ازدواج داده شده اند، از حقوق شان در عرصه‌های تعلیمی، مصونیت و توانایی برای تصمیم گیری راجع به آینده شان محروم ساخته شده اند.»

قضایای مشابه مرگ زهرا در افغانستان به تکرار رخ می‌دهد. در همین ولایت غور در ماه نوامبر سال گذشته یک زن به اتهام زنا سنگسار گردید.

در ماه مارچ سال گذشته دختری به نام فرخنده در روز روشن در قلب شهر کابل به اتهام بی‌اساس سوختاندن قرآن از سوی جمعیت اوباش تا سرحد مرگ لت و کوب گردیده و جسدش آتش زده شد.