دیر وقت روز جمعه، 6 اسد/27 جولای، هیئت های نمایندگی کشورهای شرکت کننده مذاکرات خود را با ناکامی در رسیدن به توافقی روی یک پیمان ملل متحد برای تنظیم داد و ستد تسلیحات پایان دادند. به جای آن، دیپلومات ها پیشنهاد مذاکرات بیشتر نمودند و موضوع را به این مسئله موکول کردند که شاید مجمع عمومی سازمان ملل متحد بعدا دراین مورد رای گیری کند.

یک سخنگوی هیئت بریتانیایی گفت: "ما احساس می کنیم که می توانیم به توافق برسیم. آنچه مایوس کننده است، این می باشد که به زمان بیشتری نیاز است. پیمانی برای تجارت اسلحه امروز تصویب نمی شود؛ اما به زودی تصویب می گردد. ما گام بزرگی به جلو برداشته ایم".

درحالی که بیشترین کشورها خواهان تصویب یک پیمان قوی می باشند، برخی گفته اند که یک اقلیت کوچک کشورها به شمول سوریه، کوریای شمالی، ایران، مصر و الجزایر هستند که مخالفت زیادی در برابر کنترول جهانی تسلیحات نشان داده اند.

اتهام بستن

سرانجام، مبارزان طرفدار تصویب پیمانی برای تجارت اسلحه، ایالات متحده امریکا و روسیه را برای ناتوانی شان جهت رسیدن به فیصله و تصمیم متهم ساختند. این دو کشور می  گویند زمان کافی برای توضیح و تحلیل نقطه نظرات خود در ارتباط با پیش نویس چنین پیمانی وجود نداشته است.

سوزانه ناسیل، مدیر اجرایی شاخه امریکایی سازمان عفو بین المللی گفته است: "این یک جبن جالب اداره اوباما بود که در آخرین لحظه ای که تغییرات به وجود آمد، هنگامی که کار به آخرش نزدیک شده بود، پیشرفت برای رسیدن به یک توافق جهانی روی تسلیحات را برهم زد".

او افزوده که "این یک کناره گیری مایوس کننده رهبر بزرگترین کشورصادر کننده اسلحه میثاقی است، و مانع پیشرفت مذاکراتی گردید که نزدیک بود به یک گشایش تاریخی برسد".

پیش نویس پیمانی که تهیه شده است از کشورهای صادرکننده اسلحه تقاضا می نماید تا ارزیابی نمایند که صدور اسلحه  موجب تسهیل و یا ارتکاب تخطی جدی از حقوق بین المللی انسانی و قانون حقوق بشر نمی گردد. این معاهده فقط در صورتی نافذ می گردد که مورد تایید 65 کشور واقع شود.

درهر دقیقه یک انسان بر اثر خشونتهای مسلحانه در نقاط مختلف جهان کشته می شود و فعالان حقوق بشر معتقدند که این پیمان برای جلوگیری از سرازیر شدن غیرقانونی اسلحه به مناطق جنگی کمک می کند.

نود کشور به شمول کشورهای عضو اتحادیه اروپا، دولت های امریکای لاتین، کشورهای کارابیک و افریقایی این پیشنهاد را امضا نموده و می گویند "مایوس شده اند اما امیدشان را ازدست نداده اند". ایشان اذعان می دارند که به زودی این معاهده بر مبنای همین متن تهیه شده جنبه نهایی به خود می گیرد.

نگاه به جلو

در همین حال، سفیر کبیر روبرتو گارسیا موریتان، رئیس این کنفرانس گفته است "ما همیشه می گفتیم که این کار دشواری است و چنین نتیجه ای را محتمل می دانستیم". اما او درعین زمان پیش بینی کرد که این معاهده به زودی تصویب می شود. به گفته او "ما بدون تردید در سال 2012 معاهده ای خواهیم داشت".

بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد نیز نومیدی خود را به دلیل آن که کنفرانس به نتیجه ای نرسید ابراز داشت؛ اما گفت به دلیل تلاش های به عمل آمده، امیدوار شده است. او گفت: "زمینه های مشترک چشمگیری وجود دارند و دولتها می توانند با کار سخت شان در جریان این مذاکرات" چنین معاهده ای را به وجود آورند.

دویچه وله / رسول رحیم

ویراستار: عاصف حسینی