درک کالج انتخاباتی یا مجمع گزینندگان در انتخابات ایالات متحده امریکا نه تنها در نگاه نخست بلکه به صورت کلی دشوار است. این یک سیستم تناسبی است که سرانجام برنده انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده را مشخص می‌کند. ما این سیستم را توضیح می‌دهیم.

چرا ایالات متحده این سیستم را اختیار کرد؟

کالج انتخاباتی توسط تدوین‌کنندگان قانون اساسی ایالات متحده در سال ۱۷۸۷ اساس گذاشته شد. ایالات متحده در آن زمان یک کشور جدید بود که بعد از جنگ انقلاب به استقلال کامل از بریتانیا دست یافته بود.

مردانی که در تاریخ این کشور به نام پدران بنیانگذار ایالات متحده امریکا شناخته می‌شوند، می‌خواستند یک سیستم انتخاباتی ایجاد کنند که از تمرکز قدرت جلوگیری کند. آن‌ها ترس داشتند که قدرت متمرکز ممکن به ایجاد ساختار شبیه سلطنت که تازه از آن رهایی یافته بودند، بیانجامد.

صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!

اما ایده انتخابات تنها براساس آراء مردم نیز چالش‌های خود را داشت. برخی از نویسندگان قانون اساسی نگران بودند که رای‌دهندگان به اندازه کافی آموزش و تحصیل ندارند که براساس معلومات و مسئولانه انتخاب کنند. نرخ سواد در این کشور پایین بود و در آن زمان هیچ کشور دیگری رهبران خود را از طریق آراء مردم انتخاب نمی‌کرد.

نویسندگان قانون اساسی امریکا کالج انتخاباتی را به نحوی سازشی میان آراء مردمی و نهاد مسئول گزینش‌کننده رئیس جمهور می‌دیدند. بنابراین آن‌ها تصمیم گرفتند که برگزینندگان تعیین شده در هر ایالت برای انتخاب رئیس جمهور رای بدهند.

کالج انتخاباتی چگونه کار می‌کند؟

دولت ایالات متحده امریکا از سه بخش تشکیل شده که از لحاظ نظری متساوی اند: بخش اجرایی که شامل رئیس جمهور و کابینه می‌شود، بخش قضایی یا دادگاه عالی، و بخش مقننه یا کنگره. کنگره از دو اتاق تشکیل شده است: مجلس نمایندگان و مجلس سنا.

کالج انتخاباتی متشکل از ۵۳۸ گزیننده (الکتر) است. یعنی هر ایالت به تعداد سناتوران و نمایندگانی که در کنگره دارند، آراء الکترال یا گزیننده دارند.

هر ایالت دو عضو در مجلس سنا دارد. آن‌ها از کل ایالت در سطح فدرال نمایندگی می‌کنند. اعضای مجلس نمایندگان از مناطق خود در دولت نمایندگی می‌کنند.

شمار نمایندگان هر ایالت در کنگره براساس سرشماری تعیین می‌شود که هر ده سال یک بار انجام می‌شود.

کالیفورنیا پرجمعیت‌ترین ایالت است و به این ترتیب بیشترین تعداد نمایندگان (۵۴ تن) را در کنگره دارد. الاسکا تنها سه نماینده در کنگره دارد، دو سناتور و یک نماینده در مجلس نمایندگان.

هر ایالت برای هر عضو خود در کنگره یک رای الکترال (رای گزیننده) دارد. به این ترتیب، کالیفرنیا ۵۴ رای الکترال دارد، ۵۲ رای الکترال در مجلس نمایندگان و دو رای الکترال برای سناتوران خود.

الاسکا سه رای الکترال دارد: یکی در مجلس نمایندگان و دو رای الکترال برای سناتوران.

چنانچه در این گرافیک می‌بینید، هر ایالت به اندازه تعداد نمایندگان خود در کنگره رای الکترال دارد.

ایالت‌ها در مجموع ۵۳۵ نماینده در کنگره دارند که با سه رای الکترال یا گزیننده در واشنگتن دی سی، مجموعاَ ۵۳۸ رای الکترال برای انتخاب رئیس جمهور وجود دارد. یک نامزد نیاز به دست کم ۲۷۰ رای الکترال دارد تا در انتخابات پیروز شود.

امریکایی‌ها اگر برای انتخابات رئیس جمهور رای نمی‌دهند، پس برای کی رای می‌دهند؟

هر نامزد انتخابات ریاست جمهوری در هر ایالت گروهی از گزینندگان (الکتر) خود را دارد که توسط احزاب شان انتخاب می‌شوند. شهروندان ایالات متحده وقتی به یک نامزد رای می‌دهند، در واقع به گزیننده‌ها (الکترهای) مورد نظر او رای می‌دهند. در بسیاری ایالت‌ها، وقتی یک نامزد برنده آراء مردمی می‌شود، همه آرای گزینندگان آن را دریافت خواهد کرد. به گونه مثال، اگر کامالا هریس در کالیفورنیا برنده آراء مردمی گردد، همه ۵۴ رای گزیننده یا الکتر را دریافت خواهد کرد.

مین و الاسکا تنها ایالت‌هایی هستند که در آن‌ها همه گزیننده‌‌ها (الکترها) براساس آراء مردمی به یک نامزد واحد تعلق نمی‌گیرد. در این دو ایالت، آراء گزیننده‌ها می‌تواند متناسب با آراء مردمی میان دو نامزد تقسیم شود.

هرچند کدام قانونی وجود ندارد که گزینندگان (الکترها) را مکلف کند به همان نامزدی رای بدهند که آراء مردمی آن ایالت را برده است، اما بسیار نادر است که گزینندگان برخلاف تصمیم رای‌دهندگان یک ایالت تصمیم بگیرند. براساس معلومات اداره ثبت فدرال، در تاریخ ایالات متحده امریکا «بیش از ۹۹ درصد گزینندگان (الکترها) مطابق وعده خود [براساس آراء مردمی] رای داده اند.»

آیا ممکن است که نامزدی در آراء مردمی ببازد، اما رئيس جمهور شود؟

بله. چنین سناریویی پنج بار در تاریخ ایالات متحده تکرار شده است. در سال ۲۰۱۶ دونالد ترامپ نسبت به رقیب خود از حزب دموکرات سه میلیون رای مردمی کمتر داشت، اما در آراء گزینندگان یا کالج انتخاباتی پیروز شد. در انتخابات سال ۲۰۰۰ نیز بوش آراء مردمی را باخته بود، اما در آراء کالج انتخاباتی در برابر ال‌گور پیروز شد. در سده ۱۸۰۰ نیز چنین رویدادی سه بار تکرار شده بود.

اگر هیچ نامزدی موفق به کسب اکثریت نشود چه اتفاق می‌افتد؟

در اتفاق بسیار نادری که هر کدام از دو نامزد ۲۶۹ رای کالج انتخاباتی را ببرد و هیچ کدام آن‌ها ۲۷۰ کالج انتخاباتی مورد نیاز را به دست نیاورد، مجلس نمایندگان وظیفه دارد که برنده را تعیین کند. در این صورت، هیئت نمایندگان هر ایالت در مجلس یک رای دارد، و یک نامزد باید اکثریت ۲۶ رای را بگیرد تا پیروز شود. تا حالا هرگز پیش نیامده است که دو نامزد به تعداد مساوی آرای کالج انتخاباتی را ببرند.

برنده چه زمانی اعلام می‌شود؟

کنگره ایالات متحده امریکا آرای الکترال را به تاریخ ششم جنوری تائید می‌کند و رئیس جمهور جدید در ۲۰ جنوری سوگند یاد می‌کند. معمولاَ در همان در روز انتخابات وقتی نتایج در ایالت‌ها برملا می‌شود، برنده نیز واضح می‌گردد و اعلام برنده انتخابات به تاریخ ششم جنوری یک امر غافلگیرانه نیست.

مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!

اما گاهی وقت‌ها شمارش آراء می‌تواند وقت بگیرد. در سال ۲۰۲۰ انتخابات به تاریخ سوم نوامبر برگزار شد و چهار روز بعد در هفتم نوامبر مشخص شد که جو بایدن برنده شده است.

ایالت‌های چرخشی چیست؟ و چه اهمیتی در انتخابات دارند؟

در بسیاری ایالت‌ها، همواره نامزد عین حزب برنده می‌شود. به گونه مثال، در ایالت کالیفرنیا از سال ۱۹۹۲ به بعد همواره نامزدان دموکرات‌ها برنده شده اند. در مسی‌سی‌پی از سال ۱۹۸۰ به این سو نامزدان جمهوری‌خواهان برنده شده اند.

گرافیک ایالت‌های چرخشی:

ایالت‌های چرخشی (Swing states) به آن ایالت‌هایی گفته می‌شود که در آن‌ها گاهی دموکرات‌ها و گاهی جمهوری‌خواهان پیروز می‌شوند. نامزدان در کارزار انتخاباتی خود بیشتر به همین ایالت‌ها تمرکز می‌کنند، چون این ایالت‌ها نقش تعیین‌کننده در نتیجه انتخابات دارند.

دانشمندان علوم سیاسی گفته اند که در انتخابات امسال ایالت‌های اریزونا، جورجیا، نوادا، پنسلوانیا، کارولینای شمالی، ویسکانسن و مشیگان صحنه مبارزه اند.

در انتخابات ۲۰۲۴ دیگر در چه مواردی رای‌گیری می‌شود؟

امریکایی‌ها در انتخابات پنجم نوامبر امسال نمایندگان جدید مجلس نمایندگان و سنا را نیز انتخاب می‌کنند. برای ۴۶۸ کرسی کنگره، ۳۳ کرسی سنا و ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان، اعضای جدید انتخاب می‌شوند.

در برخی ایالت‌ها، در کنار انتخابات ریاست جمهوری، برای مسایل ایالتی نیز رای‌گیری می‌شود که از یک ایالت تا ایالت دیگر متفاوت است. سقط جنین یکی از بزرگ‌ترین و جنجالی‌ترین موضوع سیاسی است که انتظار می‌رود در صندوق‌های رای برخی ایالت‌ها در انتخابات نوامبر مطرح بحث باشد.