ساختمان های بلند و رنگارنگ در پایتخت افغانستان خودنمایی می کنند. بیشتر این ساختمان ها مارکیت هایی هستند که مراکز فروش در آنها موقعیت دارند.

یکی از مشکلاتی که این بلندمنزل ها در پایتخت به وجود آورده اند تراکم نفوس می باشد. تعداد زیادی از مردم از جاهای دیگر به کابل آمده اند و در این بلند منزل ها مسکن گزیده اند.

با افزایش تعداد مردمی که در این بلند منزل ها زندگی می کنند و یا مشغول کار هستند، تعداد وسایط نقلیه نیز افزایش یافته است، در حالی که برای خیلی از این ساختمان های بزرگ پارکینگ وسایط در نظر گرفته نشده است.

نداشتن پارکینگ باعث شده است که خیلی از مردم وسایط نقلیه خود را کنار سرک های کم عرض پارک کنند و مشکل ترافیکی ایجاد کنند. وزارت امور شهرسازی می گوید از این به بعد همه ساختمان هایی که در پایتخت و شهرهای بزرگ ساخته می شوند باید تمام معیارهای شهری را در نظر بگیرند.

مشکل دیگری که با ساختن این بلند منزل ها در کابل به وجود آمده است افزایش زباله ها می باشد. برای جمع آوری زباله های تولید شده در این مجتمع های رهایشی و تجاری جای و سیستم مشخصی در نظر گرفته نشده است.

فاضلاب این بلند منزل ها هم بعه خاطر کهنه بودن سیستم فاضلاب شهری به سختی دفع می شود و حتی در بسا موارد به جوی های کنار سرک روان می شود که باعث ایجاد تعفن و بیماری های مختلف می گردد.

اما در ولایت های دیگر رشد عمودی شهرها با مشکلات مختلفی همراه می باشد. به طور مثال در ولایت هرات که آبده های تاریخی زیادی وجود دارند ساختمان سازی خارج از پلان و بلند منزل ها باعث شدند که این شهر در لیست میراث های فرهنگی سازمان ملل متحد ثبت نشود.

در چند سال گذشته همواره مقامات شهرداری و شهرسازی در این ولایت به مردم ابلاغ کرده اند که ساختمان های بلندتر از 7 متر را در اطراف مکان های تاریخی در این شهر نسازند. اما برخلاف شرطی که "یونسکو" یا سازمان علمی فرهنگی ملل متحد گذاشته بود، ساختمان های زیادی ساخته شده اند.

علاوه بر این خیلی از این ساختمان هایی که ساخته شده اند با معیارهای روز برابر نیستند و برای کسانی هم که در مجتمع های رهایشی زندگی می کنند مشکل ایجاد کرده اند. یکی از این مشکلات نداشتن سیستم تهویه هوا است و شیشه ها نیز در مقابل گرما و سرما عایق نیستند.

به گفته انجنیران ساختمانی، شمار زیادی از ساختمان هایی که در افغانستان ساخته شده اند و هم اکنون در حال ساخت می باشند به صورت استاندارد ساخته نشده اند و در مقابل زلزله مقاوم نیستند. گفته می شود که یکی از مشکلات، نبودن مواد ساختمانی استاندارد و عدم نظارت درست شهرداری و وزارت امور شهرسازی بر روند ساخت این بلند منزل ها می باشد.

با این همه مقامات در افغانستان می گویند برای رشد عمودی شهرها نیز برنامه هایی را روی دست گرفته اند تا در درازمدت از تراکم نفوس در شهرها جلوگیری شود.

یکی از این تدابیر ایجاد شهرک ها در حومه شهرها می باشد. باز هم گفته می شود که خیلی از این شهرک ها به صورت غیر قانونی ساخته می شوند و نیازمندی های اجتماعی باشندگان در آنها در نظر گرفته نمی شود.

این ساختمان میان قصرهای تارخی دارالامان ساخته شده و پنج برابر ساختمان فعلی پارلمان افغانستان مساحت دارد.

این ساختمان برای پارلمان افغانستان در یک قرن پیش رو طرح ریزی شده و برای نمایندگان مجلس های شورای ملی و سنای این کشور نیز کرسی های بیشتری در نظر گرفته شده است.

سال 2005 بود که حامد کرزی رئیس جمهور قبلی افغانستان از هندوستان خواست تا برای پارلمان این کشور ساختمانی جدید بسازد؛ هند هم قبول کرد.

قرار بود برای این ساختمان 25 میلیون دالر مصرف شود، اما هندوستان تاکنون که 98 درصد کارش پیش رفته 220 میلیون دالر بالایش مصرف کرده است.

این ساختمان از کمک های بلاعوض هندوستان به افغانستان ساخته شده است. امر سینها، سفیر هند در کابل این ساختمان را "نماد دموکراسی افغانستان" و "تحفه ای از یک دموکراسی به دموکراسی دیگر" خواند.

سید سعادت نادری، وزیر شهرسازی افغانستان این ساختمان را "نماد دوستی میان دو کشور" خواند و گفت که این ساختمان تا شش ماه دیگر رسما گشایش می یابد.

ولسی جرگه "مجلس نمایندگان" افغانستان در حال حاضر 249 نماینده دارد، اما در این ساختمان جدید برای 360 نماینده کرسی ساخته شده است.

مشرانو جرگه "مجلس سنا" افغانستان هم حالا 102 کرسی دارد، اما در ساختمان جدید 120 کرسی برایش ساخته شده است.

شورای ملی "پارلمان" افغانستان متشکل از مجلس نمایندگان و مجلس سنا می باشد. این ساختمان برای پارلمان افغانستان در حالی تا شش ماه دیگر افتتاح می شود که دوره کاری نمایندگان فعلی به پایان رسیده است.

سرنوشت انتخابات پارلمانی هنوز مشخص نیست و کسی نمی داند که در آینده چه کسانی در این ساختمان، زیر این سقف بر کرسی خواهند نشست.