جاکویس دی مایو، رییس بخش آسیای کمیته بین المللی صلیب سرخ روز پنج شنبه (9 جوزا/30 می) گفت که همه گشت و گذار کارمندان و هیات های این موسسه در افغانستان متوقف شده است. او افزود که دفتر محلی جلال آباد مسدود شده و آنها با مقام های حکومتی و گروه های شورشی در تماس می شوند که چرا این حمله صورت گرفته است.

کمیته بین المللی صلیب سرخ بی طرفی خود در منازعه افغانستان را حفظ می کند و فکر می شد به دلیل رابطه کاری این سازمان با طالبان و دیگر گروه های شورشی، از حملات مصون باشد.

شام چهار شنبه دفتر صلیب سرخ در شهر جلال آباد هدف حمله قرار گرفت. درگیری برای دو ساعت ادامه داشت و منجر به قتل یک محافظ این سازمان گردید. هنوز هیچ گروهی مسوولیت این حمله را به عهده نگرفته است. دی مایو گفت فرد کشته شده در این درگیری "غیرمسلح و بی دفاع" بود و از ساختمانی محافظت می کرد که هزارها افغان از خدمات آن بهره مند می شوند.

از سال 1987 به این سو که کمیته بین المللی صلیب سرخ فعالیت هایش را در افغانستان شروع کرده است، این نخستین باری بود که یک دفترش هدف حمله قرار گرفت. این سازمان بین المللی در سراسر افغانستان 1800 کارمند دارد. در شهر جلال آباد در شرق افغانستان شمار کارمندان این سازمان به 36 تن می رسد.

دشواری فعالیت های امدادی

برعلاوه دفتر کمیته بین المللی صلیب سرخ، دفتر سازمان بین المللی مهاجرت (آی او ام) نیز هفته گذشته در کابل هدف حمله قرار گرفت. این دو حمله نگرانی در مورد امنیت کارمندان سازمان های بشردوستانه را افزایش داده است.

نجیب تجلی، معاون رییس موسسه "اکبر" که در عرصه هماهنگی کمک ها برای افغانستان کار می کند، گفت: «این (حملات) هشداری برای همه سازمان های بین المللی در اینجاست».

تجلی افزود: «این سازمان های امدادی هیچ ارتباط سیاسی، حکومتی و نظامی ندارند و به موجودیت آنها بسیار ضرورت احساس می شود. بنابراین، آنها باید مورد احترام قرار بگیرند. حملات اخیر بسیار عجیب و مطلقاً تکان دهنده اند».

مسوولیت حمله بر دفتر "آی او ام" در کابل را گروه طالبان به عهده گرفت و گفت که هدف آنها یک مهمانخانه مورد استفاده کارمندان استخباراتی امریکایی و افغان بوده است. در این حمله، یک پولیس و دو فرد ملکی کشته شدند.

کته کلرک از شبکه تحلیلگران افغانستان می گوید با توجه به شهرت خوبی که کمیته بین المللی صلیب سرخ در افغانستان دارد، حمله بر این سازمان پریشان کننده است: «آنها (صلیب سرخ) مانند دیگر سازمان های امدادی نیستند. از نظر افغان ها، آنها در هر حالت در اینجا حضور داشته اند، حتا در جریان جنگ های داخلی در کابل در اواسط 1990، زمانی که تنها شمار محدودی از سازمان ها اینجا مانده بودند. آنها به بی طرفی شان مشهور اند».

کمیته بین المللی صلیب سرخ که فقط سال گذشته از سوی طالبان مورد ستایش قرار گرفت، در کارهایی مانند بازگشتاندن اجساد برای طرف های درگیر، ردیابی بازداشتی ها، بازتوانی کسانی که دست یا پای شان را از دست داده باشند و همچنان تهیه خدمات اضطراری صحی مصروف می باشد.

کلرک می گوید مشهور است که کمیته بین المللی صلیب سرخ آخرین سازمانی است که یک منطقه را ترک می کند، بنابراین، وقتی این سازمان مصون نباشد، هیچ سازمان دیگری نمی تواند امنیت داشته باشد.

کارمندان سازمان های امدادی و بشردوستانه همزمان به خروج نیروهای بین المللی تحت رهبری ناتو، افغانستان را ترک می کنند. این مساله نگرانی از سقوط اقتصادی و بازگشت به افراط گرایی دوره طالبان را در افغانستان افزایش داده است.

مقام های حکومت افغانستان می گویند که شورشیان از هر فرصتی برای ایجاد وحشت استفاده می کنند. شفیق الله طاهری، سخنگوی ریاست امنیت ملی افغانستان می گوید: «شورشیان هدف مشخصی ندارند. هدف آنها ایجاد دهشت است، همین و بس».