کلب کریکت مریلبون «امسیسی» روز جمعه اعلام کرد که زنان کریکتباز تبعیدی افغانستان اولین کسانی خواهند بود که از صندوق جدید پناهجویان که توسط این نهاد ایجاد شده است، بهره میبرند.
عکس از آرشیف: زنان کریکت باز افغانستان عکس: Aref Karimi/AFP/Getty Images
اعلانات بازرگانی
پس از تسلط دوباره طالبان بر قدرت در افغانستان در نیمه آگست سال ۲۰۲۱ میلادی و اعمال محدودیتهای گسترده بر زنان در این کشور، شمار زیادی از زنان ورزشکار افغانستان را ترک کردند.
از میان ۲۵ بازیکن زن افغان که در سال ۲۰۲۰ از سوی کریکت بورد افغانستان برای تشکیل تیم انتخاب شده بودند، اکثر آنها به آسترالیا مهاجرت کردند و اولین بازی خود را روز پنج شنبه این هفته انجام دادند.
بازی کریکت شماری از دختران افغان پس از سه سال در آسترالیا
03:40
This browser does not support the video element.
هدف صندوق جهانی کریکت پناهجویان که در نظر دارد ابتدا یک میلیون پوند (۱.۲۴ میلیون دالر) گردآوری کند، کمک به جوامع آواره مانند زنان کریکتباز افغانستان است.
راب لینچ، سکرتر کلب کریکت مریلبون در بیانیهای گفته است: «کریکت قدرت الهام بخشیدن، متحد کردن و توانمندسازی را دارد و از طریق این ابتکار ما میخواهیم برای آنانی امید و فرصت بدهیم که بیش از همه به آن نیاز دارند.»
در حالی که افغانستان تیم ملی کریکت مردان دارد و از کمکهای مالی شورای بینالمللی کریکت (آیسیسی) برخوردار است، زنان با وجود درخواستها از سوی بازیکنان، از سوی این سازمان بینالمللی حمایت مالی نشده اند.
طالبان که برعلاوه دیگر محدودیتها ورزش زنان را منع کرده اند، میگویند که حقوق زنان را مطابق با تفسیرشان از قوانین اسلامی و رسوم و فرهنگ محلی رعایت میکنند.
از آرشیف دویچه وله دری
تصویر: اعتراض نمادین ورزشکاران زن علیه ممنوعیتهای طالبان
طالبان به علاوه دیگر محدودیتها، ورزش زنان را نیز ممنوع کرده اند. برخی از ورزشکاران زن در اقدامی نمادین با پوشیدن چادری در برابر دوربین خبرگزاری اسوشیتدپرس حضور یافته اند تا به این وضعیت اعتراض کنند.
عکس: Ebrahim Noroozi/AP Photo
بازیکنان فوتبال با چادری
طالبان بعد از تصرف قدرت در ماه آگست سال ۲۰۲۱، سلسلهای از اقدامات را برای محدود کردن زنان روی دست گرفتند. ممنوعیت ورزش زنان بخشی از سیاست تبعیضآمیز این گروه است. خبرگزاری اسوشیتدپرس شماری از زنان ورزشکار را با برقع عکسبرداری کرده است. این زنان تنها به شرط فاش نشدن هویت و معلوم نشدن چهرههای شان حاضر شده اند با این خبرگزاری صحبت کنند. این در واقع نوعی از اعتراض نمادین این زنان ورزشکار است.
عکس: Ebrahim Noroozi/AP Photo/picture alliance
تهدید به دلیل ورزش
اسکیتباز جوان افغان با برقع. طالبان نه تنها همه ورزشها را برای زنان و دختران منع کرده اند، بلکه با تماسهای تلفونی و بازدیدهای آزاردهنده، آن زنان و دخترانی که به ورزش ادامه میدهند، مورد ارعاب و تهدید قرار میدهند.
عکس: Ebrahim Noroozi/AP Photo/picture alliance
مسابقات بوکس زنان
نورا، ورزشکار ۲۰ ساله، روزی را که طالبان قدرت را تصرف کردند دقیقاً به یاد دارد. او آن روز در یک مسابقه در کابل اشتراک داشت. وقتی که تماشاچیان خبر شدند که طالبان به حومههای کابل رسیدند، همه این مسابقه را ترک کردند. این آخرین مسابقه نورا بود.
عکس: Ebrahim Noroozi/AP Photo/picture alliance
مبارزی در حال فرار
نورا یک مبارز است. او در یک محله فقیرنشین کابل بزرگ شده و همواره در مواجه با چالشها سربلند به در آمده است. اما وقتی طالبان او و خانوادهاش را تهدید کردند، او برای چند هفتهای به ولایت زادگاهاش رفت. او به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفت: «از وقتی طالبان برگشته اند، احساس میکنم مرده ام.»
عکس: Ebrahim Noroozi/AP Photo
منزویسازی سیستماتیک زنان
بسیاری زنان افغانستان مانند این بایسکلسوار از محدودیتها متاثر شده اند. طالبان به صورت سیستماتیک آنها را از اساسیترین حقوق شان محروم کرده اند. زنان و دختران از رفتن به مکاتب متوسطه و لیسه، دانشگاهها و پارکهای عمومی منع شده و کار آنها در بیرون از خانه نیز شدیداً محدود گردیده است.
عکس: Ebrahim Noroozi/AP Photo/picture alliance
پایان بازی
زنان بسکتبالباز نیز از این ممنوعیتها مستثنی نیستند. سخنگوی کمیته ملی المپیک طالبان گفته است که مقامها در تلاش ایجاد مکانهای جدید برای ورزش زنان اند، اما چنین اظهاراتی در مورد دیگر ممنوعیتها، مانند مسدود شدن مکاتب متوسطه و لیسه، نیز صورت گرفته است و تا حالا هیچ نتیجهای نداشته است.
عکس: Ebrahim Noroozi/AP Photo/picture alliance
6 عکس1 | 6
کلب کریکت مریلبون که مسئول قوانین کریکت است، در بیانیهای گفته است: «صندوق پناهجویان در نخست بر جمعآوری پول برای فراهم کردن فرصتهای تمرینی ایمن، فرصتهای آموزشی و مسیرهای رشد متمرکز خواهد بود.»
کریکت بورد انگلستان و ولز نیز در این راستا همکاری میکند.
کلر کانر، معاون رئیس کریکت بورد انگلستان و ولز «ECB» گفته است: «جامعه کریکت باید برای حمایت از زنان شجاع افغانستان اقدام کند و به آنها این امیدواری را بدهد که کریکت میتواند یک ورزش برای هر زن یا دختر باشد.»
او افزوده است: «امیدواریم ایجاد این صندوق سایر سازمانهای کریکت را تشویق کند تا از این هدف حمایت کنند و باعث آزدسازی نیروی کریکت برای اتحاد جوامع در سراسر جهان باشد.»