این تلاشها هنگامی اهمیت پیدا می کنند که به تاریخ 14 سپتمبر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد موضوع حمایت از فرهنگ صلح مطرح می شود. اما تلاشهایی رسمی درافغانستان جریان دارد تا پیش از انتقال کامل مسوولیتهای امنیتی به نیروهای افغان در اخیر سال 2014، گفتگوهای صلح به نتایج مطلوب برسند.

بسیاری از فعالان جامعه مدنی افغانستان این تلاشها را بی تاثیرمی خوانند و نسبت به نتایج آنها چندان خوش بین نمی باشند. گروه گزارشگران " آی پی اس" با برخی ازنمایندگان جامعه مدنی درافغانستان دراین زمینه صحبتهایی داشته است و نظرهایی را در این زمینه گرد آوری کرده است. حالا شماری از این نظر ها به گونه مثال به خوانندگان دویچه وله دری ارائه می شود.

داکترسیما سمر، رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان براین نظراست که : «درمورد مذاکرات صلح رقابت های منفی وجود دارد. بازیگران زیادی می کوشند تا آجندا یا برنامه های عملی خاص خود شان را پیاده کنند. کدام طرح و روند شفافی در مورد اینکه با کی باید صحبت کرد، درمورد چه صحبت کرد و برای چه هدفی صحبت کرد، وجود ندارد».

سیما سمر می افزاید:« من فکرمی کنم تا زمانی که ما میکانیزمها را درمورد صلحی که می خواهیم در کشور به وجود آید، مشخص نکنیم و ندانیم کی ها دوستان وکی ها دشمنان ما می باشند، فقط وقتمان را ضایع می کنیم. علاوه براین ما نباید تنها به این مسئله همچون یک موضوع سیاسی بنگریم، بلکه باید همچنان آن را اجتماعی نیز بدانیم. درغیرآنصورت خطر آن وجود دارد که به یک معامله کوتاه مدت برسیم ، نه به یک پروسه صلح واقعی و پایدار.»

رابرت تیمپلر از گروه بحرانهای بین المللی هنگام ارائه گزارش این گروه با عنوان « بحث کردن درمورد گفتگوها - به سوی راه حل سیاسی درافغانستان »، گفت:« غوغاهای ناشی از بحث کردن در مورد گفتگوهای صلح، به اقدامات نومیدانه و خطرناک، هم برای حکومت افغانستان وهم برای متحدان بین المللی اش درجهت آوردن رهبران متواری شورشیان به میز مذاکره انجامیده است.»

چندین سازمان افغان اکنون خود تلاشهای خود را برای آوردن صلح در سطح محلی متمرکز نموده اند. ادریس زمان مدیر اداری مرکز صلح و اتحاد، که یک سازمان غیر حکومتی است می گوید:« هرگاه شما صلح و آشتی می خواهید، شما باید از بسیج درسطح جماعت محلی وفعال ساختن این جماعت برای سهمگیری در بازسازی و آینده مشترک شروع کنید.»

ادریس زمان می افزاید:« تحقیقات ما در محل حاکی از ارتباط بین منازعه درسطح محلی و ملی می باشد. منازعات درسطح محلی وسیله قرار می گیرند، سیاسی ساخته می شوند و آهسته آهسته وسیع تر می گردند تا اینکه منبع منازعات ریشه دار می گردند. ازهمین جهت است که ما یک مضمون برای آموزش صلح در مکاتب تهیه نموده ایم و پروژه صلح آوردن را از سطح جماعت محلی آغاز کرده ایم.».

آی پی اس / رسول رحیم

ویراستار: رضا شیرمحمدی