وزارت زراعت افغانستان در دومین روز نوروز میله دهقان را برگزار کرد. صدها دهقان از ولایات مختلف محصولات زراعتی شان را در نمایشگاهی که به این مناسبت در کابل برگزار شده است، به نمایش گذاشتهاند.
اعلانات بازرگانی
نمایشگاه روز دهقان برای سه روز در بادام باغ کابل برگزار شده است و محصولات زراعتی و حیوانی در ۲۸۰ غرفه به نمایش گذاشته شده است. دهقانان و تاجرانی که در عرصه زراعت فعال هستند، با استفاده از این نمایشگاه، مشتریان جدید پیدا میکنند و از فرصتهای بازاریابی استفاده مینمایند.
اسدالله ضمیر، وزیر زراعت آبیاری و مالداری افغانستان روز چهارشنبه در مراسم میله دهقان گفت این وزارت تلاش دارد تا وابستگیهای افغانستان به محصولات زراعتی را کاهش دهد: «در سال ۱۳۹۶ پلان داریم تا دو فابریکه را در کابل و بلخ بسازیم که به صورت ستندرد شیر مورد نیاز را پروسس کند. ما میخواهیم آهسته آهسته از وابستگی به کشورهای همسایه خلاص شویم.»
وزیر زراعت افزود که در سال جدید قرار است بیش از ۳۰۰ شبکه و بندهای کوچک آب در ولایات مختلف به منظور استفاده برای زمینهای زراعتی اعمار شوند. آقای ضمیر گفت که تمرکز این وزارت بر باغداری بیشتر شده چنانچه ۲۶ هزار هکتار زمین در جریان سال ۱۳۹۵ به باغ میوه تبدیل شده است.
زعفران؛ منبع جدید درآمد برای دهقانان افغان؟
01:40
این مقام حکومت افغانستان گفت که کشت زعفران با گذشت هر سال گسترش مییابد و به دلیل بازار خوب فروش این گیاه در کشورهای منطقه، دهقانان بیشتری به کشت زعفران رو میآورند. براساس آمار این وزارت، افغانستان در سال ۱۳۹۵ بیش از ۶ تن زعفران تولید کرده است. وزارت زراعت تصمیم دارد در سال جدید محصولات زعفران را به ۸ تن برساند.
سهم زنان در زراعت
در نمایشگاه میله دهقان زنان زراعت پیشه نیز حضور دارند و با نمایش محصولات زراعتی شان زمینه فروش آنها در بازار جستجو میکنند.
وزارت زراعت میگوید که اشتغال زنان در زراعت، اقتصاد خانواده را بهبود میبخشد و زمینه تغذیه بهتر خانوادهها را فراهم مینمایند. اسدالله ضمیر گفت: «بیش از ۱۰۰ هزار زن در کابل و ولایات مصروف کارهای زراعتی هستند. این زنان در باغچههای خانگی، احداث سردخانههای کوچک، احداث فارمهای مرغداری و پروسس و بسته بندی لبنیات مصروف هستند.»
زنانی که مصروف کارهای زراعتی هستند، از بهبود وضعیت اقتصادی خانوادههای شان سخن گفتند. فریده یک دهقان زن در این نمایشگاه گفت: «سبزیجات کشت میکنم، مالداری و زنبور داری می کنم. در بخش باغچههای خانگی نیز کار میکنم. ما در خانه گرین هاوس داریم و هر زمانی که بخواهیم سبزی مورد نیاز خود را از آن بدست میآوریم.»
تصویر: تولیدات زراعتی افغانستان
حدود 80 درصد مردم افغانستان زراعت پیشه اند، اما با وجود آن تولیدات زراعتی نمیتواند همه نیازهای این کشور را رفع کند. در عین زمان تلاشها برای ماشینی سازی زراعت شروع شده است.
عکس: DW/ H. Sirat
اکثر مردم زراعت پیشه افغانستان 9 ماه تمام زحمت میکشند تا اعاشه خانواده خود را تامین کنند. زراعت سنتی از شاقهترین کارها در روستاهای افغانستان است.
عکس: Getty Images/AFP/F. Usyan
مشکل زراعت افغانستان این است که هنوز ماشینی نشده است. کشت و کار و جمع آوری حاصلات با دست انسان و توسط حیواناتی مانند گاو و مرکب انجام میشود.
عکس: Getty Images/AFP/F. Usyan
آمار وزارت زراعت افغانستان نشان می دهد که این کشور سالانه حدود هفت میلیون متریک تن گندم نیاز دارد که قادر است پنج میلیون متریک تن آن را تولید کند.
عکس: Getty Images/AFP/F. Usyan
برای دهقانان خرده کار که به شکل سنتی زراعت میکنند، پروسه حاصل برداری طولانی و پر از زحمت است.
عکس: Getty Images/AFP/N. Shirzada
دهقانان سنتی توان خریداری تراکتور و ماشین آلات را ندارند و صرفاً با کرایه کردن و یا خریدن گاو زراعت و شالی کاری خود را به پیش میبرند.
عکس: Getty Images/AFP/N. Shirzada
کسانی به شغل شان دهقانی است، نه تنها کلان سالان بلکه کودکان شان نیز مجبور اند که در مزرعه کار کنند. مانند این کودک که در مزرعه برنج مصروف کار است.
عکس: Getty Images/AFP/N. Shirzada
آمار وزارت زراعت و مالداری افغانستان نشان میدهد که حدود 85 درصد مردم مصروف زراعت و مالداری اند.
عکس: Getty Images/AFP/N. Shirzada
وزارت زراعت افغانستان میگوید که زراعت در این کشور از سال 1381 هجری شمسی به این سو پیشرفت تدریجی داشته است.
عکس: Getty Images/AFP/F. Usyan
پروسه کشت برنج یا شالی کاری پرزحمت و طولانی است.
عکس: Getty Images/AFP/N. Shirzada
افغانستان کشور میوه هاست و جغرافیای این کشور دارای اقلیمهای گونهگونی است که انواع مختلف میوهها را نیز دارا است.
عکس: Getty Images/AFP/R. Alizadah
برخی میوهها و ترکاریها در فصل برداشت آن بسیار ارزان میشود و دلیل آن هم نبود زمینه پروسس و سردخانه برای نگهداری آن میباشد.
عکس: Getty Images/AFP/N. Shirzada
انار قندهار نام خاص خود را دارد. حالا در برخی ولایتها سردخانهها و زمینههای بسته بندی میوهها مساعد شده است.
عکس: DW/H. Sirat
در یک دهه گذشته کاشت زعفران (در تصویر) و سویابین در افغانستان رواج یافته و حاصلات خوبی نیز داشته است. زعفران افغانستان برای سومین بار لقب بهترین ذایقه دنیا را گرفته است.
عکس: DW/H. Hashimi
این امیدواری وجود دارد که با ماشینی شدن زراعت افغانستان، تولیدات به مراتب افزایش یابد. تا حالا حدود 7850 عراده تراکتور به دهقانان و کوپراتیف های زراعتی توزیع شده است.
عکس: DW/ H. Sirat
14 عکس1 | 14
تشویق دهقانان به ساخت سبزخانهها
در حالی که افغانستان سبزی مورد نیازش را در فصل زمستان از پاکستان وارد میکند، تلاشها آغاز شده تا با ایجاد سبزخانهها در داخل این کشور، سبزی مورد مارکیتهای داخلی در این سبزخانهها تولید شوند.
حامد اکرم، والی کابل در این میله از دهقانان خواست تا با ساخت سبزخانهها اقتصاد خانواده شان را بهبود بخشند و افراد بیشتری را برای این کار استخدام نمایند: «یک گرین هاوس تا یک میلیون افغانی درامد دارد. بر علاوه این که درامد را بلند میبرد، در اشتغال زایی نیز کمک میکند. ما مثالهای زیادی از گرین هاوس های موفق را در ولسوالیها داریم.»
دهقانان زن در این نمایشگاه ۲۴ غرفه دارند و برای فروش محصولات شان بازاریابی میکنند.
تهیه میوه اردوی ملی
وزارت دفاع افغانستان در روز میله دهقان تعهد کرد که پس از این بجای استفاده از محصولات زراعتی پاکستانی، از میوه و برنج تولید شده در داخل افغانستان استفاده خواهد کرد.
دگر جنرال غلامسخی، معاون تامینات مادی و تخنیکی وزارت دفاع افغانستان گفت که قراردادهای اعاشوی این وزارت به ارزش نیم میلیارد افغانی، بر اساس هدایت کمیسیون تدارکات، از محصولات داخلی تهیه و خریداری میگردد.
آلبوم عکس: زنان سرخ پوش افغان طلای سرخ تولید می کنند
زعفران افغانستان در سال 2013 مقام نخست انستیتوت بین المللی ذایقه و کیفیت را از آن خود کرده است. همچنان تولید زعفران در افغانستان افزایش یافته است.
عکس: DW/H. Hashimi
"آیسا" یا اداره حمایت از سرمایه گذاری در افغانستان خبر می دهد که زعفران این کشور در سال 2013 توانسته است مقام نخست را در رده بندی سازمان بین المللی ذایقه و کیفیت به دست آورد. در این عکس زنان کارگر برای جمع آوری گل زعفران به سوی کشتزاری در ولسوالی غوریان ولایت هرات می روند.
عکس: DW/H. Hashimi
مقامات آیسا همچنان از رشد کشت و تولید زعفران در افغانستان خبر می دهند. بنا بر آمار ارائه شده تنها در ولایت هرات در سال جاری 700 جریب زمین زعفران کشت شده که حاصل آن دست کم 3000 کیلوگرام خواهد بود. زنان سرخ پوشی که برای شرکت "افغان زعفران" کار می کنند به گونه منظم کارشان را به پیش می برند.
عکس: DW/H. Hashimi
وزارت تجارت و صنایع افغانستان می گوید که شرکت افغان زعفران که در بخش های کشت، تولید، پروسس و بسته بندی زعفران فعالیت دارد، بزرگترین شرکت تولید زعفران کشور است که به قاره های مختلف از جمله اروپا صادرات دارد. اکثر کارگران این شرکت را زنان بی بضاعت تشکیل می دهند.
عکس: DW/H. Hashimi
زعفران به یکی از اقلام صادراتی مهم افغانستان تبدیل شده است. تلاش می شود این کشت جایگزین کوکنار شود؛ کشتی که افغانستان را در جامعه بین المللی با انتقادهای زیادی روبرو کرده است. وزارت زراعت، مالداری و آبیاری افغانستان برای ترویج این کشت برنامه های مختلفی دارد.
عکس: DW/H. Hashimi
در تازه ترین مورد برای 200 تن از دهقانان سراسر افغانستان زمینه آموزش کشت زعفران فراهم شده است. قرار است که این افراد پس از به دست آوردن پیاز زعفران و آغاز به کشت این گیاه، اندوخته های شان را با دیگر دهقانان منطقه شان شریک بسازند. گل زعفران باید هر روز صبح زود چیده شود در غیر آن پژمرده می شود.
عکس: DW/H. Hashimi
هم اکنون یک کیلوگرام زعفران افغانستان در بازارهای جهانی حدود 2000 دالر قیمت دارد. در بازارهای افغانستان یک کیلوگرام زعفران قبل از پروسس و بسته بندی از 1500 تا 1800 دالر به تناسب کیفیت اش قیمت دارد. زنان کارگر پس از آنکه گل زعفران را از زمین جمع کردند تحویل می دهند تا برای پروسس منتقل شود.
عکس: DW/H. Hashimi
در حال حاضر شمار زیادی از زنان در افغانستان در کشتزارهای زعفران کار می کنند. چیدن گل زعفران و کشیدن تارهای زعفران از میان گل آن کار ظریفی می باشد؛ به همین دلیل شرکت های تولید کننده ترجیح می دهند زنان را استخدام کنند. تنها شرکت افغان زعفران دست کم 1500 کارمند دارد.
عکس: DW/H. Hashimi
هرچند تلاش می شود که زعفران جای کوکنار را در افغانستان بگیرد و در برخی ولایت ها کشت زعفران افزایش یافته است، اما افغانستان هنوز تولید کننده اول مواد مخدر در سطح جهان است.
عکس: DW/H. Hashimi
کشت زعفران در افغانستان در ابتدا از ولسوالی غوریان هرات آغاز شد. ابتدا پیاز این گیاه را مهاجران عودت کننده با خود به افغانستان آوردند و به کشت آن آغاز کردند. سپس این کشت به ولسوالی پشتون زرغون منتقل شد. در حال حاضر در 14 ولایت افغانستان اتحادیه های زعفران کاران و تولید کنندگان زعفران وجود دارد.
عکس: DW/H. Hashimi
گفته می شود که تقاضا برای پیاز زعفران در افغانستان به شکل روز افزونی رو به افزایش است. مقامات می گویند از کشور اسپانیا و برخی دیگر کشورها پیاز زعفران را برای دهقانان افغان تهیه می کنند و تولید داخلی پیاز این کشور نیز بیشتر شده است. اما چندین سال است که ایران، فروش پیاز زعفران به افغانستان را ممنوع قرار داده و قاچاق محسوب می کند.
عکس: DW/H. Hashimi
10 عکس1 | 10
ریاست جمهوری افغانستان پیش از این فرمانی را صادر کرده است که به منظور رشد اقتصادی کشور، نهادهای دولتی در تامین نیازمندیهای خود، تولیدات داخلی را در اولویت قرار دهند.