جنبش جهانی حفاظت از اقلیم "جمعه ها برای آینده" را دانش آموزان مکاتب بنیانگذاری کرده اند. دانش آموزان روزهای جمعه، تمام روز و یا چند ساعتی از رفتن به مکتب امتناع ورزیده و برای جلب توجه بیشتر سیاستمداران و دولت های جهان به تغییرات اقلیمی، راهپیمایی می کنند.

برای اولین بار گرتا تونبرگ، یک دانش آموز سویدنی جنبش "جمعه ها برای آینده" را بنیانگذاری کرد و به جای حضور در صنف درسی، برای جلب توجه سیاستمداران کشورش به تغییرات اقلیمی به تنهایی در خیابان تظاهرات کرد. این حرکت وی در بیش از ۱۰۰ کشور جهان تقلید شد و رفته رفته به جنبش دانش آموزی در سراسر جهان تبدیل گردید.

هرچند از آغاز این جنبش نزدیک به دو سال می گذرد، اما برای اولین بار دانش آموزان در کابل پایتخت افغانستان نیز راهپیمایی کرده اند. صفحه رسمی این جنبش اقلیمی در افغانستان روز شنبه ویدیویی را در شبکه اجتماعی تویترش نشر کرده که راهپیمایی گروه کوچکی از دانش آموزان افغان را در کابل به روز جمعه نشان می دهد.

قاسم رحیمی، رئیس ارتباطات و آگاهی عامه در اداره ملی محیط زیست افغانستان در مصاحبه ای به دویچه وله گفت در مورد این راهپیمایی اطلاعی ندارد، اما آن را برای جلب توجه حکومت به تغییرات اقلیمی موثر خواند: «هر اقدام قانونی که در آن موضوعات حفاظت از محیط زیست برجسته ساخته شوند را ما استقبال می کنیم و از آنها حمایت می نماییم».

هرچند این جنبش دانش آموزی در بسیاری از کشورهای جهان حمایت شده، اما با انتقادهای گسترده ای نیز مواجه گردیده است. بسیاری ها این اقدام دانش آموزان را "فرار از مکتب به بهانه حفاظت از محیط زیست" عنوان کرده اند.

والدین و حتی حکومت برخی از کشورها این جنبش را متهم کرده اند که دانش آموزان را از کسب علم بازمی دارد. در برخی از شهرهای اروپایی اشتراک در گردهمایی های جمعه ها بدون اجازه والدین ممنوع شده است.

آقای رحیمی در مورد راهپیمایی دانش آموزان برای حفاظت از محیط زیست اضافه کرد: « اقداماتی که برای حمایت و حفاظت از محیط زیست راه اندازی می شوند نیز باید براساس چهارچوب قانون اساسی افغانستان باشند».

افغانستان کشوری درگیر جنگ است که به وضاحت می توان گفت تغییرات اقلیمی و حفاظت از محیط زیست در آن کمتر مورد توجه قرار می گیرند. حالا باید دید که دانش آموزان افغان با جنبش "جمعه ها برای آینده" بحث تغییرات اقلیمی و حفاظت از طبیعت را خانه به خانه با خود خواهند کشاند یا خیر! چون بالاخره والدین از نرفتن فرزندشان به مکتب آگاه می شوند.