در بسیاری از شهرک های آلمان، شهروندان علیه ساخت سرپناه برای آوارگان اعتراض می کنند. منطقه "وسلینگ" در ایالت غربی "نورد راین وستفالن" یکی از این مناطق است. با این حال، بیگانه هراسی دلیل این موضوع نیست، بلکه هزینه این ساخت و سازها مسئله است.

احداث خانه دائمی در منطقه "وسلینگ" ارزان تر از اقامت در خانه های کانتینری است. این موضوع را حداقل دفتر شهرداری این منطقه که بین دو شهر کلن و بن موقعیت دارد، بیان می کند. آنچه که به نظر خبرخوش است، از سوی شهروندان مورد انتقاد قرار گرفته است. در مرکز این مجادله این سوال وجود دارد که چطور می توان برای آوارگان سرپناه ایجاد کرد. در بسیاری از مناطق در سراسر آلمان، این دقیقا موضوعی است که راستگرایان و راسیست ها از آن استفاده می جویند. در "وسلینگ" انتقادها بر سر هدر دادن پول مالیه دهندگان است.

در آغاز سال روان میلادی، شورای شهر "وسلینگ" تصمیم گرفت تا با کمک ایالت "نوردراین وستفالن" خانه هایی را برای آوارگان بسازد. قرار بود تا 28 خانه برای اقامت 300 آواره در چهار منطقه این شهرک آباد شوند.

بر اساس محاسبه اروین اسر، شهردار "وسلینگ"، ساخت و ساز این خانه ها حدود 3.7 میلیون یورو معادل 4.2 میلیون دالر هزینه دارد. در این محاسبه البته سابسید و کمک دولت نیز گنجانده نشده است. خرید و آماده سازی کانتینر با استاندارد مشابه، نیز حدود 6.7 میلیون یورو معادل 7.56 میلیون دالر هزینه دارد. شهردار "وسلینگ" نتوانسته است با وجود این محاسبه دلیل انتقاد مردم محل را بفهمد. با این حال، او این حساب و کتاب را روشن برای مردم ارائه کرده است.

آیا این هدر دادن پول مالیه دهندگان است؟

محاسبه هیله مارتینی، یکی از شهروندان منطقه و عضو کمپین، کاملا با محاسبه شهردار متفاوت است. این خانم می گوید که "سابسید یا کمک هزینه دولت هم پول مالیه دهندگان است". کمک هزینه ای که برای این خانه ها در نظر گرفته شده بیش از 2 میلیون یورو معادل 2.3 میلیون دالر است.

برای خانم مارتینی، محاسبه ای را که شهرداری از خانه های کانتینری انجام داده مشکوک است. شهرداری برای هر خانه کانتینری حدود 22 هزار یورو در نظر گرفته است اما خانم مارتینی می گوید که "با توجه به محاسبه شهرهای مختلف مانند بروهل و برلین ما به این نتیجه رسیدیم که برای هر فرد باید 6 هزار یورو هزینه شود. بنابراین ما از خود می پرسیم که چنین هزینه ای در دیگر شهرها کافی است اما اینجا نه؟"

احداث برای طولانی مدت

شهردار در پاسخ می گوید که نمی خواهد سرپناه ها فقط برای مدت کوتاهی ساخته شوند. او با اشاره به خانه های کانتینری در بروهل می گوید: «ما خانه هایی را برای آوارگان می سازیم که وقتی به جای دیگری منتقل شدند، به عنوان مکان های عامه مورد استفاده قرار بگیرند یا فروخته شوند». هدف این است که در هر خانه تا 12 نفر زندگی کنند.

اما خانم مارتینی در مورد این که این خانه ها واقعا به عنوان سرپناه دائمی پناهجویان طراحی شده باشند، شک دارد. او در می گوید که ارزش زمین یا مستغلاتی که از سوی شهرداری در نظر گرفته شده نیز باید محاسبه شود.

زمین ورزشی که در منطقه "کلدنیش" واقع است، یکی از مکان های جنجالی برای ساخت خانه است. مارتینی می گوید که این زمین ورزشی مکان خوبی برای فوتبال جوانان با پیشینه های فرهنگی مختلف است و این مسئله به همرنگی اجتماعی کمک می کند، اما با این طرح، این زمین از آنها گرفته می شود.

اقامتگاه انعطاف پذیر

باوجود همه این انتقادها، شهروندان "وسلینگ" برخلاف بسیاری از مناطق می خواهند از آوارگان حمایت کنند. مارتینی معتقد است که بسیار از پناهجویان زمانی به کشورشان بازخواهند گشت و به بازسازی آن کمک خواهند کرد. این یکی دیگر از دلایلی است که او می خواهد پناهجویان در مکان های موقتی مانند کانتینر اسکان داده شوند.

شهروندان در دیگر شهرهای آلمان نیز با ساخت سرپناه برای پناهجویان مخالفت می کنند. برخلاف اعتراض در "وسلینگ"، مردم در شهرهای بزرگتر مانند اسن و هامبورگ بیشتر نگران ساخت و ساز خانه های بزرگ برای پناهجویان هستند. آنها هراس دارند که این مسئله از همرنگی اجتماعی جلوگیری کند. با این همه، خانم مارتینی می گوید که "تمرکز ما بر روی حیف و میل پول مالیه دهندگان است".

اعتراض مردم در "وسلینگ" حداقل یک دستاورد داشته است و آن تعویق ساخت و ساز است. اسر، شهردار انتظار دارد که این خانه ها در بهار به پایان برسند اگر مردم دست از اعتراض خود بردارند.