جهادگرای مالی در محکمه بین المللی به جرایم خود اعتراف کرد
rr/ af (AFP)۱۳۹۵ شهریور ۱, دوشنبه
یک جهادگرای اهل مالی روز دوشنبه اعتراف نمود که در سال ۲۰۱۲ دستور حمله بر شهر افسانه یی تیمبکتو را داده بود. او تنها فردی است که در محکمه بین المللی جرایم جنگی به جرایمش اعتراف می کند.
اعلانات بازرگانی
احمد الفقی المهدی پس از آنکه تک تک اتهامات جرایم جنگی و تخریبات فرهنگی برایش خواند شد، به محکمه بین المللی جرایم جنگی گفت: «محترما!، متاسفانه من باید بگویم که آنچه تاکنون شنیدم دقیق است و بازتاب آن حوادث است. من به جرم خود اعتراف می کنم.»
مهدی که ۴۰ سال دارد، در عین زمان نخستین اسلامگرای افراطی است که در که توسط محکمه بین المللی جرایم جنگی محکوم می شود و اولین کسی است که به صورت انفرادی با اتهامات تخریب آثار فرهنگی مواجه می شود.
حملات این جهادی ها بر زیارت های قدیمی در سال ۲۰۱۲ فریاد جهان را برانگیخت و باستان شناسان امیدوار اند که این محاکمه اخطار شدیدی در همچو موارد غارتگری میراث های مشترک بفرستد و بفهماند که چنین اقداماتی بدون مجازات نمی ماند.
مهدی که از حاشیه صحرای افریقا بازداشت شده و به سالون محکمه در هاگ آورده شده است، متهم به «حملات قصداَ هدایت شده» علیه زیارتگاههای مشهور در تیمبکتو به شمول مسجد سیدی یحیی، بین ۳۰ جون و ۱۱ جولای ۲۰۱۲ می باشد.
تیمبکتو که بین قرن پنجم و دوازدهم توسط قبایل طوارق تاسیس شده است، قرن ها تاریخ را در اذهان زنده می کند و به دلیل آنکه قدیسان اسلامی در آنجا مدفون اند نام "شهر ۳۳۳ ولی" را به خود گرفته است.
تیمبکتو در عصر طلایی سده های ۱۵ و ۱۶ یک مرکز آموزش های اسلامی بوده است و همچنان یونسکو یا سازمان فرهنگی ملل متحد این شهر را از میراث های جهانی می شناسد، اما جهادی ها آن را به عنوان یک شهر بت پرستانه تقبیح می کنند.
سارنوالان محکمه بین المللی جرایم جنگی مدعی اند که مهدی عضو گروه انصار دین است که یک جنبش عمدتاً طوارقی بوده و همراه با القاعده در مغرب اسلامی در سال ۲۰۱۲ کنترول تیمبکتو را گرفت که حدود ۱۰۰۰
کیلومتر در شمال شرق باماکو قرار دارد.
سارنوالان محکمه بین المللی جرایم جنگی می گویند که او به مثابه رهبر "عزبه" یا "بریگاد مردان" امر حمله بر این اماکن را داده است.
فاتو بن سودو، سارنوال کل پیش از شروع محاکمه به فرانس پرس گفت که چنین ویرانگری فرهنگی «برابر است با حمله بر تاریخ مردم. این امر نسل آینده را از علایم تشخص و میراث های شان محروم می گرداند.»
او افزود: «به هیچ کسی که نمادهای تجسم معنویت و ریشه های یک ملت را ویران کند، اجازه داده نمی شود که از چنگال عدالت بگریزد.»
سارنوالی که قرار است اقامه دعوایش را برای محکومیت متهم ارائه کند، تقاضای سه شاهد نمود. تیم وکلای مدافع و حقوقی برای قربانیان نیز با سه قاضی در جریان پنج روز محاکمه حضور می داشته باشند. حکم محکمه بعدتر اعلام می گردد.
مهدی نخستین فردی است که متهم به جرایم جنگی در منازعه مالی شود.
مهدی را که کشور نایجر در اواخر سال ۲۰۱۵ به محکمه بین المللی جرایم جنگی تسلیم داد، بنا به اظهار محمد عوینی وکیل مدافع اش پیش از استماع در محکمه، او «یک مسلمان است که به عدالت اعتقاد دارد.»
عوینی گفت: «او می خواهد با خود صادق باشد و می خواهد به اعمالی که مرتکب شده است اقرار بکند.» او افزود که وی همچنان خواهان «عفو» برای این اعمالش می باشد.
مهدی همچنون یک عالم کامل قرآنی توصیف شده است که به مجری بیرحم جهاد مبدل شده و با خشونت تفسیر سختگیرانه از شریعت را به اجرا در می آورده است.
او هنگامی نومید شد که مردم محلی متوقف ساختن عبادت در مزارهای قدیمی مانند ادای نماز استسقا یا نماز برای باریدن باران و ازدواج خوب را رد کردند. او امر حمله به این مزارها را با کلنگ، اسکنه و موترهای پیک آپ داد.
اخیراً ارینا بوکووا رئیس یونسکو گفته است که این محاکمه برای او از اهمیت بالایی برخوردار است و او آن صحنه زیر و رو کردن و تخریب زیارتگاه ها را که در تیمبکتو در ماه جنوری ۲۰۱۳ را «هرگز نمی تواند فراموش کند».
از آرشیف دویچه وله
آلبوم عکس: میراث های فرهنگی تخریب شده در جنگ
میراث های فرهنگی در درک گذشته فرهنگی انسان ها مهم اند. در این آلبوم شماری از آثار انتخاب شده توسط سازمان علمی فرهنگی ملل متحد (یونسکو) از میراث های فرهنگی که در جنگ تخریب شده اند معرفی می شوند.
عکس: Fotolia
جمع آوری یادگارهای فرهنگی
یونسکو از سال 1972 پس از آن که 190 کشور پیمانی را برای حفظ مناطق تاریخی و فرهنگی امضا کردند، مکان های زیادی را شناسایی و ثبت کرده است. یکی از این مکان ها کلیسای مشهور "اور لیدی" شهر درسدن است که در جنگ ویران شد و دوباره بازسازی گردید.
عکس: Getty Images
سمبول قرون وسطی در سوریه
یکی دیگر از میراث های تخریب شده جهانی در نتیجه جنگ، مناره های مسجد بزرگ در شهر حلب سوریه می باشد؛ مکانی که سمبول قرون وسطی در سوریه است. در جریان قرن ها این آبده تاریخی درگیری ها و زلزله های متعددی را تجربه کرد، اما بالاخره در جریان جنگ داخلی در ماه اپریل سال 2013 به همراه بخش بزرگی از شهر کهنه حلب ویران شد. در حال حاضر زمینه بازسازی این میراث فرهنگی ممکن نیست.
عکس: Getty Images/AFP
قربانی تعصب دینی
تندیس های بودای بامیان که در ولایت مرکزی افغانستان موقعیت دارند، بزرگترین مجسمه های بودا در جهان بودند. بلندترین مجسمه با ارتفاع 35 متر بر صخره ای در هزاره گذشته تراشیده شده بود. این مجسمه ها به نمادی از تخریب میراث های فرهنگی در جریان جنگ تبدیل شدند. طالبان این دو مجسمه (شهمامه و صلصال) را در سال 2001 با انگیزه ای دینی تخریب کردند. این مجسمه ها قابل بازسازی اند.
عکس: picture alliance/dpa
مروارید صحرا
شهر تیمبوکتو در کشور مالی و در غرب صحرای افریقا موقعیت دارد. این منطقه در تاریخ کهن مرکز تجارت و همچنان مکانی عقیدتی برای اسلام بوده است. در سال 2012 بخش بزرگی از این شهر توسط مسلمانان افراطی ویران شد.
عکس: Getty Images/AFP
پلی میان جهان ها
ستاری موست، یک پل در بوسنیا و هرزگوینا بیشتر از یک میراث فرهنگی است. برای قرن ها این پل ارتباط دهنده شرق و غرب، مسیحیان و مسلمانان و همچنان کاتولیک های کرواسی و ارتودوکس های سربی است. این پل پس از بازسازی در سال 2005 در فهرست میراث های فرهنگی جهان قرار گرفت.
عکس: picture-alliance/maxppp
نماد مصالحه
برای شهروندان موستار این پل بخشی از زندگی روزمره شان بود. برای بازسازی این پل تیم های بین المللی برای ساختن این پل سالها کار کردند و 1566 قطعه سنگ آن را کاپی کردند. یونسکو پروژه بازسازی این میراث فرهنگی را حمایت مالی کرد و برای اولین بار از هدف اولیه اش برای حفاظت از میراث های فرهنگی فراتر رفت.
عکس: AP
نابودی یک نماد
نوتردامز دی رایم، یکی از کلیساهای مشهور و مهم در فرانسه است. این کلیسا جایی است که همه پادشاهان فرانسه تاج گذاری شدند. در جریان جنگ جهانی اول این آبده به خاطر اهمیت ملی اش توسط نیروهای آلمانی بمباران و به شکل گسترده ای ویران شد. این کلیسا اهمیت نظامی نداشت، اما ویران شدنش روحیه نیروهای فرانسوی را تضعیف کرد. بازسازی این آبده در سال 1919 شروع شد.
عکس: Getty Images
شکوهی تازه
بازسازی کلیسای نوتردامز دی رایمز به شکل بنیادی از سوی خانواده ثروتمند "راکفلر" در ایالات متحد امریکا حمایت مالی شد. یک اقدام معنی دار برای آشتی مجدد میان آلمان و فرانسه در هشتم ماه جولای 1962 در این کلیسا صورت گرفت. شارل دوگول، رئیس جمهور آن زمان فرانسه و کونراد آدناور صدراعظم آن وقت آلمان در این مکان با هم عبادت کردند. این کلیسا در سال 1991 در فهرست یونسکو ثبت شد.
عکس: picture-alliance/dpa
فرو رفتن در شعله های آتش
برای عبادت یک مسیحی پروتستانت، کلیسای (اور لیدی) در شهر درسدن آلمان در حقیقت به دقت طراحی شده است. این کلیسا در سال 1945 توسط یک حمله هوایی نیروهای متفقین ویران شد. در این حمله کلیسا در میان شعله های آتش فرو رفت. بازسازی این میراث فرهنگی در سال 1994 دقیقا چند سال بعد از اتحاد مجدد آلمان آغاز شد.
عکس: Getty Images
نشانه های تاریخی برای صلح
بازسازی کلیسای (اور لیدی) در درسدن از سوی حمایت کنندگان مالی در سراسر جهان تمویل شد. این کلیسای بازسازی شده در سال 2005 در یک مراسم با تشریفات ویژه بازگشایی شد. آن محفل یک مراسم تاریخی بر علیه جنگ بود. این مکان اکنون به یک جاذبه توریستی و سمبولی از اتحاد مجدد مبدل شده است.