جوانی 27 ساله از ولایت قندهار که حکمت الله شادمن نام دارد، از مدت ها به اینسو نصیحت پدرش را آویزه گوشش کرده و به نیازمندان کمک می کند. آخرین اقدام وی جای دادن به بیجاشدگان جنگ کندز در کابل است. او به شماری از خانواده هایی که از جنگ گریخته بودند در کابل سرپناه و امکانات اولیه زندگی فراهم کرده است.

حکمت االله 27 سال در قندهار زندگی کرده و مکتب را در لیسه ظاهرشاهی تمام نموده است. او در حال حاضر خودش در یک دانشگاه خصوصی در کابل دانشجوی سال اول علوم سیاسی است. او در اوقات فراغتش مطالعات دینی و فوتبال می کند.

این جوان "بنیاد خیریه شادمن کام" را بنا نهاده و در زمان های اظطراری به نیازمندان در بخش های مختلف کشور کمک می کند.

شادمن می گوید که پدر مرحومش در کودکی به او گفته بود باید در حد توانش از کمک به فقرا دریغ نکند؛ چرا که دستگیری از افتادگان خدمت بزرگی است. به همین دلیل حالا او نصیحت پدرش را همیشه به یاد دارد: «به خاطر این نصحیت تربیتی پدرم، تا اندازه ای که در توانم است با همطونانم و در مجموع با انسان ها کمک می کنم. وقتی که از صنف دوازدهم فارغ شدم، به تجارت روی آوردم و مدتی بعد وضع کاری ام خوب شد. به خاطر نصیحت پدرم از کسانی دستگیری می کنم که به کمک نیاز دارند».

بخت با حکمت الله یاری کرده و وضع اقتصادی اش حالا خیلی خوب شده است. او حالا در شهر و ولسوالی ها معاینه خانه های صحی، مکتب ها و مدرسه هایی را فعال کرده است.

ده ها کودکی که بیماری قلبی دارند و والدین شان توانایی درمان آنان را ندارند، با هزینه این جوان به هندوستان فرستاده شده اند و مراحل درمانی شان پیش برده شده است.

شادمن همچنان در بخش فرهنگی نیز کارهای ارزنده ای کرده که می توان از چاپ چند عنوان کتاب یاد کرد: «ما همچنان کتاب های شماری از نویسندگان را نیز چاپ و نشر کرده ایم».

علاوه بر این او همین حالا برای شماری از دانشجویان با هزینه بنیادش زمینه تحصیلات عالی را فراهم کرده است: «تنها 28 دختر را در دانشگاه های شخصی به دانشکده های طب معرفی کرده ایم تا بتوانیم از این طریق مشکل نبودن داکتران زن را در قندهار حل کنیم».

شادمن همچنان مراکز ارائه خدمات عامه را نیز در ولایت قندهار ایجاد کرده است: «در ولسوالی پنجوایی و شهر قندهار در نقاط مختلف مسجدها، مکاتب، مدرسه ها و کلینیک های صحی را نیز به شکل اساسی ساخته ایم که خدمات ارزنده ای به مردم ارائه می کنند».

این جوان که حالا به عنوان یک قهرمان محلی شناخته می شود، برای زلزله زدگان بدخشان، جنگ زدگان کندز و قندهار برای ده ها خانواده مواد خوراکی، پوشاک و سرپناه نیز فراهم کرده است.

شادمن به زبان های پشتو، دری، اردو و انگلیسی تسلط دارد. کمک های سازمان وی به یک ولایت با محله محدود نیست، بلکه هرجایی که افغان ها نیاز به کمک داشته باشند او و همکارانش به یاری شان می شتابند: «کمک های ما فقط به قندهار و پشتو زبانان تعلق ندارد. برای ما اگر تاجیک است، ازبک است یا پشتون و یا دیگر اقوام همه یک افغان هستند و به همین دلیل ما کمک های مان را از بدخشان تا کندز و کابل نیز به خانواده ها و افراد محتاج می رسانیم».

حکمت الله رئیس بنیاد خیریه شادمن کام می گوید با این کارش می خواهد به جهانیان بفهماند که مردم افغانستان متحد اند و یک جسم و روح هستند. او می افزاید دروازه این بنیاد به روی همه مردم افغانستان باز است.

این جوان می خواهد همیشه گفته پدرش را عملی کند و برای تغییر در جامعه کوشا باشد: «در قسمت تعلیم و تربیه، صحت، روشن سازی اذهان جوانان و فرهنگ و ادب حاضر هستیم که با مردم خود با بسیار گشاده رویی کمک کنیم. دروازه ما به روی همه مردم باز است. هرکسی که می آید خوش می آید».

در حال حاضر شمار این چنین قهرمانانی که از سرمایه شخصی شان برای مردم امدادرسانی می کنند زیاد نیست. حکمت الله تلاش می کند که دوستان و همکارانش را نیز به این کار تشویق کند تا فرهنگ یاری رساندن و سهم گرفتن در پیشرفت و ارتقاء جامعه در این کشور نهادینه شود.

رجوع به صفحه قهرمانان محلی