تجمع مهاجرین در صربستان و مقدونیه وجود ندارد، زیرا فقط شمار بسیار کمی مهاجرین می توانند از راه قانونی از طریق جزایر یونانی به بالقان برسند. اما این امر ممکن است تغییر یابد، در صورتی که توافقنامه میان ترکیه و اتحادیه اروپا در مورد بحران مهاجرین بی اعتبار شود.

حبیب رحمانی یکی از مهاجرین افغانستان به شید شهر کوچکی در صربستان رسیده است. او با حدود 400 مهاجر زن و مرد و کودک در اقامتگاه مهاجرین انتظار می کشد تا اجازه ادامه سفر به کشور های اتحادیه اروپا را دریابد. حبیب می گوید: "ما در واقع راه دیگری نداریم. ما منتظر این هستیم که یکی از کشورهای دیگر مرزش را باز کند، کرواسیا یا هنگری. اما من دیگر باور نمی کنم که آنها مرز های شان را باز کنند."

نام حبیب در لست انتظار درج شده است. ادارات صربی و هنگری مشترکاً تصمیم می گیرند که کدامین مهاجرین از این لست، در یکی از دو مراکز که به نام زون ترانزیتی یاد می شود، سفر کنند و اجازه تقاضای پناهندگی را در هنگری را به دست آورند. در زمان حاضر شمار این ها به 15 فرد در روز می رسد، خانواده ها حق اولویت دارند.

از زمانی که مرزهای بالقان در ماه مارچ مسدود شد، دیگر برای مهاجرین راه عبوری برای ادامه مهاجرت وجود ندارد. آنانی که باوجود آن توانسته اند تا مرزهای اتحادیه اروپا برسند، مجبور بوده اند به صورت غیر قانونی از چندین مرز عبور کنند؛ مانند حبیب رحمانی از افغانستان.

او می گوید: "ما درمسیر راه رنج کشیده ایم. پولیس ما را چندین بار دستگیر کرده است، آنها تیلفون های موبایل و دیگر چیزهایمان را گرفتند. آنها ما را لت و کوب کردند، آنها من و دوستم را زدند."

به این ترتیب راه به سوی اروپای غربی مسدود شده است. اما حالا این سوال مطرح است که چه خواهد شد اگر ترکیه به صورت یکجانبه توافقنامه درمورد مهاجرین با اتحادیه اروپا را ملغی اعلام کند و موج آمدن مهاجرین بار دیگر از این کشور به یونان افزایش یابد؟

چنین سناریویی باعث نگرانی کشورهایی در مسیر راه بالقان می شود. مثلاً مقدونیه که در تابستان سال 2015، مجبور شد تا حالت اضطراری را اعلام کند، زیرا فشار مهاجرین در مرزها قرار گرفته بود. گیورکه ایوانف رئیس جمهور می گوید که کشورش این بار می خواهد آمادگی داشته باشد.

او توضیح می دهد: "من در روزهای اخیر با همه ادارات مربوطه گفتگو کرده ام تا روی یک طرح در این مورد کار شود، درصورتی که بار دیگر یک موج آمدن مهاجرین پیش آید و این که برعکس موج اول، قبل از همه انتظار مهاجرین اقتصادی را داریم."

اما حبیب رحمانی مهاجر افغان تصمیمش را گرفته است تا در شهر شید صربستان منتظر بماند، بدون آنکه بداند تا چه مدتی. اما او دیگر نمی خواهد جانش را به خطر بیندازد. او می گوید: "ما می خواهم راه قانونی را انتخاب کنیم نه راه غیر قانونی را."