این پیش نویس قانون که حزب سوسیال دموکرات آلمان (اس پی دی) آن را روز دوشنبه در برلین برای نخستین بار معرفی کرد، به منظور جذب مهاجران تحصیل کرده ای تدوین شده که به دنبال امکانات شغلی در آلمان هستند. براین اساس حداکثر تعداد افرادی که می توانند براساس این قانون وارد آلمان شوند، در ابتدا ۲۵ هزار تن تعیین شده است.

براساس یک سیستم امتیازی (Point System) به آن دسته از متقاضیانی که یک پیشنهاد مشخص کاری در آلمان دارند، از تحصیلات و مهارت های لازم برخوردارند و می توانند به زبان آلمانی صحبت کنند، اجازه ورود به آلمان داده می شود.

توماس اُپرمن، رئیس جناح پارلمانی حزب سوسیال دموکرات گفت که حزب اش نخستین حزبی است که یک قانون جامع مهاجرت را پیشنهاد کرده است. او ابراز امیدواری کرد که این حزب و شرکای ائتلافی اش، این قانون را پیش از انتخابات سراسری آلمان در سپتمبر سال آینده، تصویب نمایند.

جامعه آلمان رو به پیری است و این کشور باید برای جذب خارجی های آموزش دیده به ویژه با کشورهای انگلیسی زبان رقابت کند.

اُپرمن افزود: «ما باید تلاش کنیم تا (برای خارجی های تحصیل کرده) جذاب باشیم. برای آن ها آلمان به هیچ وجه جذاب ترین کشور نیست».

این سیاستمدار حزب سوسیال دموکرات به این اشاره کرد که در سال های گذشته حدود ۱۴ هزار اجازه کار و اقامت برای مهاجران با صلاحیت از کشورهای ثالث ارائه شده که فقط ۵ هزار و ۹۰۰ عدد از آن ها مورد استفاده قرار گرفته است.

شاید دلیل اش این باشد که در آلمان بیش از ۵۰ نوع متفاوت اجازه اقامت وجود دارد و تنوع قوانین شهروندان خارجی را گیج می کند.

بورکهارد لیشکا، یکی از مقام های حزب سوسیال دموکرات گفت: «هیچ کس در آلمان نمی داند که این سیستم چگونه کار می کند، چه برسد به کسی در خارج از این کشور».

این مسوده قانون براساس یک سیستم امتیازی طرح ریزی شده است که در کانادا از آن استفاده می شود و به نظر می آید که برندگان بزرگ در وهله اول آن دسته از شهروندان کشورهای ثالث هستند که در وطن شان موفق به دریافت پیشنهادهای کاری از آلمان شده اند.

فرصت های قدیمی، بسته جدید

لیشکا افزود به پیروی از قانون مهاجرت کانادا، آن هایی که یک پیشنهاد کاری مشخص از آلمان دریافت کرده اند، می توانند جزو این لیست ۲۵ هزاری گردند.

اُرکان کوزهمَن، یک کارشناس امور مهاجرت در بنیاد بِرتِلسمَن به دویچه وله گفت: «بدون یک پیشنهاد کاری، انتخاب فردی در سیستم (پذیرش مهاجرت) کانادا تقریبا غیرممکن است».

او افزود:«موانع بسیار بالا است. فقط شمار کمی (به عبور از آن) موفق می شوند. اگر آن ها پیشنهاد کاری داشته باشند، صدور اجازه ورودشان به کشور تقریبا حتمی است و اگر متقاضیان مهاجرت نتوانند یک پیشنهاد کاری کسب کنند، تقریبا به طور حتمی نمی توانند وارد کانادا شوند».

کوزهمن، کارشناس مهاجرت به این اشاره می کند که اکثریت بزرگ ۱،۱ میلیون مهاجری که در سال ۲۰۱۵ به آلمان آمدند، یا آوارگان سیاسی هستند که به دلایل انسان دوستانه اجازه ورودشان به آلمان داده شده است و یا شهروندان اتحادیه اروپا که به هرصورت اجازه رفت و آمد آزادانه در این اتحادیه را دارند.

در سال ۲۰۱۲، آلمان کارت موسوم به «کارت آبی» را معرفی کرد که به پیروی از «گرین کارد» در امریکا ایجاد شده بود. این کارت به شهروندان با تحصیلات و مهارت های بسیار بالای کاری اجازه می دهد که در صورت داشتن پیشنهادهای کاری به آلمان مهاجرت کنند.

در حقیقت آلمان بیشترین شمار کارت های آبی را به شهروندان کشورهای اتحادیه اروپا صادر می کند. کوزهمن می گوید که مسوده قانون حزب سوسیال دموکرات تا اندازه ای فرصت های موجود برای شهروندان خارجی آموزش دیده را دوباره بسته بندی کرده است.

این کارشناس مهاجرت افزود: «کارت آبی نمی تواند مهاجرانی را که واقعا در نظر دارد، جذب کند. تقاضا در این بخش وجود ندارد... مهاجران از اتحادیه اروپا به آن نیاز ندارند و مردم کشورهای دیگر معمولا ترجیح می دهند به کشورهای انگلیسی زبان مهاجرت کنند. فرصت وجود دارد، اما شمار بسیار اندکی از آن استفاده می کنند». 

یک نوآوری همراه با آینده نگری

در آلمان توافق گسترده ای در این زمینه وجود دارد که این کشور نیاز به جذب شمار بیشتری از مهاجران تحصیل کرده را دارد، اما هنوز زیرساختارهای لازم برای جذب این افراد ایجاد نشده است.

رقم ۲۵ هزار در مقایسه با شمار مهاجرانی که از زمان سرازیری شدید پناهجویان در سال ۲۰۱۴ آغاز شد، بسیار اندک است.

کوزهمن، کارشناس مهاجرت فکر می کند که اگر شمار آوارگان کاهش یابد، احزاب سیاسی برای جذب شمار بیشتر مهاجران با مهارت تلاش بیشتری خواهند کرد.

کوزهمن به دویچه وله گفت: «این (مسوده قانون) یک نوآوری همراه با آینده نگری است که شاید برای زمانی طرح ریزی شده است که بحران مهاجران به سر رسیده باشد...اما آلمان نمی تواند سیر مهاجرت را مانند کانادا هدایت کند. این غیرممکن است».