فرانک والتر اشتاینمایر، وزیر خارجه آلمان این بار کمتر از 24 ساعت وقت در نیویارک در اختیار دارد. وزیر خارجه آلمان وارد نیویارک شده است تا در جلسه ویژه شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد تهدید های ناشی از گروه تروریستی "دولت اسلامی" شرکت کند. این بالاترین مقام سازمان ملل به سرعت به توافق رسیده است که جامعه بین المللی باید حکومت در بغداد را "در حفظ امنیت و مبارزه با تروریزم" حمایت کند. این موضوع در اعلامیه مشترک این سازمان آمده است.

شتاینمایر در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد که توسط همتای امریکایی اش، جان کری، ریاست می گردید گفت: «ما باید عمل کنیم». او همچنان کمک های بیشتر بشردوستانه برای پناهندگان را خواستار شد. همچنان شتیانمایر آمادگی کشور اش را در محدود کردن نفوذ جنگجویان خارجی و حمایت حکومت جدید عراق نیز بیان داشت. شتاینمایر روی ارسال سلاح از جانب آلمان برای جنگجویان کردی در شمال عراق تاکید کرد.

اقدامات فراتر از ارسال سلاح

اما، آیا این ها کافی خواهند بود؟ در ایالات متحده امریکا برای برخی مشارکت آلمان در مبارزه با تروریزم اسلامی بیش از حد کوچک است: مایکل ویرس از مرکز تحقیقاتی برای پیشرفت امریکا، در گفت و گو با دویچه وله می گوید: «هنگامی که در اینجا در واشنگتن با مردم صحبت می شود، از آلمان این انتظار می رود که این کشور بطور ایده آل باید بصورت دراز مدت در حملات هوایی علیه گروه تروریستی "دولت اسلامی" شرکت داشته باشد».

اگر به این اظهارات ویرس که با حکومت اوباما شبکه ارتباطی خوبی را برقرار کرده است، باور کرد، پس امریکایی ها از آلمانی ها انتظار دارند که از «اپوزیسیون سوریه بطور قابل ملاحظه ای حمایت کند، آنها را آموزش بدهد و تجهیز کند و در نهایت کمک کند تا اردوی عراق تجهیز و آماده گردد تا با موفقیت در برابر گروه تروریستی "دولت اسلامی" مبارزه کند»." این به مراتب فراتر از عرضه سلاح به شبه نظامیان کردی است.

دیدگاه های داخلی در آلمان

شتاینمایردر یک نشست مطبوعاتی اندکی قبل از سخنرانی اش در شورای امنیت در برابر دویچه وله گفت که او از انتظارات بیشتر از جانب امریکایی ها آگاهی ندارد. او گفت: «بر عکس آنچه ما انجام دادیم، نه تنها به رسمیت شناخته شده است بلکه من فکر می کنم که هنوز بالا تر از آن است که کشورهای دیگر آمادگی نشان داده اند. به این اساس من در حال حاضر از انتظارات بیشتر در قبال مشارکت آلمان در مبارزه علیه "دولت اسلامی" آگاهی ندارم».

مایکل ویرس موضوع را چنین تحلیل کرده می گوید که «بررسی این مسأله بسیار جالب است که بحث در آلمان در قبال این موضوع به مقایسه ایالات متحده امریکا کاملاً متفاوت صورت می گیرد». او اضافه می کند: « دیدگاه های داخلی آلمان گاهی اوقات بسیار متفاوت از آنچه است که در خارج از این کشور صورت می گیرد. آنچه در آلمان یک گام بزرگ به نظر می رسد، با توجه به مقیاس بحران و نزدیکی جغرافیایی آلمان، یک گام کوچک به حساب می آید».

سربازان آلمانی در عراق؟

از دیدگاه ویلیام دروسدیاک رئیس سابق دفتر "واشنگتن پست" و رئیس فعلی شورای تحقیقاتی اتلانتیک امریکا در آلمان، امریکایی ها نباید با ارسال سلاح توسط آلمان به کردها راضی باشند، ولو آنکه حکومت آلمان با این کار محدویت طولانی برخود وضع شده اش را هم لغو کرده باشد. به قول او احتمال زیاد وجود دارد که این بحث که آیا ایالات متحده امریکا نیروهای ویژه اش را به عراق ارسال دارد یا خیر، ادامه پیدا کند. در عین زمان، مخالفت های از قبل پیش بینی شده میان رئیس جمهور اوباما و شمار زیادی از نظامیان وزارات دفاع ایالات متحده که اولین بار از طرف "واشنگتن پست" و بعداً از طرف دیگر رسانه ها انعکاس پیدا کرد، از آنچه تاکنون اعتراف شده است تفاوت دارد.

در حالی که بارک اوباما، رئيس جمهور ایالات متحده امریکا هنوز هم استقرار نیروی زمینی امریکایی را در عراق رد می کند و اما جنرال دمپسی این گزینه را هنوز باز نگهداشته است. دروسدیاک می گوید: «در صورتی که این کار اتفاق بیفتد، ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه امیدوارند و انتظار دارند که آلمان، مانند دیگران سهم اش را در زمینه انجام دهد». او که یکی از کارشناسان مسایل آلمان است، سخنرانی های یواخیم گاوک، رئیس جمهور و فرانک والتر شتاینمایر، وزیر خارجه آلمان را به یاد می آورد که آنها از یک سیاست خارجی قاطعانه تر آلمان صحبت کردند. با تعهد قوی تر در قبال بحران فعلی، آلمان می تواند «به وعده اش وفا کند و در آینده مسئولیت بیشتر را عهده دار گردد».

عدم توانایی

مایکل ویرس با در نظرداشت، می خواهد توضیح دهد که چرا امریکایی ها به طور فزاینده ای بی حوصله شده اند. او می گوید:«از دیدگاه امریکایی ها، آلمان 40 سال تحت چتر محافظوی هسته ای امریکا، که از طریق مالیات تامین می شد، قرار داشت». آلمان به این ترتیب یک فضای محافظوی را در اختیار داشت تا معجزه اقتصادی اش را سازماندهی کند و به یک قدرت بزرگ صادراتی تبدیل شود.

ویرس انتقاد نموده و می گوید که اما فقط تفکر استراتژیک و نظامی آلمان هنوز رشد نکرده است. به گفته او «ما باید به این واقعیت توجه داشته باشیم که فعلاً علاقمندی های آلمان و اروپا به منابع نفت خلیج توسط اروپایی ها نه بلکه کشتی های امریکایی محافظت می شود. اینک انتظار می رود که اروپا مسئولیت بیشتر را در این زمینه بدوش بگیرد».

اقدامات نظامی نمی تواند همه چیز باشد

آلمانی ها همواره روی این مسأله تاکید می کنند که اقدامات نظامی نمی تواند همیشه حل کننده مشکلات باشد. شتاینمایر، وزیر خارجه آلمان در نیویارک نیز چنین گفت: «ما البته در تلاش های گسترده تر سیاسی سهیم خواهیم بود، زیرا در نهایت نه فقط حملات هوایی، یا حمایت هوایی و نه تنها ارسال اسلحه مطرح خواهد بود، بلکه در نهایت یک استراتژی سیاسی جامع، مطرح است».

از لحاظ دیپلماتیک می تواند روابط خوب آلمان با ایران مفید واقع گردد. ایران در مبارزه علیه گروه تروریستی "دولت اسلامی" یک موقعیت کلیدی دارد. شبه نظامیان شیعه مورد حمایت ایران در عراق از اردوی رسمی عراق متفاوت است و خود را قوی تر در مبارزه علیه "دولت اسلامی" ثابت کرده اند. ویلیام دروسدیاک می گوید: «من فکر می کنم که گفت و گو های آلمان با ایران مهم است. آلمانی ها یک سفارت بسیار فعال در تهران دارند. من فکر می کنم اگر ما می خواهیم بر بحران فعلی غلبه حاصل کنیم، باید نوعی از همکاری با ایران وجود داشته باشد». او اشاره به این موضوع می کند که وزیر خارجه ایران نیز در هفته آینده در نیویارک در مجمع عمومی سازمان ملل متحد حضور خواهد داشت.

دیپلماسی آلمان با ایران

شتاینمایر وزیر خارجه آلمان می گوید با وجود تمام مشکلات که در حال حاضر غرب در مذاکرات هسته ای با ایران دارد «ما در تلاش های ما در مبارزه علیه "دولت اسلامی" پیروز خواهیم بود و باید همسایگان عراق را در تلاش های بین المللی سهیم گردانیم».

در اینجا یک اختلاف نظر با امریکایی ها به میان می آید که برای آن ها این صرف «افکار واهی آلمان» به حساب می آید. مایکل ویرس استدلال می کند که «رهبران ایران بسیار واضح ارائه کرده اند که از نظر آنها بدیلی برای همکاری با ایالات متحده و دیگر کشورهای اروپایی وجود ندارد». در این رابطه نباید یک امید کاذب ایجاد گردد، بلکه در اینجا باید با دیگر کشورهای اروپایی در قبال این مسأله تمرکز صورت گیرد که ائتلاف بین المللی در مبارزه علیه گروه تروریستی "دولت اسلامی"، یعنی فرانسه، انگلستان، آلمان و ایالات متحده امریکا با هم مشترکاً برای ایجاد ثبات در عراق و محدود کردن بحران در سوریه چه کرده می توانند".