نیهات چلیک، رئیس اتحادیه مرکزی پرورش بز و گوسفند ترکیه گفته است که کشور اش نیاز فوری به ۱۵۰ هزار چوپان دارد. به قول وی حکومت ترکیه برای حل این مشکل تلاش می‌کند و به منظور استخدام چوپان های خارجی، در حال مذاکره با کشور های ترکی زبان و همچنان افغانستان است.

نیهات چلیک افزوده است: «در حال حاضر تلاش ها ادامه دارند. پیش نویسی در رابطه با استخدام چوپان های خارجی وجود دارد. کار در این زمینه تمام نشده است. اشتغال چوپان های خارجی می‌تواند بر مبنای مقررات قانونی و از طریق یک پروتوکول همکاری با کشورهای طرف مقابل صورت بگیرد. این برای ما بسیار خوب خواهد بود.»

«هویت واقعی آنها را نمی شناسیم»

چلیک با اشاره به نگرانی های امنیتی در پیوند با چوپان های خارجی گفت: «هویت واقعی افراد شاغل مشخص نیست، ما نمی‌دانیم که آیا آنها سابقه جرمی دارند یا تحت تعقیب هستند یا نه. حتی اگر یک مرد مورد تعقیب انترپول (پولیس بین الملل) باشد، ما آن را نمی‌دانیم.»

او افزوده است اینکه حکومت تحقیق در این زمینه را برعهده گرفته است برایش بسیار آرامش بخش است.

صفحه اینستاگرام دویچه وله دری را دنبال کنید

به اساس آمار ارائه شده، در ترکیه حدود ۴۰ هزار «چوپان خارجی» وجود دارد. عمر بولات، وزیر تجارت ترکیه، چند روز پیش اظهار داشت: «اگر امروز ۲۵ هزار چوپان افغان ترکیه را ترک کنند، دیگر زراعت و مالداری (در ترکیه) وجود نخواهد داشت.»

نیهات چلیک به خبرگزاری ترکی انکا (ANKA) گفته است: «ما از این وزیر تشکر می‌کنیم که حالا به مشکل ما بیشتر توجه صورت می‌گیرد. فکر می‌کنم این اظهارات پیامی برای رشد مالداری است و این عرصه از بین نخواهد رفت. به ویژه پرورش گوسفند هرگز پایان نخواهد یافت، زیرا این پیشه با جغرافیای کشور ما مطابقت دارد.»

«مدیریت رمه باید تقویت شود»

چلیک تأکید کرده است که از چوپان های داخلی باید حمایت صورت بگیرد: «تعداد حیوانات (بز و گوسفند) در ترکیه در حدی نیست که ما آرزوی آن را داریم. ما در یافتن چوپان مشکل داریم. پیشه چوپانی به «مدیریت رمه» تغییر نام یافته است، ولی هیچ اقدامی برای ترویج این پیشه و حمایت از آن صورت نمی‌گیرد. چوپان ها باید از تأمینات اجتماعی برخوردار شوند. در حال حاضر از چوپان ها ۵ تا ۶ ماه حمایت می‌شود، که کافی نیست. این حمایت باید افزایش یافته و به ۱۲ ماه تقسیم گردد.

«چوپان های افغان اولویت ما نیستند»

چلیک گفته است که مجبور بودند چوپان های خارجی را استخدام کنند، زیرا در یافتن چوپان های محلی مشکل داشتند: «ما در برخی از واحد های خود چوپان های افغان را استخدام می‌کنیم، اما برخی از آنها پس از مدتی به دنبال کار پر درآمد تری می‌گردند. هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شویم، ترس داریم که مبادا چوپان های ما رفته باشند. به همین دلیل ما نمی‌توانیم در این عرصه سرمایه گذاری کنیم. ما نمی‌توانیم تعداد حیوانات خود را افزایش بدهیم. معیار ها و شرایط کاری آنها (چوپان ها) باید با مقررات وضع شده از سوی وزارتخانه های ما تنظیم شوند. چوپان های خارجی تنها باید اجازه کار به عنوان چوپان را داشته باشند. به این ترتیب شهروندان خود ما کار خود را از دست نمی‌دهند.»

چلیک با تقاضای محدود ساختن چوپان های خارجی در کشور گفت: «قبلاً ۶۰ میلیون رأس گوسفند داشتیم، اما با اعزام چوپان های افغان این تعداد به حدود ۵۲ میلیون کاهش یافت. پر کردن این خلاء مدت زیادی را در بر می‌گیرد. این موضوع اغلب در دستور کار ما با وزیر (تجارت) قرار دارد. طبعاً چوپان های افغان اولویت ما نیستند، بلکه شهروندان خود ما که این کار را انجام می‌دهند. پلان اولی ما اینست که چوپان های محلی خود را به این کار مشغول سازیم و در مرحله دوم چوپان های افغان را با محدودیت ها استخدام کنیم.«

«به ۱۵۰ هزار چوپان نیاز فوری داریم»

چلیک گفته است: «ما به ۱۵۰ هزار چوپان نیاز فوری داریم. اگر مشکل کمبود چوپان وجود نمی‌داشت، حمایت از دامپروری افزایش می‌یافت.» او افزوده است که ترک ها دیگر به پیشه چوپانی علاقه ندارند، و آنهای که از افغانستان برای چوپانی می آیند از این وضعیت سوءاستفاده می‌کنند و همواره خواهان افزایش دستمزد شان اند.

به صفحه یوتیوب دویچه وله دری بپیوندید

نیهات چلیک تأکید کرده است که پست ها در شبکه های اجتماعی، مثلاً «در برابر پرداخت مزد ۱۰۰ هزار لیره (معادل تقریباً ۲۸۵۰ یورو) نمی‌توانم چوپان پیدا کنم»، با واقعیت مطابقت ندارد و هدف آن تأثیرگذاری بر بازار است.

(ANKA) /ec, bk / si, aj