با یک قلم خودکار که با بقایای یک مرمی ساخته شده بود، خوان مانوئیل سانتوس رئیس جمهور کولمبیا همراه با رودریگولوندونو خیمینیس که به تیموشینکو معروف است، پیمان صلح را به امضاء رسانیده و در شهر ساحلی کارتاگانا به جنگ نقطه پایان گذاشتند.

به روی این قلم نیز با خط درشتی نوشته بودند:« گذشته ما با گلوله نوشته شده بود؛ تعلیم وتربیت آینده مارا می نویسد.»

سران هردو جانب درست ساعت ۱۷ و ۳۱ دقیقه  به وقت محلی کولمبیا پیمان ۲۹۷صفحه یی صلح را امضا  نمودند.

در مراسم امضای پیمان صلح کولمبیا همچنان شمار زیادی سران و نماینده های کشورهای امریکای جنوبی به شمول بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد، جان کری وزیر امورخارجه ایالات متحده و رائول کاسترو رئیس جمهور کیوبا و نیز تعداد زیادی از اقارب و خانواده های قربانیان درگیری های حدود۵ دهه اخیر اشتراک کرده بودند.

مراسم امضای پیمان مذکور در "میدان پرچم ها" مزین با پرچم های سفید آغاز گردید. در سرآغاز این مراسم رئیس جمهور کولمبیا همراه با یک دختر جوان باکلید نمادین دروازه ای را گشود که همچنان به طورنمادین آینده آرام را گواهی می داد. قبل از گشایش این دروازه هئیت مذاکرات حکومت و نیروهای انقلابی ای تندرو چپگرای کولمبیا " فارک" یا نیروهای مسلح انقلابی کولمبیا با کف زدن های مهمانان حاضر استقبال گردیده و در برابر مهانان از آنان پذیرایی صورت گرفت.

اکنون قرار است ضمن یک همه پرسی مرحله نهایی قرارداد صلح مذکورنیز که با میانجی گری ناروی و کیوبا تدوین شده  است، به تاریخ دوم ماه اکتوبر توسې مردم تصویبگردد. بررسی ها نیز نشان می دهند که همه پرسی با مؤافقت مردم کولمبیا به پایان خواهد رسید.

مذاکرات صلح میان دو جانب از چهار سال به اینسو در هاوانا پایتخت کیوبا به صورت فشرده ادامه داشت. سرانجام قرارداد آتش بس به عنوان یکی از شرایط این پیمان در پایان ماه جون به امضاء رسید. ماه آگست نیز بر سر پیمان صلح میان هردو جانب مؤافقت صورت گرفت. در پیمان صلح بر علاوه بر موارد  دیگر همچنان در زمینه اصلاحات در این کشور، طرح راه های جدید مبارزه با مواد مخدر و نیز پرداخت جبران خسارت  به قربانیان تعهد صورت گرفته است. دربرابر آن چریکه های فارک مکسیکو نیز وعده داده اند که سلاح خودرا به زمین گذاشته و تغییراتی را در حزب طرح ریزی می کنند تا در آینده حق اشتراک در انتخابات را نیز داشته باشند.

این درحالیست که اکثریت مردم کولمبیا سهمگیری فارک در مسائل و تصمیم گیری های سیاسی را با تردید می نگرند، زیرا جنگجویان مذکور در ارتباط به جنایاتی که صورت گرفته به محاکمه کشانیده نمی شوند.

نیروهای مسلح انقلابی کولمبیا " فارک" از سال ۱۹۶۴  به اینسو علیه زمین داران بزرگ و حکومت کولمبیا مبارزه می کنند. علاوه بردرگیری میان اردوی این کشور امریکای لاتین و جنگجویان فارک، همچنان ضمن برخوردهای  مسلحانه گروه های دیگر به شمول گروه های چپگرا، شبه نظامیان راستگرا و مافیای مواد مخدر در این کشورگسترش یافته و عواقب شدیداً وخیم نابرابری های اجتماعی و تنش های داخلی را درپی داشت.

در جنگهای داخلی بیش از۵۰ سال اخیر در کولمبیا بیش  از ۲۲۰ هزار تن کشته شده و ۴۵ هزار تن دیگر هنوز هم مفقود می باشند. هفت ملیون نفر دیگر نیز از روستاهای خویش مجبور به فرار شده  و متواری گردیده اند.