حسینی، رمان نویس امریکایی متولد افغانستان که در رمان جدیدش میان کابل و پاریس و از آنجا به جزیره ای در ایتالیا و سپسس به کالیفرنیا پل می زند، گفت: «نوعی ذهنیت مستحکم و تغییرناپذیر در غرب [در قبال پناهجویان] وجود دارد».

حسینی پس از این که دو قایق در آب های جزیره لامپیدوسای ایتالیاغرق گردید و جان بیش از 300 تن را گرفت، از شهر میلان این کشور بازدید کرد. او در این سفر گفت: «فکر می کنم برای ما این مهم است که بشر بودن این انسان ها (مهاجران) را به خاطر بیاوریم».

این نویسنده افغان –امریکایی افزود: «هیچ کس نمی گوید که شما مجبورید دروازه های تان را باز کنید تا همه جهان به داخل کشور بیایند و مسکن گزین شوند. مهاجران سرنوشت خود را به دست خود تعیین نکرده اند. این سرنوشت بر آنها تحمیل شده است».

خالد حسینی به صورت مرتب به عنوان سفیر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان به کشور زادگاهش افغانستان سفر می کند؛ اما او می گوید تلاش کرده است تا کتاب جدیدش "کمترافغانستان محور"باشد.

رمان "و کوه ها انعکاس کردند" با یک بگو مگوی آشفته مردم در مورد اختطاف یک کودک توسط شیطان در یک روستای افغانستان شروع می شود. صحنه پردازی نخست رمان در یک روستای افغانستان در دهه 1950 می گذرد و داستان در کالیفرنیا به پایان می رسد، جایی که حالاحسینی به عنوان یک داکتر آموزش دیده زندگی می کند. داستانبر محور قصه دو کودک از یک خانواده فقیر می چرخد که مجبور به جدایی جان گدازی می شوند و این جدایی سرنوشت آنها را رقم می زند. به گفته حسینی، این کتاب طرح "غیرخطی و غیرسنتی" با شخصیت های زیادی دارد.

حسینی شرح داد: «جنگ افغانستان در این کتاب جلوه چشمگیری ندارد. تاثیر جنگ بر بسیاری شخصیت های داستان کمتر مبرم و ضروری است. این کتاب بیشتر یک ماجرای شخصی است که به درگیری های بشر نیز می پردازد». او افزود شخصیت هایی را که خواسته است خلق کند، "اخلاقاً چند پهلو و مبهم هستند؛ نه کاملاً سیاه و سفید".

این رمان نویس که جوایزی نیز به دست آورده است، به یک پدیده ادبی تبدیل شده است.38 میلیون نسخه از دو کتاب اول او (کاغذپران باز و هزار خورشید تابان) در سراسر جهان به فروش رفته است. سومین کتاب حسینی که در ماه می امسال در ایالات متحده امریکا به بازار آمد، تا حالا سه میلیون نسخه فروش داشته است. قرار است این کتاب به 40 زبان دنیا ترجمه شود.

هرچند حسینی می گوید که در این کتابش کمتر به افغانستان تمرکز شده، اما مطمین است که کشور زادگاهش را فراموش نمی کند: «به خاطر موفقیت هایم، فکر می کنم من مدیون افغانستان هستم. این مرا ملتزم می سازد که از نظر اجتماعی آگاه باشم، اما کتاب ها به دلایل بسیاری شخصی نوشته شده اند».

به گفته خالد حسینی، "کتاب ها همیشه درباره برخی اسرار بشر هستند؛ من هم تلاش می کنم بعضی حقایق را فاش کنم". او در ادامه گفت: «این نه قصد و نه بلندپروازی من است که در افغانستان افکار را تغییر دهم. من می خواهم این واقعیت را خیلی متحرم بشمارم که هرگونه تغییر بزرگ در افغانستان از سوی افغانی که در خارج زندگی می کند، ایجاد نخواهد شد».