دویچه وله: چه چیزی برای کودکان در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا اتفاق می افتد؟

مایکه ریباو: ما دقیقا امسال همین سوال را بررسی کردیم. در بلگراد همراه با یک سازمان همکار ما با کودکان مصاحبه هایی را انجام دادیم. آنها به ما توضیح داده اند که چه چیزهای را تجربه کرده اند. این واقعا یک گزارش وحشتناک بود. از تقریبا حدود ۶۳۰۰ کودکی که ما همراه آنها مصاحبه کردیم، ۱۳۷۶ تن گفته اند که آنها بازگشت دادن همراه با خشونت و اجبار در مرزها را تجربه کرده اند. عقب زدن این کودکان خود یک کار غیر قانونی است که علاوه بر آن، خشونت هم صورت می گیرد. تعداد بلند این کودکان که در معرض خشونت قرار گرفته اند ما را حیرت زده کرد. از جمله ۱۳۷۶ طفل ۹۳۴ تن آنها از خانواده خود جدا شده بودند و یا کاملا بدون همراه و سرپرست بودند.

دویچه وله: به ویژه در کدام مرزهای خارجی اتحادیه اروپا کودکان بیشتر متاثر شده اند؟

مایکه ریباو: ما این مصاحبه ها را در بلگراد انجام دادیم، بنابراین ما به طور خاص از کودکانی صحبت می کنیم که به اصطلاح مسیر بالقان را برای رسیدن به اتحادیه اروپا انتخاب کرده بودند. اما ما خشونت در برابر اطفال و نوجوانان را در ایتالیا نیز مشاهده می کنیم.

دویچه وله: مشخصا نوع این خشونت ها چه بوده است؟

مایکه ریباو: ما درباره حملات با سپری مرچ و سرقت شنیده ایم. اغلبا موبایل و یا پولی را که کودکان با خود داشته اند، از آنها گرفته شده است. کوکان توسط سگ مورد تعقیب قرار گرفته اند. برای ما از آزار واذیت فیزیکی توسط مرزبانان گزارش شده است. به خصوص یک مورد تکان دهنده بود که یک نوجوان افغان از سوی پولیس کرواسیا چنان شدید مورد لت و کوب قرار گرفته بود که تا امروز نمی داند که آیا دست اش شکسته است یا نه. از ارائه کمک های درمانی به او نیز امتناع شده است.

دویچه وله: شما از پولیس کرواسیا گفتید، این بدان معناست که خشونت اغلبا از سوی پولیس صورت می گیرد؟

مایکه ریباو: قطعا. باید این را نیز مد نظر داشته باشیم که اینها گفته های اطفال است، برای آنها تفاوتی ندارد که این خشونت توسط پولیس، یک سرباز یا یک مامور مرزی صورت گرفته است. اما همواره خشونت از سوی ماموران ملی رخ داده است.

دویچه وله: پس می شود چنین تصور کرد که به این خشونت در برابر اطفال از لحاظ سیاسی نیز مشروعیت داده شده است؟

مایکه ریباو: کشورهایی که مرزهای خارجی اتحادیه اروپا در آنها موقعیت دارند، کماکان خودشان را در موضوع مهاجرت از سوی کشورهایی مانند آلمان که در مرز خارجی این اتادیه موقعیت ندارند، تنها گذاشته شده احساس می کنند. این یک مساله اروپایی است که متوجه نه تنها به طور مثال کرواسیا بلکه متوجه تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا می شود. بنا بر این اگر ما یک سیاست مهاجرت و پناهندگی واحد اروپایی با استندردهای مناسب و مقررات محافظتی می خواهیم، پس نمی توانیم این کشورها را تنها بگذاریم، بلکه باید آنها را با پرسونل، آموزش و مسایل حقوق بشری حمایت کنیم و به طور مثال آژانس حفاظت از مرزهای بیرونی اتحادیه اروپا «فرانتکس» باید قوی تر عمل کند. این کاملا واضح است که این حق تمام کشورها است که بازرسی مرزی انجام دهند. اما این بازرسی باید مطابق با روش های انسانی و حقوق بشری انجام شود، به خصوص در برابر اطفال و نوجوانان.

دویچه وله: این همه نکاتی اند که مدت ها در اتحادیه اروپا شناخته شده اند، اما چرا این قدر کم مورد توجه قرار می گیرد؟

مایکه ریباو: در اتحادیه اروپا تمایل به سیاست محدود کننده وجود دارد. در چنین سیاسی، پیش از همه این نکته مطرح است که پناهجویان اخراج گردند و شمار مهاجران تازه وارد پایین آورده شود. این سیاست نتیجه نیز داده است، چنانچه ما اکنون شاهد کمترین شمار پناهجویان در پنج سال اخیر هستیم. اما موازی با آن نگرانیم که در جلو چشمان اتحادیه اروپا حقوق بشر نقض می شود. این طبعا با جریان پوپولیست های راستگرا ارتباط دارد که در اتحادیه اروپا رو به پیشرفت است. جو و فضا در برابر انسان های پناهجو به شدت تغییر منفی کرده است. این از یک سو زمینه را برای صحبت کردن با این انسان ها و از سوی دیگر رعایت استندردهای حقوق بشری مشکل می سازد.

دویچه وله: آیا احساس می کنید انتشار چنین گزارشی در مورد خشونت در برابر اطفال در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا می تواند تاثیر گذار باشد؟

مایکه ریباو: ما در صحبت با سیاستمداران اتحادیه اروپا تجربه کرده ایم که هیچ کس علاقه یی به این ندارد که حقوق بشر چنین به طور گسترده نقض شود. اما بسیاری ها نمی دانند که در مرز چه اتفاقاتی صورت می گیرد. این شاید به لحاظ جغرافیایی چنین است اما این یک مشکل اروپایی است و به همین دلیل نیز باید مشترکا یک راه حل جستجو شود.

دویچه وله: سال ۲۰۱۹ به زودی فرا می رسد. آرزوی شما برای سال آینده چیست، خواست واضح شما از مسئولان سیاسی چیست؟

مایکه ریباو: ارزش های اجتماعی مانند حقوق بشر و حقوق کودکان کشورهای اتحادیه اروپا را باهم وصل می کند و باید رعایت شود. به خصوص در این سیاست زمان های تا حدودی بحرانی.  پایان ماه می انتخابات پارلمانی اروپا برگزار می شود، ما طبعا امیدواریم به عنوان "سیف د چیلدرن" که سیاستمداران پوپولیست دیگر دست بالا نداشته باشند و این فضا تغییر کند. جامعه مدنی باید در هر صورت قوی تر برای رعایت حقوق بشر گام بردارد.

دویچه وله: آلمان چه کاری می تواند انجام دهد؟

 مایکه ریباو: آلمان به عنوان یکی از بزرگترین و قدرتمندترین کشورهای اتحادیه اروپا می تواند کارهای زیادی انجام دهد؛ از این طریق که واضح سازد که طرفدار همبستگی و اقدامات مشترک در داخل اتحادیه اروپا است.

مایکه ریباو، مسئول بخش مهاجرت در سازمان امدادی «سیف د چیلدرن» است.

اولیور پیپر/ پ ع