اين درحالي است که به گفته داکتر غفار باور مسوول اين شفاخانه، در سال گذشته در همين ايام 40 واقعه خودسوزي به ثبت رسيده بود. به اين ترتيب ميزان موارد خودسوزي ها در اين سال 50 در صدافزايش را نشان ميدهد.

اواضافه کرد، از جمله موارد خود سوزي هاي ثبت شده در اين شفاخانه، 60 درصد آن از ولسوالي هاي هرات، 25 درصد از ولايات همجوار و15 درصد از داخل شهر هرات بوده اند. به قول او شمار بيشتر قربانيان خودسوزي را زناني تشکيل مي دهند که به خاطر مشکلات خانوادگي، فقر، و فرار از ازدواج هاي اجباري اقدام به خودسوزي کرده اند. او علاوه کرد:

"ظرفيت مرکزسوختگي ما 34 بستر است، اما اکثر وقت ما بيشتر از 40 مريض داريم... نظربه تقاضا از نظرجاي، پرسونل وديگر امکانات ظرفيت اين شفاخانه کمتراست."

مسوول شفاخانه سوختگي هرات اضافه کرد، بيشتر اين افراد به خاطر استفاده از مواد نفتي، به سوختگي بالاي ۹۰ درصدي مبتلا مي شوند و امکان تداوي سوختگي هاي به اين شدت، نه تنها در داخل افغانستان، بلکه در شفاخانه هاي مجهز خارجي نيز خيلي مشکل است. اوگفت:

"اکثر کساني که خودسوزي مي کنند، بين سنين 15 تا 25 سال هستند که توسط فاميل شان مورد خشونت قرار مي گيرند و سطح آگاهي شان پايين است، ديگر راهي را پيدا کرده نمي توانند."

درهمين حال زناني که اکنون در شفاخانه سوختگي هرات بستري هستند، علت خودسوزي خود را نا آگاهي از پيامد هاي اين عمل وخشونت هاي بيش از حد اقارب شان ذکر مي کنند.

پري گل زني 20 ساله است. اوادعا مي کند که برخلاف ميل اش، اورا به يک پسر بچه دوازده ساله به نکاح درآوردند و بعد از عروسي، زيرفشار جدي خسر و ديگر افراد خانواده اش قرار داشته است. او خود مي گويد:

"زماني که من خورد بودم، پدرم مرا به نام اين پسر بچه نامزد کرده بود ومن آن پسر را نمي خواستم. يک بار ديگر هم قرص خوردم ، مردم به پدرم گفتند، اگر دختر خودرا ندهي آبروي تو مي رود وپدرم به حرف مردم گوش داد."

شماري از باشندگان هرات انتقاد مي کنند، دفاتر مربوط به محوخشونت ها عليه زنان نيزبه صورت فعال در اين زمينه تبليغ نمي کنند.

محمد هوشنگ هاشمي، هرات

ويراستار:مبلغ