ميان اپريل سال 1975 و جنوري سال 1979 حدود 1.7 ميليون کمبوجي ها از طرف رژيم مائويستي خمر هاي سرخ به قتل رسيدند، يعني 20 در صد جمعيت کمبوجيا.

مارسل ليموند قاضي فرانسوي و يو بونلنگ همکار کمبوجيايي او به مناطق که در آنجا قتل هاي عام رژيم ترور و اختناق صورت گرفته است، رفته اند تا معلومات بيشتر جمع آوري کنند و شواهد ديگري براي محاکمه حاضر نمايند.

تا کنون 5 عضو مشکوک خمر هاي سرخ در زندان به سر مي برند: کيو سمفان رئيس دولت پيشين رژيم، اينگ سري وزير خارجه با زنش اينگ تيريت وزير امور اجتماعي آن زمان، نون چيا جانشين و معروف به "برادر درجه دوم" پل پت رهبر رژيم خمر هاي سرخ و نيز تول سلينگ (يک نوع اسدالله سروري افغان) رئيس شکنجه گاه، زندان معروف پنوم پن پايتخت کشور. همه اينان متهم به جنايات عليه انسانيت و يا جنايات جنگي و يا هردو هستند.

همه اين جنايات به سي سال قبل بر مي گردد. اين چهار سال پيش (2003 ) بود که دولت کمبوجيا در اثر فشار هاي داخلي و خارجي با سازمان متحد براي تشکيل يک دادگاه بين المللي جهت رسيدگي به قتل عام هاي سي سال پيش موافقه کرد. اين دادگاه متشکل از هفت قاضي کمبوجيايي و دوازده قاضي بين المللي مي باشد.

بسياري از بازماندگان قربانيان جنايات خمر هاي سرخ در هراس هستند که يک بخش از متهمين پير در حال مرگ هستند؛ بدون آنکه ممکن باشد تا به جنايات آنان رسيدگي شود.

بسياري از آنان سال ها بدون هرگونه مزاحمت حقوقي آزاد بودند و در سال 1998 از طرف دولت عفو گرديده بودند.