در اين ميان پروفيسور دکتر رشيد احمد خان عضو "موسسۀ تحقيقات مشی سياسی" در اسلام آباد Islamabad Policy Research Institue در حاليکه از تاثيرات گسترده حمله ديروز بر مسائل امنيتی منطقه انکار نمی کند، اما اظهارات کابل را مورد تائيد قرار نمی دهد. او طی گفت و شنود اختصاصی با راديو دويچه وله صدای آلمان گفته است که او انفجار ديروز در برابر سفارت هند را تداوم حالت تهاجمی طالبان می داند که نمونه های قبلی آن در سوقصد عليۀ جان حامد کرزی به روز هشتم ثور و حمله بر زندان قندهار که موجب آزاد شدن 1000 زندانی گرديد، می بيند.

دويچه وله: دیروز انفجار بزرگی در کابل، پایتخت افغانستان اتفاق افتاد. نظر شما در بارۀ علل و عوامل این حملۀ انتحاری بر سفارت هندوستان چیست؟

احمد رشيد خان: سه نکته در این رابطه قابل تذکر است:

این واقعه بعد از دو حادثۀ مهم دیگر در افغانستان به وقوع پیوست، یکی از این حادثه ها، حمله بر زندان قندهار بود که در اثر آن طالبان موفق شدند که در حدود 1000 زندانی را آزاد سازند. حادثۀ دیگر تلاشی بود برای از بین بردن حامد کرزی، رییس جمهور افغانستان، و بالاخره حملات انتحاری در افغانستان در مجموع گسترش یافته است و برخورد ها میان ملیشه های طالبان و نیرو های حافظ صلح (آیساف) تشدید شده است. به این ترتیب وضعیت در افغانستان روز به روز وخیم تر می شود. در چنین فضای این حمله بر سفارت هند در افغانستان اتفاق می افتد. و این واقعه تاثیرات بسیار جدی بر امنیت تمام منطقه در بر خواهد داشت، به خصوص تاثیرات آن بر روابط میان پاکستان و افغانستان مهم تلقی می شود.

دويچه وله: مقامات افغان ادعا می کنند که حمله به روز دوشنبه توسط سازمان های استخباراتی منطقه برنامه ریزی شده است و این معمولا ً چنین تعبیر می شود که اشاره به پاکستان بوده است. یوسف رضا گیلانی ، نخست وزیر پاکستان این اتهام را رد نموده است. نظر شما در این باره چیست، آیا از نظر شما سازمان استخبارات نظامی پاکستان (ISI) در این واقعه دست داشته است؟

رشيد احمد خان: این بار اول نیست که انگشت اشاره به سوی پاکستان است. من فکر می کنم که اتهامات بر حکومت پاکستان و یا در رابطه با دست داشتن (ISI) از هفت سال به این طرف ادامه دارد. اینکه حکومت کابل یا رسانه های خبری افغانستان و یا خبرنگاران (ISI) را متهم می سازند، موضوع غیر مترقبه و انکشاف تازه نیست. اما من فکر می کنم که نظر عمومی در این باره چنین است که این موضوع به حیث یک وسیله در رابطه با تحولات درونی کشور ارائه می گردد؛ لیکن طوری که حتی رسانه های غرب نیز در این مورد گزارش می دهند، طالبان روز به روز بیشتر شکل تهاجمی را به خود می گیرند و بیشتر از بیش سازمان يافته تر به نظر می آیند و در نتیجه اوضاع امنیتی را با چالش های جدی رو برو می کنند. پس این یک مسالۀ درونی کشور افغانستان بوده و کدام رابطه ای با حمایت پاکستان از شورشیان ندارد. در ا ین مورد کدام امکان و یا محلی برای اتهام وارد کردن بر پاکستان وجود ندارد.

دويچه وله: آقای رشید احمد خان، شما در زمینۀ طرح عمق استراتیژیک پاکستان در مورد افغانستان چه فکر می کنید؟ آیا پاکستان به افغانستان به عنوان یک سرزمین با عمق استراتیژیک نگاه نمی کند؟

رشيد احمد خان: ببیند، این نیز یک نوع ادعای است که در آغاز نیز علیه پاکستان صورت گرفته است. این واقعیت دارد که زمانی ارتش و سیاست مداران پاکستان، به مسالۀ به عنوان یک عمق استراتیژیک نگاه می کردند؛ اما من باید اضافه کنم که پاکستان واقعا ً بعضی علایق استراتیژیک دارد، چون افغانستان یک کشور همسایه است و حضور هر نوع عنصر خارجی در افغانستان یک موضوع نگران کننده برای پاکستان است. بنا براین پاکستان طبعا ً علایق مشخص امنیتی در افغانستان دارد و به این امر باید توجه مبذول داشت.

علاوتا ً این موضوع نیز باید در نظر گرفته شود که پاکستان در ا فغانستان برخی نگرانی های موجه دارد، مانند هر کشور دیگر که در رابطه با کشور های همجوارش دارد؛ مثلا ً هندوستان از ناحیۀ تحولات در کشور همجوارش نیپال یا بنگله دیش. اما من باید اضافه کنم که افغانستان اصلا ً هیچ جایگاهی برای پاکستان از نظر عمق استراتیژیک ندارد. هیچ کشوری به هیچ صورتی حق آن را ندارد که یک نوع نظام مشخصی را بر کشور دیگر تحمیل کند. افغانستان یک کشور مستقل است و حق مسلم آن کشور است که نظام حکومتی خود را خود تعیین نماید و این امر نباید از جانب هیچ کشوری بر مردم افغانستان تحمیل گردد.

- آقای رشید احمد خان، از شما برای گفت و شنود با ما بسیار متشکریم.