اسماعیل عاشق‌الله، جوان آموزش دیده برای انجام حمله انتحاری تاسف می‌کند که شانس‌اش را برای حمله انتحاری در اوج جنگ افغانستان از دست داده است. او باشنده دره تنگی است، روستایی که شماری از والدین به حملات انتحاری پسران شان افتخار می‌کنند.

عاشق‌الله یک عضو طالبان است که پیش از پیوستن به نیروهای ویژه انتحاری این گروه، هشت سال در برابر نیروهای بین‌المللی به رهبری ایالات متحده امریکا و سربازان حکومت پیشین جنگیده بود.

بیشتر بخوانید: تجلیل از مهاجمان انتحاری؛ نمک پاشیدن به زخم قربانیان

اما او شانس‌اش را برای انجام حمله انتحاری پس از سقوط کابل به دست طالبان و خروج نیروهای بین المللی از افغانستان از دست رفته می‌بیند.

صفحه اینستاگرام دویچه وله دری

عاشق‌الله ۲۵ ساله که تازه ازدواج کرده است، می‌گوید:‌ «وقتی بزرگانم به من اطلاع دادند که به این فرقه (انتحاری) بپیوندم، خوشحال شدم که خدا من را انتخاب کرده است. احساس خوشحالی زیادی کردم.»

این جوان که چشمانش را سرمه کرده است، علاوه کرد: "من (قبلاً) جهاد می‌کردم اما این من را راضی نمی‌کرد. بنابراین فکر کردم عملیاتی را انجام بدهم تا قلب مسلمانان سراسر جهان و قلب خودم را راضی بسازم.»

عاشق‌الله هنگامی که با خبرگزاری فرانسه در دره تنگی صحبت می‌کرد، پدرش و اعضای استخبارات طالبان نیز حضور داشتند. دره تنگی یک منطقه کوهستانی در شرق افغانستان است که بسیاری باشندگان آن، برای اینکه جوانان شان را تحت نام "جهاد" به استقبال مرگ فرستادند، افتخار می‌کنند.

رهبران طالبان براساس تعبیر سختگیرانه خود از اسلام به جنگجویان خود گفته اند که حملات انتحاری شکل نهایی جهاد است.

بلال کریمی، یکی از سخنگویان طالبان گفت: «واضح است که نقش مجاهدین استشهادی برجسته بود. همه نیروهای امارت اسلامی به ویژه این مجاهدین با روحیه ملی و اسلامی خود جنگیدند.»

دره تنگی محل سکونت حدود ۲۲ هزار نفر است که در زمان جنگ اغلب تحت کنترول طالبان بود و به دلیل موقعیت استراتژیک آن در ۷۰ کیلومتری شهر کابل، هدف حملات نیروهای خارجی قرار می‌گرفت.

نیروهای امریکایی یک پایگاه را در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ نزدیک به این دره ایجاد کرده بودند و سربازان شان حملات شبانه را برای جستجوی اعضای طالبان در این منطقه انجام می‌دادند.

این نیروها به خانه‌هایی که زنان در آن زندگی می‌کردند نیز هجوم می‌بردند و این کارشان سبب اوج گیری خشم افغان‌ها می‌شد، چونکه در عرف محلی چنین کاری بی‌حرمتی بزرگ دانسته می‌شود.

عبدالوهاب سراج، دیگر فرد داوطلب حمله انتحاری گفت: «ما سلاح برای مبارزه نداشتیم، بنابر این صلاح دیدیم که خود را با مواد منفجره مجهز کنیم و وارد جاهایی شویم که "کفار" را پناه می‌دادند تا دهن شان را بشکنیم و استخوان‌های شان را به خاکستر مبدل کنیم.»

حملات انتحاری تاکتیک اصلی طالبان در جنگ ۲۰ ساله بود، نه تنها به این خاطر که باعث تلفات گسترده می‌شد، بلکه این گونه حملات برای شان در جلب توجهات و ایجاد ترس گسترده نیز مؤثر واقع می‌شد.

طالبان همواره ادعا می‌کردند که با حملات شان نیروهای خارجی و سربازان افغان را هدف قرار می‌دهند اما غیرنظامیان به ویژه زنان و کودکان بخش بزرگی از قربانیان این حملات را تشکیل می‌دادند.

بر بنیاد یک گزارش ماموریت سازمان ملل متحد در افغانستان، در سال ۲۰۱۹ تنها ۱۴۹۹ نفر در اثر حملات انتحاری که مسئولیت آن را طالبان به عهده گرفته بودند، جان باخته بودند.

گفته می‌شود که پسر ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر کنونی طالبان نیز یک حمله انتحاری انجام داده بود.

مایکل سمپل، پروفیسور انستیتوت صلح و امنیت در دانشگاه کوئینز در ایرلند، گفت که مهاجمان انتحاری معولاً مردان جوان بوده و باور داشتند که نسبت به سایر جامعه در موقعیت بالاتری قرار دارند.

صفحه یوتیوب دویچه وله دری

او گفت که این جوانان در جریان آموزش و آماده‌سازی «به این باور تشویق می‌شدند که جهانی که در آن زندگی می‌کنیم بی‌اهمیت است و عزت در شهادت است.»

میر اسلم امیری، مرد ۶۰ ساله باشنده دره تنگی در ایام جوانی در دهه ۱۹۸۰ در برابر اشغال شوروی سابق جنگیده بود. امیری با افتخار شدید از "موفقیت" پسر ۲۰ ساله‌اش نجیب‌الله در انجام یک حمله انتحاری صحبت کرد.

پدر نجیب‌الله به خبرگزاری فرانسه گفت: «زمانی که او از مدرسه فارغ شد، من برایش گفتم که پسرم! برو و جهاد را آغاز کن ... کفار وطن ما را اشغال کرده و تو باید جهاد را شروع کنی.»

این مرد افزود که هیچ گاهی پسرش را به اندازه روزی که ماموریت‌اش را در سال ۲۰۱۴ انجام می‌داد، خوشحال ندیده بود.

هنگامی که خبر مرگ پسر به میر اسلم امیری رسید، او به خانمش امینه گفت که "مبارک باشد، پسرت به عنوان شهید جان باخت."

مادر نجیب الله که با یک نقاب سفید و تحت نگاه شوهرش نشسته بود، با تائید سخنان او گفت که پسرش پس از آن یک مهاجم انتحاری شد که در جریان یورش امریکایی‌ها به منزل شان، مورد ضرب و شتم آنان قرار گرفت. امینه گفت: «او در سن جوانی کار بسیار شرافتمندانه انجام داد. هرچند او به اجازه من رفت، اما خاطراتش من را خیلی آزار می‌دهد.»

aj/af (AFP)