کودکان، زنان و مردان کهنسالی که از جنگ و فقر در کشورهای شان فرار کرده اند و خود را به سختی به یونان رسانده اند در جزیره لسبوس پشت دیوارهای مجهز با سیم خاردار به سر می برند.

پولیس یونان مهاجران را به محض اینکه وارد جزیره های این کشور می شوند به مراکز ثبت نام می برد؛ مراکزی که به شدت محافظت می شوند. به خاطر برنامه اخراج پناهجویان به ترکیه، هیچ پناهجویی حق بیرون شدن از کمپ را ندارد.

فقط برخی از پناهجویانی که در داخل کمپ به خدمات درمانی نیازمند هستند اجازه دارند با تعهد و سازمان های امدادرسان و با پوشیدن جاکت نارنجی از کمپ اصلی به کمپی که توسط مددکاران رضاکار "فردای بهتر برای موریا" گردانندگی می شود، بروند.

در حقیقت کمپ ثبت نام مهاجران که از سوی دولت یونان گردانندگی می شود حالا به مرکزی برای نگهداری اجباری پناهجویان تبدیل شده است. هیچ پناهجویی اجازه ندارد به سفرش به سوی آتن ادامه دهد. حالا کار قاچاقچیان انسان دوباره رونق گرفته است.

صف هایی که در کمپ "فردای بهتر برای موریا" برای پناهجویان ایجاد شده بودند و همین چندهفته قبل پر بودند، حالا دیگر خالی هستند و کسی منتظر دریافت خدمات از مددکاران اجتماعی نیست.

در شهرها و جزیره های یونان روز یکشنبه تظاهرات های مختلفی علیه موافقتنامه اتحادیه اروپا با ترکیه برگزار شد و مددکاران اجتماعی و برخی از مردم یونان علیه اخراج پناهجویان به ترکیه شعار داده و از اتحادیه اروپا خواستند این توافقنامه را لغو کند. در کمپ های پناهجویان نیز در آتن پایتخت یونان و جزیره های این کشور مهاجران دست به تظاهرات زدند.

کشتی های آژانس حفاظت از مرزهای اروپایی "فرونتکس" و پیمان اتلانتیک شمالی "ناتو" در دریای اژه گزمه می کنند. آنها در صورت مشاهده قایق های پناهجویان به گارد ساحلی یونان تماس می گیرند. پناهجویان بعداً به کمپ های حفاظت شده منتقل می شوند.

اسماعیل زازی می گوید که کارها بسیار به کندی پیش می روند و پناهجویان بسیار ناامید اند.

در این کمپ در بلاک های مختلف پناهجویان از افغانستان، ایران، سوریه، عراق و شماری از کشورهای دیگر زندگی می کنند اما در یک وضعیت بد.

وضعیت مهاجران در این اقمتگاه را می توان از وضعیت بد این ساختمان حدس زد.

دراینجا در پهلوی زنان و مردان، اطال زیادی هم زندگی می کنند. تقریبا در دیوارهای همه اتاق های این اقامتگاه می توان "پوپنک" را شاهد بود. این بدین معنی است که همه اتاق ها نمناک اند و به احتمال قوی مواد ساختمانی مضر در ساخت آن استفاده گردیده است.

اکثر تشناب ها تخریب شده اند و مقامات اصلا توجهی برای ترمیم آنها ندارند. این یگانه مشکل پناهجویان در این اقامتگاه نیست.

پناهجویان شکایت دارند که اغلب برای شان غذایی تقسیم می گردد که نمی توانند آن را صرف کنند. اول این که آنها می گویند نمی دانند از چه موادی در این غذاها استفاده شده است و دوم این که به گفته مهاجران، اصلاَ مزه ندارند.

مهاجر ۲۱ ساله افغان که از شرایط بد این اقامتگاه رنج می برد، این تصاویر را برای بخش دری دویچه وله فرستاده است.