دویچه وله: آقای فیدلر، روز پنج شنبه چهار تروریست مظنون دستگیر شده است. آیا این دستگیری ها منجر به شگفت زدگی شما گردید؟

سباستین فیدلر: در حالت ایده آل، بلی چنین دستگیری ها با خود شگفت زدگی دارد؛ زیرا تحقیقات در بخش های وسیع مخفی صورت گرفته است. اما ما به صورت قابل توجهی ظرفیت تحقیقی مان را در این ساحه مورد استفاده قرار دادیم که در بسیاری ساحات دیگر با کمبودی روبرو هستیم.

دویچه وله: شما به طور کلی ظرفیت پولیس را در ارتباط به بحران پناهجویان چگونه می بینید؟

سباستین فیدلر: وزیر داخله کشور روز چهارشنبه بسیار خوب روشن ساخت که گروه های خاصی از پناهجویان که به ویژه از مناطق جنگزده می آیند، منجر به نگرانی برای اداره جنایی پولیس نمی گردند. سوریایی ها به ندرت دست به جرم می زنند. بیشتر مهاجرانی که از کشورهای بالقان مثلاً گرجستان می آیند و یا هم کشورهای شمال افریقا مشکل ساز هستند. این مهاجران متاسفانه برای ما کار زیادی به میان می آورند و در این قسمت منابع ما بسیار محدود اند.

دویچه وله: تهدید تروریسم را به طور کلی چگونه ارزیابی می کنید؟

سباستین فیلدر: این یک ساختار پیچیده است. اینجا ما نیاز به بررسی تمام ساختارها داریم. مثلاً بررسی از جانب ادارات استخبارات. در مورد دستگیری های اخیر اطلاعات اداره نظارت از قانون اساسی نقش مهمی را بازی کرده است. به خصوص در بخش مبارزه با جرم و جنایت من کمبودی همکاری در سطح اروپا را احساس می کنم. در بخش های تروریسم اسلامگرایان و جرایم سازمان یافته، پولشویی و جرایم اقتصادی، کدام روش خاصی که محدود به آلمان باشد وجود ندارد. پولیس هنوز هم در برابر سدهای کشورهای شینگن قرار دارد، در حالیکه در دیگر ساحات می توان آزادانه عمل کرد.

ما خواستار یک نظم قضایی جنایی برای جرایم سنگین در سطح اروپا هستیم. همچنین برای "یوروپول" یا پولیس اروپایی اجازه عملیات در سطح اروپا باید وجود داشته باشد. اینجا نیاز به یک سارنوالی عالی واقعی اروپا و پیگرد قانونی از جانب محکمه اروپایی می رود. علاوه بر این، ما نیاز به پرسونل بیشتر، هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی داریم.

دویچه وله: در اینجا هدف از "کیفی" چه است؟

سباستین فیلدر: در حال حاضر بار دیگر نیروی بیشتری از پولیس به جاده ها ارسال می شود. اما این تنها یک اقدام الزامی امنیتی در بخش جنایی است که برای ما واقعا مشکل ساز گردیده است. ما همکاران مان را که در جاده ها وظیفه انجام می دهند برای مبارزه با گروه های جنایتکار، نمی فرستیم، با وجودیکه کار شان بسیار پیچیده است.

بنابراین ما به افرادی که به ویژه در کار تحقیقات جنایی علاقمند هستند نیاز داریم. سیاست پرسونل در آلمان بسیار کهنه گردیده است. حتی ما می توانیم از مهاجران با مهارت های زبانی مناسب استفاده کنیم. شغل پولیسی بسیار تخصصی گردیده و ما باید اهمیت بیشتری به کیفیت عالی در این بخش بگذاریم.

دویچه وله: همکاری با محاکم را چگونه ارزیابی می کنید؟

سباستین فیلدر: متفاوت است. ما یک همکاری بسیار خوب را ترجیع می دهیم. اولین تماس ها را ما با سارنوال ها برقرار می کنیم. به ویژه در موارد بزرگتر، ما همکاری بسیار نزدیک داریم. مشکلات محاکم و سارنوالی ها به همان اندازه که ما با آن روبرو هستیم، قوی اند. اغلب از لحاظ کاری آنها نیز تحت فشار زیاد قرار دارند و باید هر چه سریع تر به قضایا رسیدگی کنند و به همین دلیل و به خاطر فشار پرسونل آنچنان که باید به قضایا رسیدگی فشرده تر صورت گیرد، امکان پذیر نیست. همچنین شمار قضات بسیار کم است. این امر در موارد فساد و جرایم اقتصادی مشهود است. بعضاً یک سال دوام پیدا می کند تا محکمه اصلی دایر گردد. به همین دلیل ما خواستار همکاری های نزدیکتر با قضا هستیم، زیرا سیاست جنایی تنها در همکاری بین پولیس و قضا می تواند در اجرا درآید.

دویچه وله: توماس دیمیزیر وزیر داخله آلمان هفته روان میلادی گفت که تا به حال احتمالا بیش از حد بالای جنبه دوستانه شغل پولیس تمرکز شده است. بعد از این باید احتمالا دوباره بر جنبه های کمتر زیبا تمرکز شود. شما این امر را چگونه می بینید؟

سباستین فیلدر: از یک لحاظ باید گفت که او بدون شک درست می گوید. این بحث در حال رشد است که از پولیس تصویری بیرون داده می شود که گویا آزادی مدنی شهروندان را محدود می سازد و از یک موقعیت دفاعی در برابر دولت عمل کرده است. وزیر داخله در اینجا برحق است که باید این امر را به رسمیت شناخت. اکنون پولیس مجبور است مسئولیت بر قراری عدالت اجتماعی را در یک جامعه بدوش داشته باشد که برای این منظور ما، یعنی من و همکارانم به قانون اساسی سوگند یاد کردیم. هر کدام ما با همین تعهد وارد زندگی روزمره می شویم.

دویچه وله: از لحاظ دیگر چطور؟

اما وزیر و همکارانش نمی توانند از مسئولیتی که دارند شانه خالی کنند.این حقیقت شامل یک تصویر کامل نیز است که سیاست نیز در اینجا مسئولیت های خاصی دارد. زیرا در 20 سال گذشته، سیاست وضعیت جرم و جنایت در کشور را بسیار مثبت ارایه کرده است. این امر اغلب وابسته به این مسأله است که هر حکومت می خواهد دوره کاری اش را با موفقیت به پایان برساند. این است که اغلب وزیر داخله یک حکومت می گوید آمار در بخش جرایم مثبت اند و وضعیت خوب است، اما وزیر اقتصاد همین حکومت روز بعد نمی تواند توضیح دهد که چرا به پرسونل بیشتر نیاز دارد. من آن را یک پارادوکس سیاست امنیتی عنوان می کنم.به این سوال باید سیاست پاسخ بدهد و در این ساحه جدی عمل کند.