خلیله علی، همسر محمد علی ، ستاره بوکس جهان به کابل سفر کرده است. اداره ورزش اداره طالبان گفته که وی می خواهد تعهد همسرش را برای ساخت یک استادیوم فوتبال در افغانستان به حقیقت مبدل سازد.
اعلانات بازرگانی
ریاست عمومی تربیت بدنی و ورزش اداره طالبان گفته که خلیله علی و هیئت همراهش روز پنج شنبه به منظور ساخت استادیوم ورزشی "پیروزی" و یک انجمن ورزشی به نام « محمد علی»به کابل آمده است.
خلیله علی با شماری از مقامهای اداره طالبان و یوسف کارگر رییس فدراسیون فوتبال این کشور دیدار کرده است.
فدراسیون فوتبال در یک خبرنامه گفته که در این دیدار روی ادامه کار ساخت استدیوم "پیروزی" در کابل بحث صورت گرفته است.
ورزشکاران مبارزات آزاد برای آینده نامعلوم تمرین میکنند
02:30
طرح ساخت استدیوم پیروزی پس از قهرمانی تیم ملی فوتبال افغانستان در رقابت های جنوب آسیا در سال ۲۰۱۳ آغاز شد. محمد علی ، اسطورهٔ بوکس جهان، نیز در سال ۲۰۱۵ به یکی از حامیان ساخت این استدیوم تبدیل شد.
حالا پس از چند سال، خلیله علی، همسر دوم محمد علی کلی با حضور در کابل و بازدید از اماکن فوتبال این کشور، برای بررسی وضعیت ساخت این استدیوم مقام های اداره ورزش طالبان دیدار کرده است.
آلبوم عکس: نگاهی به مسابقه تاریخی محمد علی
محمد علی، بوکسر افسانهیی به عمر ۷۴ سالگی درگذشت. در این آلبوم عکس نگاهی به زندگی و مسابقه معروف او میاندازیم. به تاریخ ۳۰ اکتوبر ۱۹۷۴ محمد علی جورج فورمن را شکست داده و دوباره مقام قهرمانی جهان را از آن خود کرد.
عکس: Getty Images/Stewart Cook
مسابقه غولهای مشتزنی
بزرگترین مسابقه مشت زنی یا بوکس: در 30 اکتوبر 1974 میلادی در کینشاسا، پایتخت زئیر سابق، جورج فورمن قهرمان سنگین وزن و قهرمان سابق محمد علی در برابر همدیگر قرار گرفتند.
عکس: imago/UPI Photo
لحظهای بزرگ برای افریقا
این مسابقه یک رویداد رسانهای در جهان و بزرگترین رویداد ورزشی در قاره افریقا بود. دان کینگ، مشوق ورزش بوکس و موبوتو، دیکتاتور زئیر این مسابقه را راه اندازی کرده بودند. دیکتاتور موبوتو از این مسابقه هدف تبلیغاتی برای کشورش در سر داشت.
عکس: AFP/Getty Images
چندین هفته انتظار
هر دو مشتزن همراه با مربیان و همراهان شان و همچنین مقامات و روزنامه نگاران هفته ها در زئیر به دلیل آسیبی که به فورمن رسیده بود، باید انتظار میماندند. یک ماه مسابقه به تعویق افتاده بود.
عکس: AFP/Getty Images
"علی، او را بکش!"
علی مردم زئیر را مجذوب خود کرد. او قهرمان پذیرفته شده و تحسین شده مردم بود و فورمن مورد نفرت قرار داشت، زیرا او با یک سگ آلمانی روی صحنه ظاهر شده بود، دقیقاً مثل اشغال گران بلجیمی کانگو. "علی او را بکش!" شعار هوداران محمد علی بود.
عکس: AFP/Getty Images
پیروزی غیرقابل تصور
قبل از آغاز مسابقه هیچ یک از متخصصان رشته بوکس شانس پیروزی برای علی نمی دیدند. فورمن که 40 مسابقه را پی هم برده بود، برای همه برنده محسوب می شد. اما تاکتیک علی دست آورد داشت. او به طناب میدان بوکس تکیه داده و خود را تا حد امکان به عقب کشیده بود. از این طریق خود را از مشت های فورمن نجات می داد.
عکس: AFP/Getty Images
"بیا نه!"
یکی دیگر از تاکتیک های علی این بود که دایماً در جریان مسابقه به فورمن می گفت: "بیا نه!"، "نمی توانی ضربه سختتر بزنی؟". با وجودی که فورمن همواره به علی ضربه وارد میکرد، علی بار بار این جملات را به فورمن زمزمه میکرد. ظاهراً ضربات فورمن بر علی بی اثر بودند.
عکس: AFP/Getty Images
قهرمان خسته
پس از ختم دور هشتم مسابقه و رسیدن مرحله نهایی، فورمن خسته شده بود. علی با یک ضربه ماهرانه بر سر فورمن او را روی زمین انداخت. فورمن ده ثانیه بعد توانست از زمین بلند شود و آن زمان وقت مسابقه به پایان رسیده بود و دیگر شانسی نداشت.
عکس: AP
بازنده مفتخر
فورمن، قهرمان طولانی مدذت جهان شکست داده شد. اما فورمن مانند یک ورزشکار واقعی باخت اش را با افتخار پذیرفت. او بعد از مسابقه گفت: «محمد علی بر من ضربه محکمی از سمت راست وارد کرد. او عادلانه بازی کرد و با شایستگی پیروز شد. من فعلاً فقط افتخار می کنم که بخشی از اسطوره علی هستم».
عکس: imago/UPI Photo
بازگشت به قهرمانی
برای محمد علی این مسابقه بازگشت دوباره به مقام قهرمانی جهان بود. او به دلیل خودداری از شرکت در جنگ ویتنام، برای هفت سال مقام قهرمانی را از دست داد. با این مسابقه او دوباره قهرمان جهان شد. تا امروز او "بزرگترین قهرمان جهان" باقی مانده است.
عکس: AFP/Getty Images
احترام متقابل
علی و فورمن به همان اندازه که در میدان مسابقه در سال 1974 بر همدیگر شان ضربه وارد می کردند، به همان اندازه بعدها همدیگر را درک می کردند و حتی بعضاً به صورت مشترک روی صحنه می آمدند. مثلاً در سال 1997 در مراسم اهدای جوایز اوسکار.
عکس: Getty Images/Stewart Cook
10 عکس1 | 10
همسر محمد علی در حالی برای تحقق رویای او به کابل آمده که زنان و دختران این کشور از تمامی حقوق خود، از جمله تحصیل، کار، تفریح، ورزش و پوشش دلخواه محروماند. افزون براین، طالبان ورزش های رزمی را نیز در این کشور ممنوع کرده اند.