دنمارک گزینههای قانونی ممنوعیت قرآنسوزی را بررسی میکند
۱۴۰۲ مرداد ۹, دوشنبه
حکومت دنمارک در حال بررسی «ابزارهای قانونی» است تا ادارات این کشور بتوانند از آتشزدن قرآن توسط معترضان در پیش روی سفارتخانههای کشورهای اسلامی در این کشور جلوگیری کنند.
اعلانات بازرگانی
لارس لوکه راسموسن، وزیر خارجه دنمارک، روز یکشنبه به فرستنده ملی این کشور «ان آر» گفت که حکومت در حال بررسی این نکته است که تا چه اندازه میتواند دخالت کند تا از چنین قضایایی جلوگیری کند.
عربستان سعودی و عراق از سازمان همکاری اسلامی مستقر در جده خواسته اند که روز دوشنبه جلسهای در مورد بیحرمتی به قرآن در سویدن و دنمارک برگزار کند. چند کشور اسلامی دیگر کمپاینی را برای ممنوعیت تولیدات سویدنی به راه انداخته اند.
وزیر خارجه دنمارک چه گفته است؟
هر دو کشور دنمارک و سویدن سوزاندن کتاب مقدس مسلمانها را محکوم کرده اند، اما تاکید کرده اند که دستان شان در برابر قوانینی که آزادی بیان را تضمین میکند، بسته است.
راسموسن در اظهارات روز یکشنبه خود گفت که حکومت در حال بررسی میزان مداخله خود «در وضعیتهای خاص است، به گونه مثال وقتی که کشورهای دیگر، فرهنگها و ادیان مورد بیاحترامی قرار میگیرند و در مواردی که این اقدامها بتوانند پیامدهای قابل ملاحظه منفی برای دنمارک، به خصوص در بخش امنیت، داشته باشند.»
وزیر خارجه دنمارک افزوده است: «سوزاندن [قرآن] اقدامی عمیقاَ تعرضی و غیرمحتاطانه است که توسط چند فرد صورت میگیرد. این چند شخص از ارزشهایی که جامعه دنمارک بر آن بنا شده است نمایندگی نمیکنند.»
راسموسن تاکید کرده است که هر گونه تدابیری در این رابطه «در چهارچوب آزادی بیان تضمین شده در قانون اساسی و به روشی خواهد بود که این واقعیت را تغییر ندهد که آزادی بیان در دنمارک گستره بسیار وسیعی دارد.»
اعلانات بازرگانی
سویدن چه گفته است؟
در عین زمان، اولف کریسترسون نخست وزیر سویدن روز یک شنبه گفت که با همتای دنمارکی خود در این زمینه گفتگو کرده و هر دو موافق اند که وضعیت خطرناک است.
کریسترسون در پستی در صفحه اینستاگرام خود از «نیازمندی به روی دست گرفتن تدابیری» سخن گفت و نوشت: «سرانجام این موضوع در رابطه به جوامع آزاد و باز، دموکراسی و حقوق آزادی و امنیت شهروندان ماست.»
اعتراضها به بیحرمتی به قرآن به خصوص برای سویدن مشکلساز است، چونکه حدود یک سال میشود ترکیه مانع عضویت این کشور در پیمان ناتو شده است. ترکیه یکی از کشورهایی است که به صراحت قرآن سوزی را محکوم میکنند.
اوایل ماه جولای حکومت سویدن اعلام کرد که امکان اصلاح قانون نظم عامه را بررسی میکند تا پولیس این صلاحیت را بیابد که از برگزاری اعتراضهایی که امنیت این کشور را تهدید میکند جلوگیری کند.
تدریس قرآن با زبان اشاره در مدرسهای در اندونیزیا
این مدرسه شبانه روزی در شهر یوگیاکارتای اندونیزیا واقع است. در این مدرسه قرآن تدریس میشود، اما صدای تلاوت قرآن از آن شنیده نمیشود. این که چرا، در این بسته تصویری میخوانید.
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
مدرسه کودکان ناشنوا
این مدرسه ویژه کودکان ناشنوا است که در آن دانش آموزان قرآن کریم را به زبان اشاره میآموزند. در این مدرسه ۱۱۵ کودک ناشنوا درس میخوانند که آرزو دارند قرآن با به زبان اشاره حفظ کنند.
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
چهار میلیون کودک در مدارس اندونیزیا
در اندونیزیا نزدیک به ۴ میلیون کودک در ۲۷ هزار مدرسه مصروف آموزش هستند.
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
ابو کهفی، بنیانگذار این مدرسه میگوید که پس از آن که اطلاع یافت که کودکان ناشنوا در اندونیزیا در باره مسایل دینی شان معلومات ندارند، دست به این اقدام زد. در سال ۲۰۱۹ دوستی ابو کهفای ۴۸ ساله با چند تن از کودکان ناشنوا آغاز شد. او آن زمان پی برد که این کودکان در باره اسلام زیاد نمی دانند.
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
این از معدود مدرسههایی است که در این کشور با اکثریت مسلمان ناشنوایان میتوانند قرآن و مسایل دینی را آموزش ببینند.
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
این آموزش دینی برای کودکانی است که هرگز چیزی در مورد دین یا قرآن نیاموخته اند دشوار میباشد. ابوکهفی می گوید «بسیار مشکل است».
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
صد متر دور تر از صنف پسران، صنف دختران است که آنجا نیز آموزش مشابه جریان دارد. آموزش لیلا دهیا الحق ۲۰ ساله در این مدرسه مایه فخر و خوشی مادر و پدرش است. وی قدیمیترین دانشآموز این مدرسه است. او می گوید: «من می خواهم با مادر و پدرم به بهشت بروم و نمیخواهم اینجا را رها کنم.»
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
در مدارس عمومی و عام کودکان متن را به صدای بلند می خوانند و آیات را حفظ می کنند، اما کودکانی که از نعمت شنیدن محروم اند با تلاش فراوان هر سطر قرآن را با اشاره دست حفظ می کنند.
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
مصارف این مدرسه برعهده ابوکهفی و سایر مسئولین است، زیرا اکثر دانشآموزان این مدرسه فرزندان خانواده های فقیر هستند و توانایی پرداخت هزینه های بودوباش، یونیفورم، کتاب و سایر هزینه ها را که ماهانه ۶۸ دالر می شود، ندارند.
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
در این مدرسه کودکان قوانین اسلامی، ریاضی، ساینس و زبان های خارجی می آموزند تا در آینده بتوانند تحصیلات عالی داشته باشند. تاثیرات اجتماعی این مدرسه این است که باور و اعتماد به نفس این کودکان که همواره با برخورد های تبعیض آمیز مواجه بودند، افزایش می یابد.
عکس: Juni Kriswanto/AFP/Getty Images
زینل عارفین میگوید پسر ۱۱ سالهاش باور و اعتماد بسیار کمی به خود داشت: «او می دانست از دیگران متفاوت است، اما از زمانی که به اینجا آمده است، هرگز از رویارویی با مردم احساس شرم نکرده است. او به من گفت که خدا مرا اینگونه آفریده و خود را به همین حالت پذیرفته است.»