غلامعلی روی مزرعه چرس در ولسوالی پنجوایی ولایت قندهار کار می کند. کشتزاری مملو از گیاهان بلند و سبز تیره ای که بوی شان از دوردست نیز قابل تشخیص است.

کودکانش نیز وی را در پیشبرد امور دهقانی در این مزرعه گیاه چرس کمک می کنند. وی می گوید: «من می توانم چیز دیگری بکارم و حاصلش را برداشت کنم، اما نیاز به سرمایه گذاری بیشتر دارم.»

این خانواده از ۲۰ سال به این سو مواد مخدر کشت و برداشت می کند. در حکومت قبلی مشکلات علی بیشتر بود؛ چراکه همواره باید نگران تخریب مزارعش می بود.

غلامعلی حالا دیگر این نگرانی را ندارد و می گوید: «در گذشته باید از حاصل هر جریب زمین سه هزار کلدار پاکستانی به مقامات محلی مالیات غیررسمی می دادم، اما طالبان تاکنون چنین چیزی از من طلب نکرده اند.»

با آمدن مجدد طالبان بر قدرت، حالا این دهقان افغان حداقل سه هزار کلدار پاکستانی از هر کیلو محصول چرس بیشتر عاید می کند؛ البته تا زمانی که طالبان برایش مزاحمتی ایجاد نکنند.

مبارزه با کشت و قاچاق مواد مخدر یکی از مفاد توافقنامه دوحه است که در ماه فبروری سال ۲۰۱۹ میان ایالات متحده امریکا و طالبان امضا شد. یوسف وفا، والی طالبان در قندهار می گوید: «ما در تلاشیم تا چرس و تریاک را ریشه کن کنیم و مردم را از دست فروشندگان و قاچاقچیان خلاص نماییم. ما به دهقانان اجازه کشت و برداشت مواد مخدر را نخواهیم داد.»

اما آمار اداره مبارزه با جرایم سازمان یافته و مواد مخدر در ملل متحد نشان می دهد که از زمان تصرف قدرت توسط طالبان، قیمت مواد مخدر، مخصوصا شیره تریاک که محصول اصلی تولید هیروئین است، چند برابر افزایش یافته است. دهقانان می گویند قبلا هر کیلو تریاک هفت هزار و ۵۰۰ کلدار پاکستانی بود، اما حالا به ۲۵ هزار کلدار رسیده است.

همزمان توقیف محموله های بزرگ چند هزار کیلویی مواد مخدر در مرزها توسط نیروهای مرزی کشورهای همسایه افغانستان و حتی در هندوستان و ترکیه، نشان می دهد که قاچاق مواد مخدر نیز از زمان به قدرت رسیدن طالبان در کابل افزایش یافته است.

براساس آمار ارائه شده از سوی سازمان ملل متحد، طالبان قبلا سالانه از کشت و قاچاق مواد مخدر میلیون ها دالر به دست آورده و هزینه های جنگی شان را تامین می کردند. اینکه این گروه حالا چگونه می خواهد یکی از راه های درآمدزای قبلی خویش را بخشکاند، هنوز مشخص نیست.

این گل های زیبا در مساحت‌های وسیع در بسیاری از ولایت های افغانستان به چشم می خورند و بیانگر گستردگی کشتزارهای کوکنار در این کشور می باشند. کشوری که از سال ۱۹۹۲ به عنوان بزرگترین تولیدکننده مواد مخدر جهان شناخته می شود. (تصویر از سال ۲۰۱۴)

کشت و تولید مواد مخدر در افغانستان در سال های اخیر به خاطر خشکسالی ها کاهشی چشمگیر داشت، اما بازهم این کشور در رتبه بزرگترین تولید کننده تریاک و هروئین جهان باقی ماند. امسال که برف و باران در زمستان و بهار بیشتر بود، انتظار برده می‌شود که کشتزارهای کوکنار بیشتر حاصل بدهند. (تصویر از سال ۲۰۱۴)

کشت کوکنار و تولید تریاک در افغانستان بیشتر در مناطق روستایی و حومه صورت می گیرد، اما در هلمند مزارع خشخاش در لشکرگاه مرکز این ولایت نیز فراوان هستند. براساس آمار ارائه شده از سوی سازمان ملل متحد، بیشترین تریاک و هروئین در جنوب و مخصوصا در هلمند تولید می شوند. (تصویر از سال ۲۰۱۴)

این عکس که در سال ۲۰۰۹ گرفته شده است، نیروهای امنیتی را در حال گزمه در کنار یک کشتزار کوکنار در ولایت فراه نشان می دهد. بیشترین کشت کوکنار در مناطقی صورت می‌گیرد که یا زیر کنترول طالبان اند و یا صحنه جنگ.

این یک مزرعه کوکنار در ولایت بدخشان است؛ جایی که از زمان پررنگ تر شدن حضور طالبان در چند سال اخیر به شدت کشت و تولید مواد مخدر نیز در آن افزایش یافته است. سازمان ملل متحد و ناظران بین المللی تایید می کنند که شورشیان از کشت و تولید مواد مخدر برای تامین هزینه های جنگی شان در افغانستان بهره می برند. (عکس از سال ۲۰۰۵)

خبرگزاری فرانسه که به برخی از کشتزارهای کوکنار در جنوب افغانستان سر زده، نوشته که این کشتزارها در فصل "نیشتر زدن" برای هزاران افغان موقعیت کاری ایجاد می کنند. محمد قوس یکی از این کارگران گفته است: «ما می دانیم که این گیاه و تولیدش مضر است، اما راه دیگری برای کار کردن و کسب درآمد نداریم».

این عکس از سال ۲۰۰۲ نشان‌دهنده یک مزرعه کوکنار در نزدیکی‌های توره بوره است. نیروهای بین‌المللی در کنار این مزرعه یک قبرستان مربوط به القاعده را کشف کرده بودند.

عبدالهادی یکی از دهقانان گفت: «کشت کوکنار مصرف کمتری از گندم و دیگر غله جات دارد و پول بیشتری از حاصلش به دست می آوریم». دهقانان می گویند به طالبان از حاصلات شان باید سهم بدهند تا بتوانند به صورت آزادانه به کارشان ادامه بدهند. برخی هم می گویند طالبان مردم را مجبور می کنند کوکنار بکارند، چراکه با قاچاقچیان مواد مخدر همکار هستند. (عکس از سال ۲۰۱۶)

محمد یکی از کارگران در مزرعه کوکنار می گوید به هر اندازه که ناامنی و جنگ باشد، به همان اندازه کشت کوکنار آزادنه تر و بیشتر صورت می گیرد و به هر اندازه که تریاک تولید شود، جنگجویان بیشتری استخدام می گردند. (عکس از ۲۰۱۸)

براساس برآورد یک تحقیق سازمان ملل متحد، کشت و تولید تریاک در سال ۲۰۱۸ در افغانستان نسبت به سال قبلی اش ۲۹ درصد کاهش داشت است. امسال هراس از آن وجود دارد که با رفع شدن خشکسالی ها، کشت تریاک و تولید مواد مخدر بیشتر شده و جنگ و شورشگری نیز افزایش یابد.

گل های زیبای کوکنار که این روزها منظره های زیبایی را در افغانستان ایجاد کرده اند، از جانبی مناظر وحشتناکی را نیز به وجود آورده اند. بیش از سه میلیون معتاد به مواد مخدر حاصل همین کشتزارهای زیبایی است که حاصلی تباه کننده دارند.