دهها هزار کودک در غرب افغانستان از دسترسی به مکتب محروم اند
۱۳۹۵ بهمن ۱۵, جمعه
مسئولان معارف در غرب افغانستان می گویند که دروازه بیش از ۱۸۵ باب مکتب در ولایت های هرات، فراه، بادغیس و غور به روی شاگردان مسدود اند که این خود ۳۴ هزار شاگرد را از نعمت آموزش محروم نموده است.
اعلانات بازرگانی
تهدیدهای امنیتی، بیجاشدن خانواده ها به دلایل امنیتی و کمبود معلم مسلکی از جمله اساسی ترین عوامل مسدود شدن مکاتب در غرب افغانستان می باشد.
عبدالرزاق احمدی، رئیس معارف ولایت هرات می گوید: "در حال حاضر ۲۷ باب مکتب در ولسوالی شیندند، ۳ باب مکتب در ولسوالی گذره، یک باب مکتب در گلران، یک باب مکتب در کهسان، ۵ مکتب در زنده جان و ۲ باب مکتب در ولسوالی اوبه هرات که مجموعا ۴۲ مکتب می شود به دلایل نا امنی ها و کمبود معلم مسکلی مسدود می باشند."
وی افزود که نزدیک به دو هزار شاگرد در هرات از رفتن به مکتب محروم اند که ۶۰ درصد شان را دختران و اطفال تشکیل می دهند.
با این حال جیلانی فرهاد سخنگوی والی هرات با تایید مسدود بودن شماری از مکاتب در ولسوالی های هرات گفت: "اداره محلی این ولایت در تلاش رفع موانع امنیتی فرا راه شاگردان معارف و بازگشایی این مکاتب می باشد."
در همین حال داکتر مهدی حدید، مسئول کمیته امنیتی شورای ولایتی هرات می گوید که رقم مکاتب غیر فعال در هرات بالاتر از آماری است که توسط ریاست معارف این ولایت ارائه شده است.
وی افزود: "بیشترین مکاتب مسدود شده در ولسوالی های اوبه، کشک کهنه، رباط سنگی و شیندند هرات مکاتب دخترانه می باشند."
فراه نیز در غرب افغانستان از جمله ولایاتی است که ۴۰ باب مکتب آن در ولسوالی های پشت کوه و پشت رود این ولایت به دلیل مشکلات امنیتی مسدود است.
محمد صابر فاروقی، رئیس معارف ولایت فراه می گوید: "اخیرا این اداره با همکاری یکی از نهادهای بین المللی اقدام به راه اندازی ۷۰۰ صنف محلی کرده است که بیش از ۳ هزار شاگرد در آن مصروف تعلیم می باشند."
فاروقی افزود اداره معارف این ولایت ۲۰۰ هزار شاگرد دارد که ۶۰ درصد آنان پسران و متباقی دختران هستند.
از طرف دیگر عبدالحی خطیبی، سخنگوی والی غور می گوید: "در حال حاضر دروازه ۵۸ باب مکتب در ولسوالی های تولک، شهرک و دولینه این ولایت به علت نا امنی به روی ۲۷ هزار شاگرد دختر و پسر بسته است."
خطیبی افزود که ریاست معارف این ولایت هم اکنون ۲۳۰ هزار شاگرد تحت پوشش دارد که ۴۰ درصد شان را دختران و اطفال تشکیل می دهند.
با این حال عبدالقیوم ساجد، رئیس معارف بادغیس می گوید: "در ولسوالی های آبکمری، مقر و بالا مرغاب این ولایت ۴۷ باب مکتب به دلیل تهدیدات امنیتی مسدود می باشد که ۳۰ درصد از مجموعه شاگردان معارف این ولایت از رفتن به مکاتب محروم ماندند."
وی نیز خاطر نشان ساخت که بر اثر تلاش نیروهای امنیتی در یک ماه اخیر دروازه ۹ باب مکتب در این ولایت به روی شاگردان بازگشایی شده است.
بنا به اظهارات وی ریاست معارف بادغیس ۱۳۴ هزار شاگرد تحت برنامه های تدریسی خود دارد.
راین مصون، یک تن از تحلیگران امور فرهنگی در غرب افغانستان می گوید: تا زمانی که در بین باشندگان ولسوالی های نا امن ذهنیت سازی نشود این مشکل برطرف نخواهد شد.
وی افزود: "دیدگاه تعصبی حاکم در سطح ولسوالی ها باعث شده تا دختران بعد از رسیدن به سن بلوغ اجازه خارج شدن از خانه برای شان داده نشود و این خود منجر به حضور کمرنگ دختران در مکاتب و سرانجام غیر فعال شدن مکتب متذکره می گردد."
آقای مصون از علما، بزرگان قومی و نمایندگان مردم در پارلمان و شوراهای ولایتی می خواهد تا در این زمینه برای باشندگان قریه های اطراف ذهنیت سازی شود تا از مسدود شدن هرچه بیشتر مکاتب دخترانه در سطح ولسوالی ها جلوگیری گردد.
گفتنیست از ۱۵ سال بدین سو میلیون ها دالر صرف تعلیم و تربیه در حوزه غرب افغانستان شده است، مگر با آنهم به گفته مسئولان کمیسیون مستقل حقوق بشر، حدود نیمی از اطفال در این حوزه از رفتن به مکتب محروم اند.
از آرشیف دویچه وله دری
تصویر: سفری به مکتبهای جهان به مناسب روز معلم
در همه نقاط جهان تدریس می شود. با اینهم اینکه دانش آموزان چگونه سطری را می خوانند و حرفی را می نویسند، بسیار فرق می کند. به مناسبت روز جهانی معلم سفر کوچکی به صنف های درسی در جهان انجام می دهیم.
عکس: Reuters/I. Alvarado
افغانستان: آموزش برای همه
مهاجره آرمانی در نزدیک شهر جلال آباد در شرق افغانستان در یک صنف دخترانه درس می دهد. این دختران تا سقوط طالبان در سال 2001 از رفتن به مکتب بازداشته می شدند. ده سال پس از آن حدود 74 درصد دختران برای آموختن منظم به مکاتب ابتدایی می روند.
عکس: Reuters/Parwiz
جاپان: در صف مقدم
وقت نان چاشت برای اطفال مکتب ابتدایی "تاکینوگاوا" در توکیو. سیستم مکتب در جاپان در سطح جهانی بهترین شمرده می شود. این سیستم به طور منظم در مطالعه مقایسه یی سطح تعلیم و تربیت در سطح جهانی (تحقیق پیزا) در جایگاه اول قرار می گیرد. با اینهم جاپان به خاطر فشار زیاد بر شاگردان نیز مشهور می باشد.
عکس: Reuters/T. Hanai
برازیل: صنوف درسی شناور
کودکان مکتب دولتی "ساوحوزه 2" در صنف های شناور درس می خوانند. آن ها این کار را در یک رود خانه مشهور جهان یعنی آمازون نیز انجام می دهند. مکاتب دولتی در برازیل از لحاظ کیفی در مقایسه با مکاتب خصوصی خرابتر می باشند. کسی که می خواهد واقعاً چیزی بیاموزد، باید برای این کار پول بپردازد.
عکس: Reuters/B. Kelly
ایالات متحده امریکا: نابرابری در سرزمین امکانات گسترده
بدون تردید ایالات متحده امریکا یکی از بزرگترین کشورهای توسعه یافته جهان است. با اینهم سیستم تعلیم و تربیت آن به دلیل کمبود برابری فرصت ها پیوسته مورد انتقاد قرار دارد. چنانکه سفید پوستان به تناسب سیاهان و یا دانش آموزان امریکای لاتین تبار با نتایج بهتری از مکاتب فارغ می شوند. برای این شاگردان مکتب از شیکاگو فارغ التحصیل شدن هنوز دور است، چونکه هنوز آن ها در صنف اول مکتب ابتدایی اند.
عکس: Reuters/J. Young
ویتنام: تدریس در تاریکی
روشنایی و کتابی وجود ندارد، با اینهم این شاگردان صنف سوم در ویتنام باید درس بخوانند. خانم معلم در اینجا شاگردان را به زبان محلی شان یعنی "همونگ" درس می دهد. با وجود یک سلسله شرایط خراب آموزشی ویتنام در ارزیابی جهانی سطح آموزش در آزمون پیزا، حتا جایگاه بهتر از آلمان دارد.
عکس: Reuters/Kham
بریتانیای کیبر: همیشه با نظم و انضباط
یونیفورم یا لباس متحد الشکل شاگردان مکاتب در انگلستان یک سنت طولانی می باشد. با استثناآت اندکی نزدیک به همه دختران و پسران دانش آموز با لباس های متحد الشکل به مکاتب می آیند ولو آنکه مانند این شاگردان "مکتب هارو" کلاه نداشته باشند. معلوم نیست که این سنت از کجا آمده است، زیرا کدام قانونی که نوعیت لباس شاگردان مکتب را تعیین کند در بریتانیا وجود ندارد.
عکس: Reuters/S. Plunkett
پاکستان: یکجا به عوض صنف های جداگانه
در اسلام آباد پایتخت پاکستان دختران و پسران دانش آموز مانند این اطفال می توانند یکجا درس بخوانند. البته این کار در زمین یک پارک صورت می گیرد و در پاکستان بسیار معمول نیست. ملاله یوسفزی یک دانش آموز دختر پاکستانی نیز خود را وقف معمول شدن این شیوه تدریس کرده بود. او در سال 2014 به این مناسبت جایزه صلح نوبل را به دست آورد.
عکس: Reuters/C. Firouz
مراکش:درس در اتاق های یاسمنی
این شاگردان در مکتب ابتدایی الوادیه واقع در رباط پایتخت مراکش در فضای رنگینی درس می خوانند. در سال های اول شمار بیشتر شاگردان به درس ها حاضر می شوند. حدود 92 درصد اطفال به مکاتب می روند. با اینهم در 15 سالگی صرف نصف آن ها به مکتب می روند و 30 درصد همه جوانان در این سن وسال نمی توانند بخوانند و یا بنویسند.
عکس: Reuters/Y. Boudlal
کنیا: مکتب در منطقه فقیرنشین
از سال 2003 به اینسو همه اطفال می توانند به مکتب بروند، بدون آنکه برای آن پولی بپردازند. اما پس از این اصلاحات، کدام سرمایه گذاری در بخش تعلیم و تربیت صورت نگرفته است. از این جهت صنوف بیش از حد از شاگردان پر اند و از مکاتب بیش از حد استفاده می شود. اطفال در این عکس از یک منطقه نهایت فقیرنشین کیبیرا در جنوب نایروبی می باشند.
عکس: Reuters/N. Khamis
مالیزیا: دانش آموزان خوشبخت
دانش آموزان مالیزیایی دست کم چنانکه آخرین آزمایش پیزا نشان می دهد، از جمله خوشبخت ترین دانش آموزان جهان می باشند. روزهای مکتب از بزرگترین روزهای اطفال و نوجوانان را در اینجا تشکیل می دهد. بیش از 60 درصد جمعیت مالیزیا مسلمان اند. برخی از آن ها به مدارس دینی مانند مدرسه انترنتی "نورالامان" می روند.
عکس: Reuters/O. Harris
اوکرایین: تکلم به چندین زبان
در اوکرایین اطفال از همان صنف اول زبان خارجی را می آموزند. برای این دانش آموزان "لیسه علوم بشری" در کیف، از صنف پنجم به بعد آموختن یک زبان دوم مکلفیت می باشد. بنابراین بسیاری در پهلوی اوکرایینی و روسی، انگلیسی، فرانسوی و یا غالباً آلمانی نیز صحبت می کنند.
عکس: Reuters/G. Garanich
چلی: هرگز کسی آموختن را متوقف نمی سازد
این یک صنف مکتب ابتدایی است، هرچند از این عکس چنین بر نمی آید. مردان و زنان به مکتب شبانه "لاورا ویکتونا" در پایتخت چلی درس می خوانند. در چلی تقریباً همه سیستم تعلیم و تربیت به صورت خصوصی سازماندهی شده است. در حالی که بسیاری این سیستم را غیرعادلانه می دانند و در سال های اخیر پیوسته علیه آن اعتراضاتی صورت می گیرد.