حفاظت از محیط زیست هسته اصلی آموزه های دینی در قاره ها و تمدن های مختلف می باشد. به عنوان مثال، آیات بی شماری در قرآن وجود دارد که تأکید زیادی بر مدیریت آب و پاکیزگی می کند. در واقع تمام ادیان بزرگ جهان مانند بودیسم، مسیحیت، هندوئیسم، اسلام و یهودیت به پیروان خود می گویند که با سیاره زمین با عشق و مراقبت رفتار کنند؛ زیرا این یک "هدیه الهی" است.

خداوند ما را به عنوان خلیفه و نماینده اش بر زمین فرستاده و این وظیفه ما می باشد تا طبیعت را همانطوری که خداوند خلق کرده، محافظت کنیم.

محیط زیست به معنی زمین است، سیاره ای که ما آن را مادر می نامیم. اما متاسفانه با آن مثل مادر رفتار نمی کنیم. او ناخوش است. باید از او مانند مادرمان مواظبت کنیم، چراکه بقای ما به عنوان فرزندان زمین به طبیعت، محیط زیست و سلامتی زمین بستگی دارد. پس باید از مادرمان حفاظت کنیم تا از بقای نسل بشر مطمئن شویم.

بر مبنای اسلام تعادل اکولوژیکی بسیار مهم است و ما بخشی از آن هستیم. اگر ما هر بخشی از جهان طبیعی را تحریف می کنیم، در واقع خالق مان را نادیده می گیریم.

اسلام به ما می آموزد که زندگی خود را در خط طبیعت قرار دهیم. هدر دادن منابع طبیعی در اسلام ممنوع است و مسجد باید نمونه ای از این آموزه های الهی باشد.

محیط خوب و انسان های خوب برای زنده ماندن به یکدیگر احتیاج دارند. عملگرایی و مراقبت پایدار از محیط زیست، کلید اصلی آینده صلح آمیز برای بشریت است.

ما سیاره "بی" یا سیاره ای جایگزین برای زمین نداریم؛ بنابراین باید برای حفاظت بهتر از محیط زیست با هم کار کنیم. ما خوشحالیم که همبستگی مردم در این زمینه بیشتر شده و در این مسئولیت جمعی به صورت مشترک سهم می‌گیریم. نویسنده: عاطف توقیر/ر.ش