1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

دو برادر مهاجر افغان ابزار دیگر ماین پاکی اختراع کردند

rr/af (AFP)۱۳۹۵ مرداد ۱, جمعه

مسعود و محمود حسینی، دو برادر مهاجر افغان که سه سال قبل با ایجاد یک دستگاه ماین پاکی در سرخط خبرها قرار گرفتند، حالا ابزار تازه‌ای برای پاکسازی زمین از ماین اختراع کرده اند.

Mahmud Hassani und Massoud Hassani Drone Landmine
مسعود و محمود حسنی با اختراع تازه شانعکس: Getty Images/AFP/J. Hennop

ابتکار تازه این دو برادر افغان یک هواپیمای بی سرنشین (درون) ارزان قیمت است که می‌تواند ماین‌های فرش شده در روی زمین را کشف و تخریب کند. ماین به عنوان دشمن پنهان سالانه زندگی هزاران تن را می‌گیرد.

خلاصی یافتن از کابوس زمان کودکی تبدیل به زندگی کاری این دو برادر افغان شده است که حالا در هالند زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۱۳ آن ها تحسین جهان را با اختراع "ماین کفان" برانگیختند که عبارت از جسم دایریوی بزرگ با میله‌های پلاستیکی است که سبک بوده و با وزش باد از روی زمین‌های هموار عبور می‌کند. وقتی که میله‌های آن بالای ماین اصابت کند، ماین انفجار می‌کند.

آنها که از اسباب بازی دوران طفولیت شان الهام گرفته و این "ماین کفان" را ساختند که در زبان مادری شان یعنی دری، از مصدر "کفاندن" گرفته شذه و به معنی "منفجر ساختن " است و ستایش زیاد سازمان های مبارزه با ماین را برانگیختند.

اکنون آخرین آله جدیدی که اختراع کرده اند متشکل است از تکنالوژی هواپیمای بی سرنشین، چاپگر سه بعدی و یک روبات با کاشف فلزی ماین که فوراً ماین را تخریب می کند. این آله با شش بازو و دور دهنده ای متصل است که موجب بلند شدن هواپیمای بی سرنشین به وزن ۴،۵ کیلو گرام می گردد. این هواپیمای بی سرنشین متشکل از یک پوش پلاستیک آبی رنگ سخت است که دارای باطری ها، بخش سخت افزار و نرم افزار کمپیوتری و دستگاه جهت یاب (جی پس اس) می باشد.

مسعود امیدوار است که بعد از سال ها مهاجرت با "دستان پر" به کشورش برگرددعکس: Massoud Hassani

بازوی روباتیک آن در زیر خود ساختمان فلاخن مانندی دارد و دارای پنس های کوچکی می باشد که از دور باز و بسته شده می توانند. این پنس ها می توانند کاشف فلز را حمل کنند و یا مقدار های کم مواد منفجره را انتقال دهند که به گفته این دو برادر می تواند برای تخریب ماین زمینی مورد استفاده قرار گیرد.

جهت یاب (چی پس اس) به این آله اجازه می دهد تا مسیرش را به کمک کمپیوتر تعیین کند.

مسعود می گوید که هواپیمای بی سرنشین یا"درون" در سه مرحله نقشه برداری، کشف و تخریب ماین کار می کند.

وقتی که آله به کار انداخته شود، یک سیستم نقشه برداری سه بعدی ساحه ای را که قرار است ماین پاکی صورت گیرد ثبت یا سکن می کند. ثانیاً ساحه ای که نقشه برداری شده است، به دقت توسط هواپیمای بی سرنشین یا "درون" در نوردیده می شود که دارای وسیله کشف ماین فلزی قبلاً برنامه ریزی شده می باشد.

مسعود در شهر ایندوفن هالند به خبرگزاری فرانس پرس گفت: «به این ترتیب ساحه ای که از نگاه موجودیت ماین زیر سوال است می تواند انچ به انچ مورد ارزیابی و تحقیق قرار گیرد.»

سرانجام این طرح به شکلی است که ماین توسط هواپیمای بی سرنشین انفجار داده شود. مسعود گفت: «ما معتقدیم که به این ترتیب ماین ها ۲۰ مرتبه سریع تر از طریقی که تاکنون مرسوم است پاکسازی می شوند.»

تاکنون سه نمونه اولیه از این ماشین های شکار ماین ساخته شده اند و در معرض نمایش اردوی هالند قرار داده شده است. نظامیان هالند گفته اند با آزمایش های بیشتر آن می خواهند به این پروژه کمک کنند.

تورن فرد دو ویرس از شعبه مواد انفجاریه اردوی هالند می گوید: «پاکسازی میدان های ماین کاری شده به طور باور ناکردنی ای وقت گیر است.»

دو ویرس می گوید که «ما در استفاده از درون ها (هواپیمای بی سرنشین) امکانات زیادی را می بینیم» تا جهت نقشه برداری و کشف میدان های ماین کاری شده در یک ساحه معین در صرف وقت صرفه جویی کنیم.

مرحله کلیدی بعدی این طرح آزمایش آن در خود افغانستان می باشد که این برادران امیدوار اند توسط سرمایه گذاری جمعی مردم تمویل گردد.

این دو برادر معتقد اند در صورتی که همه کارها به خوبی پیش برود، یک درون یا هواپیمای کوچک بی سرنشین با ۱۰۰۰ یورو ساخته شده می تواند.

این دستگاه قبلی است که این دو برادر برای ماین پاکی اختراع کرده بودند.عکس: Massoud Hassani

نظرات دیگران

"هلو تراست"، بزرگترین موسسه کمک های بشری برای ماین پاکی گفته است: «با وجود برخی آزمایش های کوچک با نقشه برداری هوایی توسط درون ها یا هواپیماهای کوچک بی سرنشین، باور نمی کنیم که درون ها کدام کمک چشمگیری در آینده برای ماین پاکی کنند.»

این سازمان می گوید که درون ها زمینه استعمال محدود برای علفزارهای ماین کاری شده و یا زمین هایی دارند که شرایط آب و هوا در آنها خراب باشد.

در اعلامیه این سازمان آمده است که حتا اگر "درون" بتواند ماین زمینی را کشف کند «باز هم به یک انسان آموزش دیده در این ساحه نیاز می باشد تا آنجا را کاویده و ماین را تخریب کند.»

این دو برادر برای تامین ۹۰۰۰۰ یورو جهت آزمایش های نهایی شان برنامه جمع آوری اعانه عمومی از طریق آنلاین "کیک ستارتر" راه اندازی کرده اند.

آن ها می خواهند آله ای را که اختراع کرده اند تا دو ماه دیگر جهت آزمایش به افغانستان ببرند. این نخستین باری خواهد بود که این دو برادر به کشور زادگاه شان پس از فرار شان در زمان حاکمیت طالبان برگشت می کنند.

سه سال پیش برنامه آن ها برای برگشت به افغانستان جهت آزمایش "ماین کفان" اصلی ناکام شد. اختراع اولیه به دلیل تکنالوژی ساده و ارزان بودنش مورد ستایش قرار داشت، اما این آله به لطف موجودیت باد وابسته بود و نمی توانست میدان های ماین را به صورت سیستماتیک پوشش دهد چنانکه یک انسان انجام می دهد.

مسعود حسنی می گوید: «اختراع ماین کفان توانست آگاهی زیادی در مورد ماین های زمینی به وجود آورد. ما احساس کردیم که اکنون وقت آن است تا کاری شود که مشخص تر برای تخریب ماین زمینی باشد.»

مسعود که ۳۲ سال دارد در سال ۱۹۹۸ از افغانستان فرار کرد و به دنبال او دو سال بعد محمود برادرش فرار کرد که اکنون ۳۰ سال دارد.

پس از سفرهای دشوار از طریق پاکستان و ازبیکستان این دو برادر سرانجام به هالند رسیدند و در آنجا امروز شهروند آن کشور می باشند.

فرش ماین های زمینی در سال ۱۹۷۸ در افغانستان گسترش یافت و سالانه مطابق به ارقام ملل متحد موجب کشتار ۱۵ تا ۲۰ هزار نفر و معیوبیت تعداد بی شماری می گردد.

با وجود پیشرفت های چشمگیر در ساحه ماین پاکی در افغانستان، این کشور هنوز هم یکی از ماین گذاری شده ترین کشورهای جهان باقی مانده است.

براساس گزارش "مرکز عمل ضد ماین ملل متحد برای افغانستان"، از سال ۱۹۸۹ به اینسو حدود ۷۰۳ هزار ماین ضد پرسونل، ۲۹ هزار ماین ضد تانک و بیش از ۱۸ میلیون قطعات انفجار ناشده جمع آوری یا خنثی شده اند.

طبق اظهار یک گروه تحقیقی در مورد نظارت بر ماین های زمینی و مهمات خوشه یی که مرکز آن در ژنیو می باشد، در سال ۲۰۱۴ در افغانستان دست کم ۱۲۹۸ مورد تلفات در اثر ماین وجود داشته است که قربانیان بمب های انفجار ناشده و سایر مهماتی که از جنگ افغانستان باقی مانده سه چند گردیده است.

مسعود می گوید: «همه زندگی ما وقف مبارزه علیه ماین های زمینی شده است. در کودکی شاهد بودیم که دو ستان ما پاهای شان را از دست می دادند و می مردند. حالا این کار بزرگی خواهد بود که دوباره با این تحفه به کشور مان برگردیم.»

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه

بیشتر در این زمینه

نمایش مطالب بیشتر
عبور از قسمت گزارش روز دویچه وله

گزارش روز دویچه وله

عبور از قسمت مطالب بیشتر از دویچه وله