قبل از دیدار انگلا مرکل، صدراعظم آلمان و امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه از بنای یادبود از قربانیان جنگ جهانی اول در کومپین، مکرون با دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده امریکا ملاقات کرد. ترامپ از طريق تویتر مصاحبه ای ماكرون با یک رسانه فرانسوی را که در آن خواستار ایجاد یک اردوی اروپایی گردیده بود، شدیدا انتقاد کرده بود. بنابرین دیدار این دو رئیس جمهور ساده نبوده است.

کومپین یک نماد انتقام و مصالحه است

کابین قطار در محل یادبود از قربانیان جنگ جهانی اول، که در آن به تاریخ ۱۱ نوامبر سال ۱۹۱۸، موافقت نامه آتش بس برای پایان دادن به جنگ امضا شد، اصلی نیست. این کابین چوبی تاریخی که در آن متیاس هرسبرگر به نمایندگی جمهوری آلمان و فرمانروای فرانسوی فردیناند فوچ با هم ملاقات کردند، به عنوان نمایندگان قدرت های پیروز در آن زمان، نماد مبارزه مرگبار بین دو کشور باقی ماند.

فرانسوی ها پس از جنگ این کابین قطار را به پاریس انتقال دادند، جایی که این کابین به عنوان جایزه قهرمانی شان به نمایش گذاشته شد. فقط دو دهه بعد، آدولف هیتلر از آن استفاده کرد که یک هیئت فرانسوی در جنگ جهانی دوم به تاریخ ۲۱ جون سال ۱۹۴۰، از جانب خود توافقنامه آتش بس در برابر آلمان را به امضا رساند. بعدا آلمانی ها این کابین قطار را به برلین منتقل کردند و در "لوستگارتن" به نمایش گذاشتند تا پیروزی شانرا در برابر فرانسه جشن بگیرند. در پایان جنگ جهانی دوم، این کابین قطار در بمباران متفقین نابود شد. امروز، در شهر کومپین فرانسه یک مدل کاملا مشابهی برای یادبود قربانیان جنگ جهانی اول قرار دارد.

این اطلاعات تاریخی نشان می دهند که تاریخ بین آلمان و فرانسه تا چه حد پیچیده است، انتقام به مصالحه تبدیل شد. برای فرانسه، جنگ جهانی اول همچنان "جنگ بزرگی" است که ۱،۴ میلیون سرباز فرانسوی در جریان آن کشته شدند. برای آلمان احساس وحشت و گناه زمان جنگ جهانی اول، به ویژه بین سال های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ که عمدتا در خاک فرانسه جنگ جریان داشت، فرآموش ناشدنی است. در هر روستای فرانسه هنوزهم نماد های یادبود از جنگ با فهرست قربانیان موجود است.

با هم برنده شدن در آینده

امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه در ابتدای بازدید از بناهای یاد بود و میدان های جنگ جهانی اول، خطرات موجود فعلی را به یاد آورد. او گفت: "ما لحظه ای را تجربه می کنیم که شبیه زمان جنگ است". او با این اظهارات اش به ناسیونالیسم که دوباره در اروپا در حال ظهور است، اشاره کرد. همچنین به حاشیه راندن اقلیت ها و حتی برگشت یهود ستیزی اشاره نمود.

در نهایت، مرکل و ماکرون به طور مشترک کتاب طلایی را که در داخل کابین قطار یادبود است، امضا کردند.

یک داستان که چندین آغاز دارد

هر دانش آموز در آلمان تاریخ فرانسه و آلمان را در درس های تاریخ یاد می گیرد: ۱۹۶۳ پیمان الیسه بین شارل دوگل و کنراد ادناور با دوستی و همکاری هر دو کشور به امضا رسید. در سال ۱۹۸۴، فرانسوا میتران و هلموت کول در وردون، جایی که هر دو سیاستمدار به طور ناگهانی دستان همدیگر را گرفتند، با توجه به کشتاری که در این میدان جنگ صورت گرفته بود، ملاقات کردند.

از آن زمان به بعد، همکاری دو کشور برای آینده اروپا مهم گردیده و دوستی هر دو کشور نهادینه شده است، از دانشجویان تا مبادلات پارلمانی.

به بازدیدکنندگان آلمانی، به ویژه در شمال فرانسه، تا یکسال قبل نیز به نظر نفرت دیده می شد، اما اکنون این نظر تغییر کرده است: بر اساس نظرسنجی ها، نزد ۶۲ درصد از فرانسوی ها انگلا مرکل، صدراعظم آلمان محبوب است و حدود ۸۰ درصد از آنها تصویر خوبی از آلمان دارند.

nka, si (Wesel)