سه چهارم از مسلمانانی که در آلمان به دنیا آمده اند، با آلمانی به عنوان زبان اول بزرگ می شوند. در میان مهاجرین فقط یک پنجم آنها ادعا می کنند که آلمانی زبان اول شان است. به نظر می رسد که روند توانایی زبانی با نسل های بعدی در سطح اروپا رو به بهبودی است. در آلمان ۴۶ درصد همه مسلمانان می گویند که زبان ملی زبان اولی شان است. این رقم در اتریش ۳۷ درصد، در سویس ۳۴ درصد است.

براساس مطالعات کارشناسان دینی، ۸۷ درصد از مسلمانان سویس در اوقات فراغت شان با غیر مسلمانان غالباً تماس دارند. این شمار در آلمان و فرانسه ۷۸ درصد، در بریتانیا ۶۸ درصد و در اتریش ۶۲ درصد است. بخش بزرگ از مسلمانان نسل های اخیر می گویند که باوجود موانع موجود اجتماعی، با غیر مسلمانان تماس منظم دارند.

۹۶ در صد از مسلمانان فرانسه احساس می کنند که با این کشور تعلق یافته اند. شمار درصدی مسلمانان که همین گونه احساس دارند، در آلمان به همین میزان بالا است. اما در سویس این شمار در بالاترین سطح است. اما در بریتانیا با وجود این که تاریخ طولانی از باز بودن در برابر تنوع دینی و فرهنگی دارد، شمار کمتری مسلمانان (۸۹ درصد) نسبت به این کشور احساس تعلق می کنند.

مسلمانان از خانواده هایی با پیش زمینه مهاجرت التزام دینی قوی دارند که در نسل های بعدی ادامه می یابد. ۶۴ درصد مسلمانان در بریتانیا خود شان را به عنوان زیاد مذهبی توصیف می کنند. میزان مسلمانان که فریضه های دینی شان را عملی می کنند، در اتریش ۴۲ درصد، در آلمان ۳۹ درصد، در فرانسه ۳۳ درصد و در سویس ۲۶ درصد اند.

براساس یک بررسی، ۳۶ درصد از مسلمانانی که در آلمان به دنیا آمده اند، دوره مکتب را در سن ۱۷ سالگی به پایان می رسانند، بدون آنکه بعد به تحصیل ادامه دهند. در اتریش این میزان ۳۹ درصد است. از طرف دیگر به دلیل سیستم مناسب تر درسی مکاتب در فرانسه، مسلمانان در این کشور به میزان قابل توجهی نتایج بهتر در بخش آموزش مکاتب دست می یابند. در این کشور فقط یک دهم شاگردان مسلمان مکتب را پیش از ۱۷ سالگی ترک می گوید.

حدود ۶۰ درصد از مسلمانانی که پیش ازسال ۲۰۱۰ به آلمان آمده اند، حالا یک شغل پوره وقت (هشت ساعت در روز) دارند، درحالی که ۲۰ درصد آنها به کارهای پاره وقت مشغول اند. همین میزان درمورد غیر مسلمانان نیزصادق است. مسلمانان درآلمان بالاترین میزان اشتغال را درمقایسه با دیگرکشورهای اروپایی دارند. درفرانسه میزان بیکاری درمیان مسلمانان ۱۴ درصد است، درحالی که این شمار در میان غیر مسلمانان ۸ درصد گزارش شده است.

بیش از یک چهارم از غیر مسلمانان در اتریش نمی خواهند همسایه مسلمان داشته باشند. این میزان به صورت قابل توجهی در بریتانیا با ۲۱ درصد بالاتر است. در آلمان ۱۹ درصد غیرمسلمانانی که ازآنها سوال شده است، گفته اند نمی خواهند همسایه های مسلمان داشته باشند. این میزان درسویس ۱۷ درصد ودر فرانسه ۱۴ درصد است. درتمام کشورهای اروپایی، مسلمانان بیشترین گروه اجتماعی هستند که احساس عدم پذیرش در برابر آنها زیاد است.

"مسلمانان در اروپا ادغام شده، اما مورد پذیرش قرار نگرفته اند؟"،عنوان نتایج مطالعات بنیاد برتلسمن است که در این گالری عکس جمع آوری شده است. این بررسی نتیجه نظرسنجی از بیش از ۱۰ هزار نفر در آلمان، اتریش، سویس، فرانسه و بریتانیا است. مهاجرین مسلمانی که بعد از سال ۲۰۱۰ به اروپا رسیده اند، در این بررسی در نظر گرفته نشده اند.

خبرنگاران پناهجو و دانشجویان رشته خبرنگاری در شهر بن آلمان در یک کارگاه آموزشی مشترک اشتراک کردند. این برنامه برای اولین بار از سوی کالج بن راین زیگ برگزار شد.

حدود ۲۵ خبرنگار پناهجو و دانش آموخته رشته خبرنگاری هر سه شنبه در زیر یک سقف گرد هم می آیند. پناهجویان از کشورهای درگیر جنگ و نا امن آمده اند و در کشورهای شان در بخش های مختلف رسانه یی کار کرده اند. بعضی از دانشجویان نیز در بن درس می خوانند. آنها از کشورهای کاملا مختلف اند، اما اکثریت آنها از سوریه و افغانستان اند.

پروفیسور میشاییل کرتسمینسکی، متخصص علم ارتباطات از استادان این ورکشاپ می گوید: «مزایای کار مشترک میان پناهجویان و دانشجویان رشته خبرنگاری در آلمان این است که اغلب پناهجویان تجارب کاری زیادی نسبت به دانشجویان ما دارند و آنها می توانند به دانشجویان ما به عنوان میزبان تجارب خود را انتقال دهند.»

پروفیسور میشاییل کرتسمینسکی، متخصص علم ارتباطات از استادان این ورکشاپ می گوید شانس یافتن کار خبرنگاری برای پناهجویان خبرنگار به مهارت های دانستن و درک زبان آلمانی وابسته است.

غلام حسین ندیم ۲۹ ساله است و حدود ده سال در بخش خبرنگاری در ولایت شمالی تخار افغانستان کار کرده است. او با رسانه های محلی و حدود ۷ سال با رادیو صدای آزادی شمال با آلمانی ها کار کرده است و در نهایت به دلیل تهدیدهایی که وجود داشت به آلمان آمد. او در مورد این کارگاه آموزشی می گوید: «من گوشه یی از تفاوت ها و شیوه های کار خبرنگاری در آلمان و افغانستان را آموختم».

این کارگاه آموزشی بعد از حدود 15 هفته امروز به پایان می رسد اما بحث و تبادله نظر درمیان شرکت کننده گان واستادان ادامه خواهد داشت. در این عکس پیتر شورکس از بخش کمک به پناهجویان رابن باخ به همراه دو تن از اشتراک کننده کارگاه آموزشی دیده می شوند.

بشار ۲۸ ساله از کشور جنگزده سوریه آمده است. بشار یک سال و هفت ماه پیش به آلمان آمد و اکنون اقامت سه ساله دارد. او ۵ سال تجربه کار در رشته خبرنگاری در کشورش را دارد. بشار از مشکلات فرا روی خبرنگاران در سوریه می گوید: «در سوریه مشکلاتی برای آزادی بیان وجود داشت و خبرنگاران و اصحاب رسانه ها از سوی دولت حمایت نمی شدند».

گرچه این ورکشاپ تقریبا ۱۵ هفته و هفته یی یک بار برگزار می شد اما اشتراک کنندگان در ساعات خارج از ورکشاپ نیز تلاش کرده و کارهای عملی انجام داده اند. آنها به طور مشترک بر روی بعضی موضوعات تحقیق کرده و مصاحبه گرفته و سپس آنها را در قالب گزارش های صوتی و تصویری و یا گزارش های نوشتاری تهیه کرده اند.

آنها در گروهای سه یا چهار نفره گزارش هایی در مورد تجارب خود از کار در کشورهای شان و یا مشکلات و چالش های فراروی فرار شان نوشته اند. شماری نیز بر روی وضعیت رسانه ها در کشورهای مبداء شان تمرکز کرده و در مورد تجاربی که در آلمان کسب کرده اند مطالبی نوشته اند.

اندریاس فیهوف، مسئول امور معلمین و هماهنگ کننده این برنامه گزارش های اشتراک کنندگان را در آخرین روز ورکشاب بازبینی می کند و دانشجویان در مورد کارهای عملی شان توضیح می دهند.

این ورکشاپ بعد از یک سمستر حدودا چهار ماهه به پایان رسید. استادان و اشتراک کنندگان امیدوارند که باز هم بتوانند در چنین ورکشاپی اشتراک کنند.

خبرنگاران پناهجو و دانشجویان رشته خبرنگاری در شهر بن آلمان در ختم کارگاه آموزشی مشترک در شهر بن آلمان. هر کدام آنها برای آینده شان برنامه یی دارند. خبرنگاران پناهجو می خواهند خوب آلمانی بیاموزند، تحصیل کنند و یا هم کاری بیابند.