این ذخایر استراتژیک غله که در محوطه سیلوی مرکزی کابل احداث شده اند دارای ظرفیت 22 هزار متریک تن غله می باشند. این ذخیره گاه ها گنجایش ذخیره غذای شش ماهه 2 میلیون نفر را دارند. ساختن این گدام ها 7.7 میلیون دالر هزینه برداشته که توسط حکومت آسترالیا تمویل گردیده است.

محمد آصف رحیمی، وزیر زراعت افغانستان داشتن ذخایر غله و مواد سوخت را برای افغانستان مهم خواند. او گفت که افغانستان کشوری کوهستانی و محاط به خشکه است که همیشه در معرض آفت های طبیعی همچون سیلاب، طوفان و خشکسالی ها قرار دارد؛ از این رو داشتن ذخیره گاه های استراتژک ضروری و لازم می باشند: «اکثر ضایعات محصولات زراعتی بعد از رفع حاصل است، به خاطر جلوگیری و کاهش ضایعات محصولات بعد از رفع حاصل، داشتن همچو ذخایر و داشتن سرد خانه ها بسیار نیاز است. این چنین زیربناها ما را زیاد کمک می کنند.»

وی اضافه می کند: «این گدام ها در مواقع اضطراری می توانند پاسخگوی آسیب دیده گان باشند. می توان در این موارد با استفاده از آنها قیمت را در مارکیت تحت کنترول داشت و همچنان از آنها برای اعاشه نیروهای مسلح کشور نیز استفاده کرد.»

مسوولان می گویند که ذخیره گاه هایی در ولایت های بامیان و دایکندی نیز با ظرفیت 5 هزار متریک تن قبلا احداث شده اند. این وزارت پلان ساختن گدام هایی با ظرفیت 40 هزار متریک تن غله را در ولایت های بلخ، پلخمری، هرات و قندهار نیز طرح ریزی کرده است.

همچنان در ولایت های غور و بدخشان نیز دو گدام استراتژیک غله در حال ساختن هستند.

آقای کلاود جیبیدر، رییس عمومی برنامه غذایی جهان در افغانستان موجودیت ذخیره گاه های غله را در تمام زون های افغانستان و مناطق دور دست که با کمبود محصول زراعتی مواجه اند ضروری می پندارد.

به گفته آقای جیبیدر این آغاز کار است و احداث ذخیره گاه های متعدد یکی از اهداف اصلی سازمان ملل متحد است: «من از حکومت آسترالیا تشکر می کنم که این برنامه را تمویل کرده است. من در عین زمان می خواهم که آسترالیا حمایت هایش را به طور مستقیم با استفاده از تجاربی که در مدیریت غذایی دارد ادامه دهد.»

ویس احمد برمک، وزیر احیا و انکشاف دهات افغانستان نیز احداث ذخیره گاه های غله را برای مصئونیت غذایی مردم این کشور مهم می خواند. برمک هماهنگی میان برنامه های ملی افغانستان و برنامه های کمک کننده های بین المللی را راهی برای تطبیق درست مساعدت های مالی جهانی می داند.

وی می گوید: «کمک دهنده هایی که با حکومت افغانستان مشترک کار کرده و از برنامه ها و اولویت های حکومت افغانستان حمایت کردند، نتایج کارشان ملموس و مشهود است. اما در پروژه ها و برنامه هایی که حکومت افغانستان دخل نداشته است امروز متاسفانه قابل بحث هستند و سر و صدای مردم افغانستان هم بالا شده که کمک ها چه شدند؟».

برنامه غذایی جهان از سال 1963 به این سو در افغانستان فعالیت دارد و در سال جاری در نظر دارد که 2.4 میلیون جمعیت را تحت پوشش مساعدت های غذایی قرار بدهد.