روستای پاسو در منطقه هندوکش-هیمالیا با خطر بزرگی مواجه است. با ذوب شدن یخچال‌های طبیعی در رشته کوه‌های قراقروم، جهیل‌های جدیدی در حال شکل‌گیری و گسترش اند. در نهایت این جهیل‌ها لبریز شده و موجی از سیلاب‌ها به پایین دره را در پی خواهد داشت. در سال ۲۰۰۸ چنین رویدادی در پاسو اتفاق افتاد. از آن زمان، یک سیستم هشدار اولیه برای محافظت از ساکنان محل راه اندازی شده است.

با افزایش گرمای زمین به دلیل تغییرات اقلیمی، یخچال‌های طبیعی در رشته کوه قراقروم در حال از بین رفتن هستند. این یکی از مرتفع‌ترین رشته‌کوه‌های جهان است و شامل دومین کوه بلند جهان، ک ۲ و همچنین کوه‌های برود پیک، باشربروم ۱ و باشربروم ۲ می‌شود که همگی بالاتی ۸۰۰۰ متر ارتفاع دارند. این سلسله کوه‌ها در شمال پاکستان، هند و غرب چین امتداد دارد.

طارق جمیل، ۵۱ ساله، رئیس مرکز مدیریت خطر فاجعه‌های طبیعی تحت حمایت سازمان ملل در روستای حسن آباد است. او یخچال‌های طبیعی در دره هنزه را زیر نظر دارد. پیش‌بینی اینکه جهیل‌های یخچالی ممکن است سرریز شوند یا نه، دشوار است. با این حال، جمیل و تیمش برنامه‌های تخلیه را طراحی کرده‌اند و در حال کار بر روی یک سیستم هشدار زودهنگام مانند پاسو هستند.

سال گذشته لبریز شدن یک جهیل یخچالی و سرازیر شدن سیلاب از آن در روستای چالت زندگی زهرا رمضان را برای همیشه دگرگون کرد. این سیلاب زمین‌های زراعتی را ویران کرد، پل‌ها، ساختمان‌ها و همچنین پسر ۱۱ ساله رمضان، علی محمد را با خود برد. او در حالی که عکسی از پسرش (علی در سمت چپ) را در دست داشت به خبرگزاری رویترز گفت: «عمیقاَ اندوهگین هستم. نتوانستم پسرم را دوباره ببینم، حتی جسدش را.»

هر تابستان، طارق جمیل و تیم ۲۳ نفره‌اش با کارشناسان و مشاوران خارجی مشورت می‌کنند تا برای استحکام و گسترش دادن موانع در برابر سیلاب بودجه به دست بیاورند. آنها همچنین به دنبال قرضه‌های بدون سود برای بازسازی خانه‌های ویران شده و بهبود خدمات مخابراتی در این منطقه هستند.

یخچال‌های طبیعی هیمالیا در وضعیتی هستند که تا سال ۲۱۰۰ به دلیل گرم شدن کره زمین تا ۷۵ درصد از یخ‌های خود را از دست خواهند داد، تغییراتی که مرکز بین المللی توسعه یکپارچه کوهستانی گفته است «تا حد زیادی غیرقابل برگشت است.» بیش از ۲۰۰ جهیل یخبندان در وضعیت خطرناک عنوان شده و سازمان ملل تخمین زده است که حداقل ۲۰۰ میلیارد دالر هر سال برای تلاش های پس از فاجعه و بازسازی نیاز است.

خانواده جمیل در فکر ترک دایمی این منطقه است. تهذیب، دختر ۱۵ ساله او می‌گوید: «اگر سیل ما را از اینجا براند، دلتنگ طبیعت این روستا، همسایگان و اقوام خواهیم شد.» در حالی که جمیل متمایل به ترک منطقه قبل از وقوع فاجعه است، اما ترجیح می‌دهد بماند و به تقویت موانع در برابر سیل در خانه‌اش کمک کند. او گفت: «مسئولیت من این است که از جامعه در برابر هر فاجعه‌ای جلوگیری کنم.»

شهر چارسده زیر آب شده است. بخش‌های زیادی از پاکستان مانند این شهر شمالی به نظر می‌رسد. بر اساس معلومات اداره هواشناسی در سراسر این کشور میزان بارندگی‌ها نسبت به حد معمول در این فصل سال دو برابر و در بعضی از مناطق حتی چند برابر شده است.

این مردان در نزدیکی پیشاور یک قایق بادی ساخته اند و تلاش دارند که با آن وسایل شان را به مناطق بلندتر و امن‌تر منتقل کنند. پاکستان در حال حاضر بدترین سیلاب ها از سال ۲۰۱۰ به این سو را تجربه می کند. در آن زمان یک پنجم این کشور در زیر آب فرو رفته بود و بیش از ۲۰۰۰ نفر جان باختند.

این مرد در نتیجه جاری شدن سیلاب ها خانه اش را در جعفرآباد از دست داده است. تعداد زیادی از هموطنان اش وضعیتی مانند او دارند. از زمان آغاز بارندگی ها در ماه جون تقریبا یک میلیون خانه به طور کلی یا قسمی تخریب شده و اکثر قریه ها را آب فرا گرفته است. بر اساس معلومات اداره ملی حفاظت از فاجعه های طبیعی، فاجعه امسال بیش از ۳۳ میلیون نفر یعنی یک هفتم جمعیت این کشور را متاثر ساخته است.

فاجعه سیلاب، پاکستان را در بحبوبه یک بحران اقتصادی شدید غافلگیر کرده است. به خصوص قیمت فزاینده مواد اولیه زندگی را برای مردم دشوار کرده است. حالا قیمت مواد اصلی مورد نیاز به خصوص پیاز، بادنجان رومی و نخود باز هم افزایش یافته است. دولت پاکستان بنا بر معلومات خودش، اخیرا به سختی از ورشکستگی جلوگیری کرده است.

صندوق بین المللی پول در مورد از سر گیری یک برنامه قرضه شش میلیارد دالری تصمیم می گیرد که با آن این کشور باید بدهی های خارجی خود را پرداخت کند. امکاناتی که این کشور برای رفع خسارات ناشی از باران های موسمی نیاز دارد، در این بودجه در نظر نیست، چه رسد به کمک های فوری به مردم آسیب دیده.

مانند اینجا در چارسده هزاران فرد متاثر شده در کمپ های موقتی زندگی می کنند. بسیاری از آنها در مسیر شاهراه و ریل ها یا خطوط آهن قطار که زیر آب نشده اند، به سر می برند. روزانه شمار زیادی از مردم با وسایل اندکی به اینجا وارد می شوند.

روز یک شنبه اولین هواپیماهای حامل مواد امدادی از ترکیه و امارات متحده عربی در اسلام آباد به زمین نشستند. اداره ملی حفاظت از فاجعه های طبیعی پاکستان نیز توزیع مواد امدادی برای مردم را آغاز کرده است. به گفته یک افسر بلند رتبه به ندرت جای فرود هلیکوپتر در مناطق آسیب دیده وجود دارد.

سیلاب چهار ایالت پاکستان را متاثر کرده است. سرک ها و پل های بیشماری تخریب شده است، چیزی که برنامه کمک رسانی را نیز به مشکل مواجه کرده است. این خانواده در پیشاور در زیر یک خیمه جمع شده اند. در روزهای آینده مشخص خواهد شد که آیا آنها نیز می توانند کمک های مورد نیاز اولیه را به دست آورند. اما روزنه امید این است که در هفته های آینده باران های شدید پیش بینی نشده است. نویسنده: فلیب بول/ پ ع/ ع ف