رهبران سنتی و دشواری‌های بی‌پایان در افغانستان
۱۳۹۶ خرداد ۲۱, یکشنبه
پانزده سال پس از حکومتداری دموکراتیک و فعالیت صدها نهاد مدنی، آگاهان به این باورند که دولتداری در حال برگشت به عقب است و بجای جریان‌های جوان با تفکر جدید، سیاست مداران سنتی هنوز حرف اول را می‌زنند.
گلبدین حکمتیار، صبغت الله مجددی و سایر بازیگران کهنه‌کار که در چوکات شورای حراست و ثبات فعالیت می‌کنند، دوباره فعال شده‌اند و امر و نهی‌هایی را در بازار آشفته سیاست مطرح می‌کنند.
آگاهان به این باورند که همه این چهره‌ها برای مردم افغانستان شناخته شده هستند؛ زیرا ناکامی این سیاستمداران پس از پیروزی جهاد، کشتار و ویرانی‌های گسترده‌ای به جا گذاشت.
در تازه‌ترین مورد صبغت الله مجددی رییس جمهور پیشین افغانستان و عضو شورای احزاب جهادی و ملی روز یک شنبه در یک کنفرانس خبری خواهان حل معضل خیمه‌های اعتراض در شهر کابل شد.
آقای مجددی از حکومت خواست تا به خواست‌های معترضان رسیدگی کند: «من به نمایندگی از احزاب جهادی و ملی از دولت مردان افغانستان صمیمانه می‌طلبم تا به خواست‌های تان پاسخ مثبت دهند.»
گسترش بی‌اعتمادیها
سیف الدین سیحون استاد دانشگاه کابل به این باور است که همه جریان‌ها حق حضور و ابراز نظر در مسائل سیاسی را دارند، اما به باور او سیاستمداران کهنه‌کار می‌خواهند از اوضاع کنونی به نفع خودشان سود ببرند: «جریان‌های سنتی، راه حل‌های سنتی دارند و بیشتر معطوف به گذشته و گذشته گرایی است. آن‌ها می‌خواهند آرزوها و آمال خودشان را محقق بسازند.»
آگاهان به این باورند که جریان‌های سیاسی و حکومت بجای مطرح کردن مسائل پراکنده و غیرعملی، برسر مشکلات اساسی دولتداری باید بحث و تبادل نظر کنند. او می‌گوید انحصار قدرت، ناامنی، ناتوانی‌های دولت در تامین امنیت، مشکلات اصلی است و در این موارد بحث‌های جدی صورت نمی‌گیرد.
آقای سیحون می‌گوید بجای امر و نهی دینی و سنتی بهتر است حکومت افغانستان به نیازهای جدی و اساسی مردم توجه کند: «افغانستان به یک گذار مدنی، عقلانی، دولتداری مدرن، حقوق شهروندی و توسعه نیاز دارد؛ در حالی که حکومت به این مسائل هیچ توجهی ندارد.»
این در حالیست که حملات مرگبار اخیر در کابل و گسترش جنگ و ناامنی در کابل و ولایات وضعیت افغانستان را پیچیده‌تر کرده است. اعتماد نسبت به حکومت کاهش یافته و بازار شایعه در رابطه به حمایت حلقاتی در حکومت از گروه طالبان و داعش گرم‌تر شده است.
خیمه‌هایی که در جاده‌های کابل برپا شده زندگی ساکنان این شهر را دشوارتر کرده است. میانجیگری‌هایی که تاکنون برای حل این معضل صورت گرفته‌بی‌نتیجه بوده‌اند.
در حالی که حکومت از معترضان خواسته تا خیمه‌های شان را برچینند و خواست‌های شان را با لوی سارنوالی شریک سازند؛ اما اعتراضات همچنان ادامه دارد. خیمه‌نشینان می‌گویند تا زمانی به اعتراض شان ادامه می‌دهند که حکومت پاسخ مثبت دهد و وزیران امنیتی را برکنار کند.
شفیق احمد یک معترض در شهر کابل می‌گوید وضعیت با گذشت هر روز بدتر می‌شود و هیچ کسی در پایتخت افغانستان احساس امنیت و مصئونیت نمی‌کند؛ به همین دلیل به جاده‌ها برآمده تا صدایش را به گوش دولت برساند: «خواست ما انصاف، امنیت و کار است. این‌ها گرفتار تدارکات خودشان است و قرار خودشان، اما به فکر ملت نیستند. این که ملت خساره مند می‌شود به جهنم.»
در همین حال صبغت الله مجددی از معترضان خواست تا بیش از این سبب آزار و اذیت مردم نشوند: «من منحیث موی سفید مصلح از شما عزیزان تقاضا دارم تا در ماه رمضان از مسدود کردن راه و اذیت مردم جلوگیری کنید. این یک گناه بزرگ است و پروردگار از این آزرده می‌شود.»
اجماع ملی
باورها بر این است که معضل کنونی افغانستان تنها با اجماع ملی قابل حل است. مشرانو جرگه در جلسه امروزش تاکید کرد که حکومت برای پایان دادن به وضعیت کنونی باید لوی جرگه عنعنوی برگزار کند و نظر مردم را برای بهبود اوضاع بخواهد.
صبغت الله مجددی نیز خواست مشابهی را مطرح کرد و خواهان اجماع ملی شد: «به صراحت به دولت خطاب می‌کنم و تاکید می‌کنم که افغانستان به یک اجماع ملی ضرورت دارد. تا دیر نشده تاکید می‌کنم که حکومت باید در این باره طرح عملی را آغاز نماید.»
طرح اجماع ملی پس از آن مطرح می‌شود که اختلافات سیاسی بین رهبران حکومت وحدت ملی افزایش یافته و ناامنی‌ها در پایتخت امن و آرامش را از مردم گرفته است.
ح.س/کابل