نهاد حقوق بشری رواداری تحقیقی را با تمرکز بر وضعیت حقوق بشری شیعیان اسماعیلی در افغانستان تحت کنترول طالبان نشر کرده است. این نهاد هدف اصلی از این تحقیق را مستند سازی تجربیات و الگوهای برجسته نقض حقوق بشر، ارتقای آگاهی عمومی و حمایت از تلاش های دادخواهانه برای رسیدگی به نقض ها و مشکلات تجربه شده توسط اعضای این جامعه خوانده است.

یافته های این تحقیق نشان می دهد که طالبان پس از بازگشت به قدرت در افغانستان محدودیت های سازمان یافته و تبعیض آمیزی را بر پیروان اقلیت اسماعیلیه اعمال کرده و مرتکب نقض حقوق بشر و آزار سیستماتیک آنان شده اند.

صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!

گزارش افزوده است که «در جریان چهار سال گذشته اسماعیلیان افغانستان نه تنها به طور کامل از مشارکت در عرصه های سیاسی، اداری و اجتماعی کنار گذاشته شده اند، بلکه به طور هدفمند برای تضعیف و سرکوب هویت مذهبی و فرهنگی آنان نیز اقدام شده است، وضعیتی که به طور مستقیم بر امنیت، کرامت انسانی و حقوق اساسی این گروه تاثیر گذاشته است.»

در جریان سال روان میلادی بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز گزارش داد که طالبان ۵۰ تن از اعضای جامعه اسماعیلیه را در ولایت بدخشان به اجبار وادار به تغییر مذهب کردند و افرادی که خودداری کرده اند، تهدید به مرگ شده و مورد خشونت فیزیکی قرارگرفته اند.

از آرشیف دویچه وله دری 

یافته های تحقیق نهاد رواداری نشان می دهد که در برخی مناطق ولایت بدخشان افرادی که با انتقال فرزندان شان به مدارس دینی طالبان مخالفت کرده اند، با جریمه های نقدی، شکنجه، تهدید به قتل و آتش زدن خانه ها  واموال شان مواجه شده اند.

مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!

نهاد رواداری می گوید که نتایج این تحقیق همچنان نشان داده است که پس از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، جامعه اسماعیلیه در معرض مجموعه ای از نقض های جدی حقوق بشر و آزار مذهبی سیستماتیک قرار گرفته اند، وضعیتی که «می تواند مصداق جنایت علیه بشریت» تلقی شود.

رواداری گفته است که این تحقیق بر اساس مصاحبه های مستقیم با اعضای خانواده ها، فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر جامعه اسماعیلیه در داخل و خارج از افغانستان در اکتوبر و نوامبر امسال انجام شده است. اما در کل دوره زمانی این تحقیق از آگست ۲۰۲۱ تا دسمبر ۲۰۲۵ است.

تا کنون طالبان در مورد این گزارش رواداری ابراز نظری نکرده اند.

تعداد دقیق پیروان مذهب اسماعیلیه در افغانستان معلوم نیست، اما بیشتر آنان در ولایت های بدخشان، بغلان و کابل زندگی می کنند.