ظریفه، مادر سه طفل که در یک منطقه دورافتاده واقع در شمال افغانستان زندگی می کرد، روزی را که رئیس یک گروه محلی داعش به قریه شان آمد، به یاد دارد. این سرگروه داعش از ظریفه خواهان پولی شد که مدعی بود شوهرش وعده آن را داده است.

ظریفه می گوید: «من به او (رئیس محلی گروه داعش) گفتم که ما هیچ پولی نداریم. اگر پولی به دست مان بیاید، می فرستیم. اما او قبول نکرد و گفت که من باید با یکی از افرادش ازدواج کنم، شوهرم را ترک کنم و با آن ها بروم».

ظریفه ادامه می دهد: «هنگامی که من گپ او را قبول نکردم، نفرهای او فرزندان مرا به اتاق دیگری بردند. بعد رئیس این گروه محلی تفنگ اش را بلند کرد و گفت، اگر من با او نروم،  مرا می کشد و خانه ام را می گیرد. بعد هرکار که دلش خواست با من کرد».

در جنگ ۴۰ ساله افغانستان اتفاقات بی رحمانه و غیرقابل تصور کم نبوده است. اما داعش در شهرتی که به خاطر بی رحمی اش به دست آورده، بی رقیب است. این سازمان تروریستی مخالفانش را سر می برد یا آن ها مجبور می کند که روی مواد انفجاری بنشینند. 

در حالی که ازدواج های اجباری و تجاوز جنسی از مشهورترین مشخصه های «دولت اسلامی» در عراق و سوریه است، اما در مورد این اقدامات به مراتب کمتر در افغانستان گزارش شده است.

گرچه در این رابطه از ولایت ننگرهار گزارش هایی به دست رسیده است، به خاطر فرهنگ حاکم بر افغانستان، دختران و زنان قربانی نمی توانند این قضایا را گزارش دهند و یا لب به شکایت بگشایند. به این خاطر تعیین میزان دقیق موارد تجاوز و سواستفاده جنسی در این منطقه کاردشواری است.  داعش برای نخستین بار در سال ۲۰۱۴ در ولایات ننگرهار و زابل حضور یافت.

این گروه تروریستی در ولایت جوزجان که ظریفه آن جا زندگی می کند، حضور رو به رشدی دارد. داعش در این ولایت که با ترکمنستان هم مرز است، از مسیرهای قاچاق استفاده می کند، جنگجویان خارجی و افراد محلی بیکار را به خود جذب می کند و به جنگ با طالبان و نیروهای افغان تحت حمایت امریکا مشغول است.

ظریفه به خاطر بلایی که داعش بر سرش آورد، مجبور شد که خانه اش را در ولسوالی درزآب واقع در جنوب جوزجان ترک کند و در شبرغان، مرکز این ولایت پناه بجوید.

او گفت: «شوهر من دهقان بود و اکنون من نمی توانم به چشمان او و همسایگانم نگاه کنم و به این خاطر با وجود خطری (که مرا تهدید می کند) آن جا را ترک کردم».

اسارت ده ماهه دختر ۱۴ ساله در دست داعش

سمیرا، یک زن دیگر که از درزآب فرار کرد و اکنون در شبرغان زندگی می کند، گفت که جنگجویان به خانه اش آمدند و خواهر ۱۴ ساله اش را به نزد فرمانده شان بردند. او نیز مانند ظریفه نمی خواهد نام کاملش را ذکر کند. چرا که در افغانستان این قربانیان خشونت جنسی هستند که داغ ننگ بر پیشانی شان می خورد.

سمیرا می گوید: «او (فرمانده) با خواهرم ازدواج نکرد و کسی دیگری هم با او ازدواج نکرد، نفرهای او به خواهرم تجاوز کردند و حتی رئیس قریه هم که عضو داعش است، به خواهرم تجاوز کرد».

او در ادامه می افزاید: «خواهرم پس از گذشت ۱۰ ماه که در دستان داعش بود، موفق به فرار شد و اکنون در نزد ما است. اما من نمی توانم با کسی راجع به این ننگ صحبت کنم».

در چند ماه گذشته که هزاران تن از درزاب فرار کرده اند، نظیر این اتفاقات که سمیرا و ظریفه تعریف می کنند، زیاد شنیده می شود.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفت: «داعش در درزآب اقدامات وحشتناک زیادی انجام داده است و راجع به آن حتی نمی توان صحبت کرد».

او ادامه داد: «داعش هیچ قانونی را رعایت نمی کند و هیچ شکی راجع به (صحت) اعمال وحشتناکی که مردم در موردش صحبت می کنند، وجود ندارد».

«دولت اسلامی» در افغانستان سخنگوی شناخته شده ای ندارد. اما مقام های حکومت افغانستان این گزارش ها را عموما تایید می کنند و می گویند، این گروه تروریستی سعی می کند یک ایدیولوژی کاملا خارجی را به این کشور وارد کند.

در اسنادی که در سال ۲۰۱۵ در سوریه به دست آمد، راه هایی را که داعش برای استفاده جنسی از زنان به کار می برند، برملا شده است. 

محمد رادمنش، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان گفت: «این کاملا برخلاف فرهنگ و سنت های ما است». او گفت که درزاب تنها منطقه ای نیست که در آن تجاوز جنسی و بردگی جنسی توسط «دولت اسلامی» گزارش شده است. 

کامله که از درزآب است، می گوید: «وقتی که آن ها به منطقه ما آمدند، هرکسی می دانست که این داعشی ها به چه منظور این جا آمده اند». او می گوید که داعش از منطقه آن ها سه دختر را برده است.

کامله در ادامه می گوید: «آن ها که دختران یا زنان را از خانه های شان می بردند، نخست می گفتند، ما با آن ها ازدواج می کنیم. اما بعداَ مردان بسیاری به آن دختران تجاوز می کردند».

me, af (Reuters)