سقط جنین؛ چرا زنان افغان از روشهای خطرناک استفاده میکنند؟
۱۴۰۴ آذر ۱۶, یکشنبه
وقتی بهاره چهار ماهه باردار بود، برای سقط جنین به شفاخانهای در کابل مراجعه کرد. داکتر به او گفت: «ما اجازه نداریم. اگر کسی بفهمد، همه ما به زندان خواهیم رفت.»
سقط جنین در افغانستان غیرقانونی است و کسی که به سقط جنین کمک میکند، ممکن است توسط اداره طالبان زندانی شود. نامهایی که در این گزارش استفاده شده مستعار اند و مصاحبه شوندگان حاضر نشده اند با هویت خود در این مورد معلومات دهند.
اما بهاره ناامید بود؛ شوهر بیکار او دستور داده بود که «راه حلی پیدا کند»، زیرا او دختر پنجم را نمیخواست.
بهاره ۳۵ ساله به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما به سختی میتوانیم از مخارج خوراک دختران خود برآییم. اگر او پسر میبود، میتوانست مکتب برود و کار کند.»
صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!
اما این امکانات برای دختران وجود ندارد، چرا که زنان از زمان بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱ از رفتن به مکتب متوسطه، دانشگاهها و بیشتر مشاغل منع شدهاند.
بنابراین، بهاره طبق مشوره همسایهاش عمل کرد و با پرداخت قیمتی معادل دو دالر از بازار دمنوش گیاهی تهیه کرد که از نوعی پنیرک ساخته شده و موجب انقباض میشود. خونریزی آنقدر شدید شد که او مجبور شد به شفاخانه برود. این مادر چهار فرزند گفت: «به آنها گفتم که زمین خوردهام، اما میدانستند دروغ میگویم، چون هیچ نشانهای روی بدنم نبود. عصبانی بودند، ولی دربارهام گزارش ندادند.»
بهاره افزود: «آنها جنین را عمل کردند و بقایای آن را خارج کردند. از آن زمان احساس ضعف زیادی میکنم.»
گوادالوپ مالدونادو آندراده، متخصص گیاهشناسی از دانشگاه پلیتکنیک ایالتی کالیفرنیا در پومونا گفت گیاهی که او استفاده کرده میتواند «بسیار خطرناک» باشد. دوز اشتباه میتواند باعث آسیب به اندامها و خونریزی شدید شود.
سقط جنین با استفاده از گذاشتن سنگ سنگین بر شکم
بهاره تنها زنی نیست که برای پایان دادن به بارداری جان خود را به خطر انداخته است. در جریان تحقیقات چندماهه ما، خبرگزاری فرانسه با دو زن دیگر نیز گفتوگو کرد که تجربههای مشابهی داشتند. نسا با مصرف تابلیتهایی که برای جنین سمی بود تلاش کرد بارداریاش را متوقف کند، و مریم با فشار دادن یک سنگ سنگین بر شکمش، جان خود را در معرض خطر قرار داد.
ویدیو از آرشیف دویچه وله:
از دهها زنی که خبرگزاری فرانسه با آنها در مورد سقط جنین مخفیانهشان صحبت کرده است، تنها پنج نفر به شرط افشا نشدن هویت شان و با تغییر نام حاضر به مصاحبه شدند.
علاوه بر محدودیتهای طالبان، ترس از بدنام شدن و مجازات در جامعهای افغانستان که عمیقاً محافظهکار است، همچنان بسیار شدید است.
موارد بیشتر سقط جنین
به دلیل این سختگیریها و تابو بودن سقط جنین، آمار واقعی در این باره وجود ندارد، با آنهم شرافت زمان، سخنگوی وزارت صحت عامه طالبان تاکید کرد که «تعداد اندک» زنان تحت تاثیر قرار میگیرند.
طالبان که از تفسیر سختگیرانه شریعت اسلام پیروی میکنند، هنگامی که در سال ۲۰۲۱ به قدرت بازگشتند، قوانین سقط جنین را تغییر ندادند.
اما به گفته بسیاری از کارکنان بخش صحی که خبرگزاری فرانسه با آنها مصاحبه کرده است، مقامات بیشتر بررسی میکنند که سقط جنین در شفاخانهها انجام نمیشود و این باعث وحشت داکتران و سوق دادن زنان به سقط جنین مخفیانه میشود.
چندین داکتر گفته اند که تعداد سقط جنین از سال ۲۰۲۱ افزایش یافته است.
دو نهاد صحی بینالمللی نیز افزوده اند که متوجه این موضوع شدهاند، در حالی که دسترسی به روشهای پیشگیری از بارداری دشوارتر شده است.
یک منبع سازمان ملل متحد به خبرگزاری فرانسه گفته است: «محدودیتهای بودجهای و تعطیلی اجباری خدمات تنظیم خانواده، دسترسی به روشهای مدرن پیشگیری از بارداری را به خطر میاندازد.»
او علاوه کرده است که کمتر از نیمی از زنان افغان به روشهایی مانند کاندوم، ایمپلنت یا تابلیت دسترسی دارند.
افغانستان یکی از بالاترین میزان مرگ و میر مادران و نوزادان را در جهان دارد و از سال گذشته زنان جوان از آموزش به عنوان ماما یا پرستار در موسسات طبی نیمهعالی منع شدند.
در حالی که سخنگوی وزارت صحت عامه اداره طالبان خطرات سقط جنین مخفیانه را تصدیق کرده و گفته است که برخی از زنان با «مشکلاتی» روبرو هستند، اما افزوده که این تقصیر اداره حاکم نیست.
سقط جنین زمانی مجاز است که جان یک زن باردار در خطر جدی باشد. با این حال، در عمل به ندرت اجازه داده میشود. سخنگوی وزارت صحت عامه اداره طالبان می افزاید که سقط جنین برای طالبان «گرفتن جان یک نفر» است.
سقط جنین به دلیل به دنیا آوردن دختر
یک متخصص زنان ۵۸ ساله در کابل گفته است: «قبل از (بازگشت طالبان) ما میتوانستیم سقط جنین بیشتری انجام دهیم، سازمانهای غیردولتی به ما کمک میکردند و هیچ بررسی دولتی وجود نداشت. اکنون داکتران میترسند زیرا اگر نسخهها را در دواخانهها بررسی کنند، برای آنها بسیار خطرناک است.»
او افزوده است که زنان از درخواست سقط جنین در شفاخانه میترسند، «بنابراین تعداد بیشتری آن را در خانه امتحان میکنند و سپس به شفاخانه میروند و میگویند که سقط جنین داشتهاند.»
این داکتر علاوه کرده است که برخی از دواخانهها داروی سقط جنین میزوپروستول را بدون نسخه به زنان میفروشند.
در حالی که برخی از کارکنان مراقبتهای صحی دلسوز هستند، برخی دیگر میتوانند در یکی از فقیرترین کشورهای جهان مبالغ هنگفتی مطالبه کنند.
نسا، مادر هشت دختر و یک پسر، در چهار ماهگی متوجه شد که دختر دیگری باردار است.
این زن ۳۵ ساله گفت: «میدانستم اگر شوهرم بفهمد، مرا بیرون میکند. او فکر میکند که داشتن پسر بهتر است.»
نسا گفته است: «در یک کلینیک عذر کردم که کمکم کند. آنها ۱۰ هزار افغانی (۱۳۰ یورو) خواستند که من نداشتم. بدون نسخه به دواخانه رفتم و آنها یک دوای مالاریا به من دادند و گفتند که کمکم میکند.»
ویدیو از آرشیف دویچه وله:
تنها داروهای ضد مالاریا موجود در دواخانههای کابل، کلروکین و پریماکین هستند، دواهایی که طبق گفته آژانس ایمنی دارویی فرانسه نباید در دوران بارداری استفاده شوند، زیرا به طور بالقوه برای جنین سمی هستند.
نسا چنین روایت میکند: «من خونریزی را شروع کردم و از هوش رفتم. من را به شفاخانه بردند و پیش داکتران زاری کردم که در باره من گزارش ندهند و آنها بقایای جنین را خارج کردند.»
درد مداوم
مریم (نام مستعار) ۲۲ ساله دختری است که به دلیل رابطه خارج از ازدواج باردار شده بود. چنین رابطهای در افغانستان اغلب خطرناک است، بر کل خانواده سنگینی میکند و گاهی منجر به زنکشی میشود که به «قتلهای ناموسی» معروف است.
او گفت که یک ماه پس از بارداری «مادرم با یک قابله تماس گرفت، اما او پول زیادی درخواست کرد. بنابراین مادرم مرا به خانه آورد، یک سنگ بسیار سنگین روی شکمم گذاشت و فشار داد.»
مریم علاوه کرده است که: «جیغ زدم و خونریزی شروع شد. به شفاخانه رفتم و آنها به من گفتند که جنین از بین رفته است.» حالا افسردهام و مدام معده درد دارم.»
مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!
طبق گزارش مرکز غیردولتی حقوق بارداری ایالات متحده، تنها یک سوم زنان در سراسر جهان در کشورهایی زندگی میکنند که سقط جنین در صورت درخواست مجاز است. این مرکز تخمین میزند که سقط جنین غیرقانونی سالانه منجر به ۳۹۰۰۰ مرگ در سراسر جهان میشود.
یک قابله در کابل به خبرگزاری فرانسه گفته است «از اینکه نمیتواند بیشتر به (زنان) کمک کند، احساس درماندگی و ضعف میکند.» یک متخصص زنان در ولایت ننگرهار در شرق افغانستان نیز به همان اندازه اظهار ناامیدی کرد.
او اظهار داشت: «من با این زنان همدردی دارم. روزی قول داده بودم که با داکتر شدن به آنها کمک کنم، اما اکنون ما نمیتوانیم.»
ویدیو از آرشیف دویچه وله: