حسن روحانی رئیس جمهور ایران در سخنرانی اش در اجلاس عمومی سازمان ملل متحد، سیاست غرب را دلیل تقویت افراط گرایی در جهان اسلام خواند.

روحانی روز پنجشنبه (25 سپتمبر) در نیویارک گفت: «خطاهای استراتژیک غرب در خاور میانه، آسیای میانه و قفقاز این مناطق جهان را به بهشت تروریستان و افراط گرایان مبدل ساخته است». روحانی، بدون اینکه به تأکید از ایالات متحدۀ امریکا نام ببرد، از «تجاوز نظامی علیه افغانستان و عراق و همچنان مداخلۀ نامتناسب در تحولات سوریه» سخن گفت. روحانی افزود ایران نیز نگران فعالیت های ملیشه های جهادگرای "دولت اسلامی" یا داعش است که بخش هایی از عراق و سوریه را تحت کنترول خود درآورده است.

روحانی گفت:«افراطی گری مسألۀ جهانیست. برخی از کشورها در پیدایش آن مؤثر بوده و در مبارزه با آن ناکام. و اکنون ملت های ما تاوان آن را پس می دهند. غرب ستیزی امروز فرزند استعمارگری دیروز است. غرب ستیزی امروز واکنش به نژاد پرستی دیروز است. برخی از سازمان های اطلاعاتی تیغ را به دست زنگی مست دادند و او نیز همه را از دم تیغ می گذراند».

روحانی در برابر کاربرد کلمۀ "اسلامی" در رابطه با این گروه تروریستی، اعتراض کرد. رئیس جمهور ایران رسانه های غربی را متهم ساخت که «اظهارات و ادعاهای نادرست» را تکرار می کنند و به این ترتیب از موضعگیری های ضد اسلامی حمایت می کنند.

روحانی تقاضا کرد که نقش رهبری کننده در مبارزه علیه «خشونت و تروریسم» باید به عهدۀ دولت های خاور میانه سپرده شود. او گفت «راه حل درست برای این مخمصه باید از خود همین منطقه برون آید و جامعۀ جهانی در این راستا تنها می تواند حمایت کند».

در رابطه با معضلۀ برنامۀ هسته یی ایران، روحانی گفت که می خواهد مذاکرات با جامعۀ بین المللی را «با حسن نیت» ادامه بدهد. روحانی گفت: «مذاکرۀ جدی و صادقانه را در دستور کار قرار دادیم. زیرا بر این باوریم که موضوع هسته یی یک راه حال بیشتر ندارد و آن فقط مذاکره است. و اگر برخی در تخیل خویش به راه های دیگری می اندیشند، سخت در اشتباه اند. هرگونه تأخیر در حصول توافق نهایی تنها هزینه ها را بالا می برد، و این هزینه ها نه فقط بر ما، که بر اقتصاد و تجارت طرف مقابل و بر توسعه و امنیت منطقه یی تحمیل می شود».

رئیس جمهور ایران بر رویکرد شفاف و اعتماد ساز جمهوری اسلامی ایران تأکید کرد و در برابر آن خواستار عزم و انعطاف کافی طرف های مذاکره کننده برای حل این معضله و مسایل دیگر پر اهمیت در منطقه شد، تا فضای کاملاً متفاوتی برای همکاری های منطقه یی و جهانی به وجود آید.