محکمه عالی اروپایی در میانه ماه اپریل امسال تصمیم اتخاذ کرد که پناهجویان خوردسال و بدون همراه می‌توانند خانواده های خود را حتی زمانی نزد خود بخواهند که در جریان رسیدگی به دوسیه پناهندگی شان به سن قانونی (۱۸ سالگی) رسیده باشند. به اساس این حکم مهم اینست که درخواست پناهندگی در کدام سن و سال ارائه شده است، نه اینکه مقامات چه مدت زمانی برای رسیدگی به آن نیاز دارند.

اما به اساس قانون آلمان یک پناهجو تنها زمانی می‌تواند خانواده خود را بخواهد که هنوز زیر سن باشد. روزنامه "زود دویچه سایتونگ" نگاشته است که از همین رو اداره های وزارت خارجه آلمان که مسئول صدور ویزا اند، این حکم محکمه اروپایی را عملی نمی‌سازند. به قول این روزنامه این مسأله را اخیراً یک نماینده وزارت خارجه آلمان در یک نشست صلیب سرخ و کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهجویان اظهار داشته است.
مقامات آلمانی استدلال می‌کنند که این حکم برای آلمان الزامی نیست زیرا در مورد یک قضیه خاص از کشور هالند صادر شده است، کشوری که وضعیت حقوقی بسیار متفاوتی  دارد. به اساس گزارش روزنامه نام‌برده حکومت آلمان گفته است که در این رابطه یک نظرسنجی در اداره های مربوط جریان دارد که وزارت داخله آلمان مسئول آن است.

یک سخنگوی سازمان حامی حقوق بشر "پرو ازول" به این روزنامه گفته است که گمان می‌رود "شمار قابل توجهی" از پناهجویان به گونه غیرعادلانه در مورد الحاق خانواده های شان جواب رد دریافت کرده اند. پروازول از حکومت آلمان خواسته است که حکم محکمه اروپایی را عملی سازد، چه قضات این محکمه بر مبنای اصول اروپایی تصمیم اتخاذ کرده اند، نه اصول یک کشور خاص. این سازمان علاوه کرده است که «چنین چشم‌پوشی از حکم (محکمه اروپایی) در تناقض با اصول اروپایی قرار دارد» و به هم از هم پاشیدن خانواده منجر می‌شود. 

دانیل ویبر، وکیل مدافع انجمن "یومن"، که از الحاق خانواده های پناهجویان طرفداری می‌کند، یادآور شده است که محکمه عالی ادارای برلین−براندنبورگ قبلاً در تصمیم گیری خود روی دو قضیه به گونه غیر مستقیم اظهار داشته است که حکم محکمه عالی اروپایی، به نفع پناهجویان زیرسن، روی احکام محاکم آلمانی تأثیرگذار است. ویبر از حکومت آلمان خواسته است که این حکم را عملی ساخته و خانواده ها را به دعواهای درازمدت حقوقی وادار نسازد.