«به دلیل فقر و تنگ‌دستی خانم حامله‌ام ۲۵ روز قبل در جریان زایمان به همراه نوزاد فوت کرد. به خدا قسم، نه نانی برای خوردن داریم و نه هم مکان مناسبی برای زندگی.»

این اظهارات خوش محمد است که در کمپ بیجاشدگان داخلی در ولسوالی بگرامی ولایت کابل زندگی می‌کند. او شکایت دارد که نه طالبان و نه هیچ موسسه‌ای به آن‌ها کمک نکرده است.

این بیجا شده داخلی ادامه می‌دهد: «اگر شرایط همین گونه ادامه یابد، مجبور هستم طفل خود را سودا کنم تا خرج زندگی و پول قرضداری‌ام را تکمیل نمایم.»

فرا رسیدن فصل زمستان، دشواری‌های بیجاشدگان داخلی را چند برابر کرده است. آن‌ها به مواد غذایی کافی، سرپناه و دیگر امکانات گرمایشی در زمستان دسترسی ندارند.

بر اساس آمار وزارت مهاجرین و عودت کنندگان طالبان در کابل، در حال حاضر سه میلیون بیجاشده داخلی در افغانستان حضور دارند که تا کنون بین ۸۰ الی ۸۵ هزار بیجا شده داخلی توانسته اند بعد از اخذ کمک به مناطق اصلی شان برگردند.

این افراد به دلیل جنگ و همچنین رویدادهای طبیعی مانند خشکسالی مناطق اصلی شان را ترک کرده و عمدتاً در حومه شهرها در کمپ‌ها زندگی می‌کنند.

خال بی بی که حدود دو سال پیش از ولایت قندوز به شهر کابل آواره شده است، از وضعیت اسفبار زندگی‌اش حکایت می‌کند: «چهار فرزند دارم. شوهرم همراه با یک طفلم در جریان ناامنی‌های چند سال پیش در قندوز کشته شدند. فعلاً در زیر یک خیمه زندگی می‌کنم. برف و باران در کابل جان ما را تهدید می‌کند، هیچ کمکی از سوی هیچ نهادی برای ما نشده است و فعلاً با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می‌کنیم.»

حاجی خیر محمد، نماینده یکی از کمپ‌های بیجاشدگان داخلی در کابل به دویچه وله گفت که برنامه‌های کمک‌رسانی طالبان و نهادهای امدادی در سال روان بسیار اندک بوده است.

او هشدار داد که در صورت نرسیدن کمک، برخی از مهاجران داخلی در سرمای زمستان جان خواهند داد: «اگر در فصل زمستان به مهاجرین کمک نشود، آینده بیجاشدگان را تاریک پیش‌بینی می‌کنم و آنها مجبور خواهند شد که اولاد خود را سودا کنند و احتمال دارد طفل‌ها و ریش سفیدان زیادی تلف شوند.»

او گفت که تا به حال چندین بار مشکلات شان را با طالبان شریک ساختند اما تا کنون نتیجه‌ای نداشته است.

عبدالمطلب حقانی، سخنگوی وزارت امور مهاجرین اداره طالبان به دویچه وله گفت: «ما با همکاری موسسات کمک کننده داخلی و خارجی در تلاش هستیم تا بسته‌های کمکی از جمله مواد خوراکی، دارو و لباس‌های گرم زمستانی را برای بیجاشدگان داخلی کمک نماییم.»

فرا رسیدن زمستان نیاز به کمک‌های بشردوستانه را افزایش داده است، خصوصاً به این خاطر که با شروع برفباری‌ها راه‌های مواصلاتی برخی مناطق مسدود و دسترسی به نیازمندان دشوار می‌شود.

لینک مرتبط: سرمای زمستان 17 بیجاشده داخلی را در افغانستان کشت

به تازگی برنامه غذایی جهان گفته است که ۷۲ هزار متریک تن مواد غذایی را به مناطق دوردست افغانستان انتقال داده است تا با مسدود شدن راه‌ها در زمستان از آن استفاده کنند.

اداره سرمفتش ایالات متحده امریکا برای بازسازی افغانستان یا «سیگار» در تازه‌ترین گزارش خود گفته که بیش از ۲۴ میلیون تن در افغانستان با فقر و گرسنگی مواجه بوده و نیازمند کمک هستند.