این دروازه که در سال ۱۷۹۱ ساخته شده یکی از مشهورترین نمادهای شهر برلین است. در دوران جنگ سرد بخشی از مرز بین برلین شرقی و غربی از کنار آن عبور می‌کرد و درست در پشت بخش شرقی منطقه تحت تسلط ارتش سرخ شوروی سابق شروع می‌شد و کسی اجازه ورود به این منطقه را نداشت. از سال ۱۹۸۹ که دو بخش شرقی و غربی آلمان دوباره وحدت کردند، این دروازه به یک جاذبه توریستی تبدیل شده است.

زندان "هوهن شون‌هاوزن" تا سال ۱۹۸۹ محل نگهداری زندانیان عقیدتی و سیاسی بود. جالب اینکه این زندان کاملا سری محسوب می‌شد و محل آن بر روی نقشه شهر برلین وجود نداشت. بعد از وحدت برای مدتی بسته بود، اما اکنون درهایش برای بازید عموم گشوده شده است.

۲۸ سال تمام این دیوار به طول ۱۶۷ کیلومتر و ۸۰۰ متر دو بخش شرقی و غربی برلین را از هم جدا می‌کرد. این دیوار به‌شدت تحت محافظت و کنترول بود و ده‌ها نفر هنگام تلاش برای عبور از آن کشته، زخمی و یا بازداشت شدند. گرچه دیوار پس از وحدت دو کشور برداشته شد، اما بخشی از آن به‌عنوان یادبود محفوظ مانده و هنرمندانی از سراسر جهان بر روی آن نقاشی کرده‌اند و به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده است.

این مجسمه ۱۹ متری از لنین که از سنگ گرانیت قرمز تراشیده شده، از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۱ در فریدریش‌هاین قرار داشت و به هنگام رونمایی از آن ۲۰۰ هزار نفر حضور داشتند. با فروپاشی دیوار برلین و شوروی (سابق)، این مجسمه برچیده شد. میدان لنین سابق اکنون میدان سازمان ملل متحد نام گرفته است.

قصر جمهوری قلب سیاسی آلمان دمکراتیک (شرقی) سابق بود. این قصر در سال ۱۹۷۲ ساخته شد و ساخت آن ۳۲ ماه طول کشید. این ساختمان که در آن از پنبه ناسوز که سرطان‌زا استُ استفاده شده بود، پس از وحدت ویران شد تا قصر تاریخی برلین که پیش از آن در این محل قرار داشت دوباره ساخته شود.

البته شهروندان در فروشگاه‌های زنجیره‌ای بین‌المللی با "مارک آلمان شرقی" نمی‌توانستند خرید کنند و باید با ارز دیگر کشورها همچون مارک آلمان غربی یا دالر بهای کالاهای خریداری‌شده را پرداخت می‌کردند. اولین فروشگاه در ایستگاه قطار خیابان فریدریش (عکس) تاسیس شد. البته حالا دیگر این منطقه اصلا دیگر قابل مقایسه با گذشته نیست و مملو از بوتیک‌ها و فروشگاه‌های دیگر است.

کودکان باید عاری از هر نگرانی بازی و رشد کنند. در تمام زمین‌های بازی کودکان در آلمان شرقی گوی‌هایی ساخته شده از لوله‌های فلزی نصب شده بود. کسانی که در کودکی در این گوی‌ بازی کرده‌اند می‌دانند که برخورد با لوله‌ فلزی چقدر دردناک است. پس از وحدت طناب‌های پلاستیکی جایگزین لوله‌های فلزی شدند.

میز و چوکی و تخته سیاه. تنها تفاوت اساسی قبل و بعد از وحدت دو آلمان حضور تکنولوژی در مدارس است. قبلا کتاب و کتابچه و قلم و تخته سیاه در هر دو کشور برای آموزش کافی بود. حالا تخته سیاه و گچ به "تخته سفید هوشمند" تبدیل شده و حضور کمپیوتر و لپ‌تاپ نیز عادی است.

"اینتر هوتل متروپل" سیزده‌ طبقه‌ای که در سال ۱۹۷۷ افتتاح شد، در خیابان فریدریش قرار داشت و شهروندان آلمان شرقی که خود را حکومتی "کارگری" می‌نامید، فقط از بیرون می‌توانستند آن را تماشا کنند. هزینه این هوتل باید با ارزهای خارجی پرداخت می‌شد و محل رفت و آمد تاجران، دیپلومات‌ها و سلبریتی‌های آن دوران بود. حالا شعبه‌ای از هوتل زنجیره‌ای ماریتیم در آن مستقر است؛ هر چند گران، اما به روی عموم باز است.

فروشگاه غرب که به آن در برلین به اختصار "کا. دِ. وِ" گفته می‌شود با مساحت ۶۰ هزار متر مربع، دومین فروشگاه بزرگ اروپا محسوب می‌شود که در سال ۱۹۰۷ افتتاح شد. این فروشگاه در غرب برلین قرار داشت و بر اثر بمباران‌های جنگ جهانی دوم تقریبا کاملا نابود شد که پس از بازسازی بار دیگر به جاذبه‌ای برای خریداران تبدیل گردید.

از سال ۱۹۹۷ به این سو همه ساله در سوم اکتوبر مراسم «درهای باز مساجد» در آلمان برگزار می‌شود. این تاریخ به صورت عمدی مصادف با روز وحدت مجدد آلمان انتخاب شده است. شورای مرکزی مسلمان‌ها می‌خواهد به این ترتیب «خویشتن‌شناسی مسلمان‌ها به عنوان بخشی از وحدت آلمان و همبستگی شان با کل جمعیت را به نمایش بگذارند.» این شورا انتظار دارد که ۱۰۰ هزار نفر در این روز از مساجد دیدار کنند.

جماعت‌های مسلمان در تلاش نزدیکی بازدیدکنندگان و مسلمان‌ها اند. برای چنین هدفی، چه مکانی بهتر از مساجد می‌توان سراغ داشت؟ مساجد نه تنها عبادتگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، بلکه محل تجمعات مسلمان‌هاست.

آشنایی با اسلام: برای آشنایی با اسلام، باید اصول آن را رعایت کرد. یکی از رسم‌ها این است که نباید با کفش وارد مسجد شد. مسلمان‌ها پیش از نماز وضو می‌گیرند و فرش‌های مسجد را نیز پاک می‌کنند. مسجد مرکزی شهر کُلن (که در تصویر دیده می‌شود) مرکز خرید خود را نیز افتتاح می‌کند.

بسیاری مساجد به تاریخ سوم اکتوبر راهنمایانی دارند تا به مردم معلومات بدهند، مانند این مسجد در شهرک هورت در نزدیکی کُلن. بازدیدکنندگان معلوماتی در مورد معماری، تاریخ و امور روزمره مساجد و مسلمان‌ها به دست می‌آورند.

«مسجد مرکز» در دویسبورگ-مارکسلو بزرگ‌ترین مسجد در آلمان است که در سال ۲۰۰۸ افتتاح شد. اعضای این مسجد به صورت فعال در برنامه‌های ادغام اجتماعی در این شهر سهم دارند. بازدیدکنندگان در «روز درهای باز مساجد» برعلاوه کسب معلومات می‌توانند شاهد برگزاری نماز ظهر و شام نیز باشند. بعد از آن از بازدیدکنندگان با یک پیاله چای استقبال می‌شود.

تجربه کردن نماز نیز بخشی از برنامه‌های سوم اکتوبر است. البته در اوقات نماز ورود بازدیدکنندگان به نمازخانه ممنوع است. اما چنانچه این عکس از مسجد «سیهیتلیک» نشان می‌دهد، بازیدکنندگان می‌توانند از چهار طرف شاهد برگزاری نماز باشند.

این جوان در روز سوم اکتوبر در مسجد فرانکفورت-بونامس یک تبسیح به عنوان تحفه دریافت کرده است. مسلمان‌ها از تبسیح به خصوص برای شمردن مراتب دعاهای شان استفاده می‌کنند، دقیقاَ مانند آنچه در مسیحیت و بودیسم رایج است. از جمله در اسلام برای ذکر ۹۹ نام خداوند از تسبیح استفاده می‌شود.

البته درهای مساجد تنها در «روز درهای باز» باز نیستند. در مراسم‌های کاتولیک‌ها نیز گاهی این شانس وجود دارد، چنانچه این تصویر سال ۲۰۱۲ از مسجد سلطان سلیم در منهایم نشان می‌دهد. این زنان مسیحی در یک برنامه معلوماتی در این مسجد سهم گرفته اند. در اینجا ادیان همسایگان در به دیوار اند: مسجد دقیقاَ در برابر کلیسای کاتولیک قرار دارد.

مسجد آبی هامبورگ در آلستر چهارمین مسجد پرسابقه آلمان است. سال گذشته حسن روح الامین در «روز درهای باز مساجد» حادثه کربلا را در این مسجد نقاشی کرد. قیام کربلا در نزد شیعیان اهمیت خاصی دارد.

مسجد فضل عمر در هامبورگ در سوم اکتوبر تقریباَ برای هر کسی چیزی را تدارک می‌بیند. این مسجد که در سال ۱۹۵۷ تاسیس شد، در کنار نمایشگاهی که بازگوکننده تاریخ اسلام است، همچنین کارگاه‌های کاردستی و خطاطی برگزار می‌کند. علاوه بر این، گرو‌ه‌هایی وجود دارد که در آن کودکان با یک دیگر آشنا می‌شوند و همچنین برای بایسکل‌رانان نیز نوشیدنی وجود دارد.

بعد از دیدار از مسجد، نوشیدن چای و خوردن غذاهای خاص کشورها بهترین فرصت برای آشنایی است. سال گذشته مسجد سهیتلیک در برلین با تمسک به این گفته پیامبر اسلام که «کسی که سیر به بستر خواب برود و همسایه‌اش گرسنه باشد، از جمع ما نیست»، بوفه متنوعی را برای بازدیدکنندگان تدارک دیده بود.

در دریسدن، شهری که جنبش ضد اسلامی پگیدا در آن همواره تظاهرات می‌کند، نیز مساجد مردم را به تبادل نظر و آشنایی دعوت می‌کنند. مسجد المصطفی قبلاَ برنامه‌ای را اعلام کرده است که براساس آن، میان خطابه‌های امام در مورد اسلام، پیامبر اسلام و قرآن، مهلتی برای مطرح کردن سوال‌ها و نوشیدن قهوه نیز وجود دارد.