رونالد کایزر آواز خوان معروف آلمان از فقدان همکاری کشورهای اروپایی در مورد بحران مهاجرت انتقاد کرد. این هنرمند 64 ساله روز های شنبه و یکشنبه در حاشیه یک کانسرت در شهر دریسدن گفت که "اگر اتحادیه اروپا درمساله مهاجرت همنوا می بود و با احساس همبستگی عمل می کرد و هرکشور جداگانه، مهاجرین را مطابق با شمار جمعیت شان می پذیرفت، در این صورت این مشکل نیز قابل حل می بود."

رونالد کایزر توضیح داد، در این صورت سهم آلمان، شاید به 300 هزار تا 400 هزار پناهجو می رسید: "این شمار همیشه زیر مرز پذیرش مهاجرین قرار می داشت که ما به هرصورت سالانه به آنها نیاز داریم تا زندگی مان را استوار نگهداریم."

او افزود که این امر فقط زمانی دشوار است که آلمان، اتریش و سویدن مجبور باشند تا به تنهایی این مشکل را حل کنند، اما به تنهایی "نمی توان این مشکل را حل کرد و این یک خطر بزرگ برای یک اروپا متحد است."

"اکادمی فونو آلمان" یا "انستیوت فرهنگی صنعت موسیقی آلمان" در برلین به کایزر که عضو حزب سوسیال دموکرات آلمان است، جایزه سال 2016 "ایشو (انعکاس) برای مسئولیت های اجتماعی" را اعطا کرد.

این هنرمند آواز خوان معروف آلمان، باوجود مشکلات کنونی در مورد مهاجرین، با امید و خوش بینی به آینده می نگرد. او می گوید: «من یک انسان خوش بین هستم. من امیدوار هستم که سیاست مداران مسئول، راه حل هایی را بیابند که نگذارند اروپای متحد از هم بپاشد»، در غیر آن، به این معنا خواهد بود که اروپا دیگر در جهان وزنه ای ندارد.»

رونالد کایزر در ارتباط با فشار گروه های افراطی دست راستی در بعضی از ایالات آلمان گفت که پیشرفت های کنونی او را نگران می سازند. او همچنین اظهار داشته است که چنین حرکت هایی زمانی به وجود می آیند که "احزاب حاکم پاسخی برای مشکلات نمی یابند و موضوعاتی را مطرح می کنند که برای مردم اهمیت مبرم ندارند."

کایزر در دریسدن که هواخواهان زیادی دارد و در این شهر کانسرت های زیاد اجرا می کند، همواره علیه جنبش دست راستی "پگیدا" یا "اروپائیان میهن پرست علیه اسلامی شدن غرب" موضع گیری کرده است.

او به این سوال که آیا او با این صراحت، بخشی از هواخواهانش را خشمگین نمی کند و از خود دور نمی سازد، جواب داد: «من نمی توانم دیدگاه های شخصی و سیاسی ام و مسئولیتم و سپاسی را که احساس می کنم، وابسته به علاقمندی های اقتصادی کنم.»

او افزود، اگر مردم به این دلیل از او دوری می جویند، او به سادگی آن را می پذیرد: «من به دیالوگ فراخوانی کرده ام. من باعث جدایی نبوده ام، بلکه یک انسان آشتی جو هستم. اگر کسی از این خوشش نمی آید، پس باید با آن کنار بیاید.»

کایزر می گوید که او تبصره های توهین آمیز در فیسبوک را نمی خواند. اما مسئولیت های اجتماعی برای او ارزش بسیار زیادی دارد: «هر پیوند و ساختار اجتماعی بدون مسئولیت های اجتماعی از هم فرو می پاشد و این دستاورد بزرگی است که انسان ها روزانه آن را خلق می کنند.»