در یک روز بارانی در شهر بن آلمان نضال رشوف، طنزگونه می گوید که "چتری من مانند سوریه، تکه تکه است." در مارچ ۲۰۱۵ وقتی نضال را ملاقات کردیم، او در اقامتگاه پناهجویان در داخل یک کانتینر زندگی می کرد. این پناهجوی ۳۰ ساله سوریایی، در آن زمان با اشتیاق زیاد زبان آلمانی می آموخت تا هر چه زودتر شغلی پیدا کند و روی پاهای خود بایستد.

فعلاً نضال توانسته است خود را مستقل بسازد. او می گوید که "بالاخره من همه چیز را به دست آوردم: کار، یک آپارتمان و یک دوست دختر." نضال را در اوایل چندین ماه یک مرد آلمانی به طور افتخاری حمایت می کرد.

راه به سوی مستقل بودن

مرد امدادرسان آلمانی ویدیگ فون هایدن نام دارد. فون هایدن در گذشته دبیر کل شورای عالی علوم بود. خانه اش در یک منطقه زیبا در حومه شهر بن موقعیت دارد. او منتظر نضال است و او را در پیش دروازه خانه به گرمی در آغوش کشیده و پذیرایی اش می کند.

نضال می گوید که "ویدیک همیشه به من کمک می کرد. من بسیار خوش شانس بودم." او در ادامه اضافه می کند که "بدون او، شاید من نمی توانستم کورس زبان آلمانی را به پایان برسانم و شاید هنوز هم در یکی از اقامتگاه های پناهجویان زندگی می کردم." نضال که از کردهای سوریه است می گوید که "ویدیک، برای ما در آلمان چون پدر است." مقصد نضال از "ما" خود و دو برادرش است که با او در شهر بن زندگی می کنند. ویدیک فون هایدن هر سه برادر را به اصطلاح زیر بال گرفته بود.

نضال تمایل شدید برای پیدا کردن کار داشت و همواره از طریق انترنت برایش کار می پالید. او در نهایت در اداره شهرداری بن تقاضای کار داد و به دلیل مهارت های زبانی اش در عربی، کردی، انگلیسی و آلمانی، این اداره برایش کار داد. فعلا وظیفه او کمک کردن به دیگر پناهجویان جوان است، تا راه شان را در آلمان بیابند. نضال می گوید: "زمانی که سوریایی ها من را می بینند، نزد من می آیند، نه تنها به این دلیل که من زبان شان را می فهمم."

یک مورد استثنایی؟

نضال را احتمالا یک مورد استثنا می توان درجه بندی کرد، اما نه یک مورد معمول. بر اساس آمار اداره فدرال کاریابی آلمان از ۳۰۰ هزار پناهجویی که در پایان ماه جون برای کاریابی ثبت نام کرده اند، ۷۴ درصد آموزش های حرفه ای ندیده اند. اما نمایندگان این اداره گفته اند که آمار هنوز کامل نشده و آمار نهایی می تواند تغییرات در وضعیت آموزشی و تحصیلی مهاجران را نشان دهد.

ویدیک فون هایدن سرپرست نضال معتقد است که شمار پناهجویانی سوریایی با آموزش های حرفه ای به مراتب بالاتر از حد انتظار است و این اداره هنوز در تلاش جمع آوری معلومات است. او از سال ۲۰۰۸ تا حال از ده ها پناهجو سرپرستی کرده است. فون هایدن می گوید که بیشتر پناهجویان در بخش پیدا کردن آپارتمان و یا رفتن نزد داکتر نیاز به کمک دارند.

نضال امروز ماهانه یک هزار یورو معاش دارد. به قول خودش برای کرایه یک آپارتمان و یک زندگی راحت این پول کافی است. نضال فعلا در رشته مددگاری اجتماعی آموزش می بیند و زمانی که دوره آموزشی اش به پیان برسد، معاش بیشتر به دست می آورد. نضال می گوید: «اما درس خواب را از چشمانم برده است. به زبان آلمانی درس خواندن بسیار دشوار است.»

اما معلوم می شود که در مجموع نضال زندگی اش را تحت کنترول دارد. شش ماه پیش او چیچین رادکا، دوست دخترش را در یک قلیان خانه ملاقات کرد و فعلاَ با هم زندگی می کنند. نضال در مورد دوست دخترش می گوید که "او خیلی زیبا است، و من بسیار زیاد دوست اش دارم."

مهاجرت و حملات تروریستی

مانند نضال شمار زیادی از سوریایی ها می خواهند به اسرع وقت کار را آغاز کنند و در جامعه آلمان ادغام یابند. اما آنها از ادارات دولتی شکایت دارند که اغلب اسناد شان را گم می کنند و کارمندان همواره اصرار می کنند که خودشان با مهاجران تازه وارد به زبان آلمانی صحبت کنند. این نظر وجود دارد که ارتباط با آلمانی ها اغلب "سطحی" است و باید کار بیشتر در این راستا صورت گیرد تا مهاجران و آلمانی ها همدیگر شان را بهتر بشناسند.

فاصله بین پناهجویان و آلمانی ها عمیق تر شده است، به خصوص بعد از حملات نیس و آنسباخ. نضال هنوز در بن تبعیض را تجربه نکرده است، اما برایش بسیار دشوار تمام می شود که می بیند جنگ و ترور در هیچ جایی او را ترک نمی کند. نضال می گوید: «من به حیث یک سوریایی فکر می کنم ما همه به دلیل چنین حملاتی افسرده می شویم. ما از جنگ، تروریسم و ​​تجاوز فرار کردیم تا در این کشور زیبا که ما را با آغوش باز استقبال کرده است، زندگی کنیم. وقتی که من در تلویزیون گزارش های حملات را می بینم، شرمنده می شوم.»

زندگی این مرد کرد سوریایی می تواند مثال موفقیت آمیز خوبی برای ادغام مهاجران در آلمان باشد. نضال می گوید: "من احساس می کنم که به طور کامل در جامعه آلمان ادغام شده ام. من نیاز به کمک های دولتی ندارم، مانند یک آلمانی زندگی می کنم: من درس می خوانم، کار می کنم و یک دوست دختر هم دارم."