نانوایان فرانسوی با پختن یک نان باگت به طول بیش از ۱۴۰ متر رکورد جدیدی ثبت کردند و جایگاه ایتالیا را گرفتند. این نان باگت بعد از پخته شدن به بی‌سرپناهان اهدا گردید.
باگتی به طول ۱۴۰ مترعکس: Stephanie Lecocq/REUTERS
اعلانات بازرگانی
یک تیم ۱۸ نفره نانوایان در شهر سورن در غرب پاریس با پختن یک نان باگت به طول ۱۴۳ متر و ۵۳ سانتی‌متر، رکورد تازه‌ای در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت کرد.
در پنج سال گذشته ایتالیا رکورددار طولانی‌ترین باگت جهان بود، اما نانوایان فرانسوی باگتی پختند که بیش از ۱۰ متر از باگت تهیه شده توسط نانوایان شهر کوموی ایتالیا طولانی‌تر است.
این نان باگت در برنامه‌ای که برای کنفدراسیون نانوایان و شیرینی‌پزان فرانسه برگزار شده بود، تهیه گردید.
گواهینامه طولانی‌ترین باگت ثبت شده در کتاب گینسعکس: Stephanie Lecocq/REUTERS
دومنیک انترکت، رئيس کنفدراسیون نانوایان و شیرینی‌پزان فرانسه گفت: «بستن رکورد طولانی‌ترین باگت دست‌ساز نیازمند روحیه واقعی و همکاری جمعی است... نان ماشین کارآیی است، و باگت ما بخش اساسی میراث غذایی ماست.»
براساس قواعد گینس، نان باگت که به عنوان میراث ناملموس جهانی یونسکو ثبت شده است، باید دست کم پنج سانتی‌متر ذخیم و حدود ۶۰ سانتی‌متر دراز باشد. وزن این نان باید دست کم حدود ۲۵۰ گرام باشد و برای تولید آن تنها از آرد گندم، آب، نمک و خمیرمایه استفاده شود.
نانوایانی که در پختن طولانی‌ترین باگت شرکت داشتند گفتند که کار تهیه کردن خمیر این باگت ۱۵۲ کیلوگرامی را حوالی ساعت سه نیمه شب شروع کردند. برای پختن این باگت ۹۰ کیلوگرام آرد، ۶۰ لیتر آب، ۱.۲ کیلوگرام نمک و ۱.۲ کیلوگرام خمیرمایه استفاده شده است.
این باگت بعداَ در یک اجاق چرخدار که به صورت ویژه ساخته شده و به آهستگی حرکت می‌کند، پخته شد.
باگت ۱۴۰ متری که توسط نانوایان فرانسه آماده گردیده استعکس: Stephanie Lecocq/REUTERS
گیوم باودی، شهردار سوربن گفت: «سورن افتخار می‌کند که صحنه رکورد طولانی‌ترین پاگت در جهان است، که سمبول ملی مواد غذایی ما و همچنین صنعت‌کارانی را که مهارت شان را ماندگار کردند، تقویت می‌کند.»
او افزود: «من به نانوایان سورن تبریک می‌گویم که در پختن این باگت اشتراک کردند و در این سنت که برای شهرت نیک شهر ما اساسی است، به صورت روزمره سهم دارند.»
بعد از این که مسئولان کتاب گینس گواهینامه طولانی‌ترین باگیت جهان را دادند، این نان قطع گردید، بخشی از آن به تماشاچیان داده شد و باقی آن به افراد بی‌خانمان اهدا گردید.
میراث های فرهنگی ناملموس یونسکو
امانوئل مکرن رئیس جمهور فرانسه می خواهد نان "باگت" را به لیست میراث های فرهنگی ناملموس یونسکو اضافه کند. در این آلبوم عکس با برخی از این گونه میراث های که بیانگر تنوع فرهنگی و خلاقیت ها در جهان می باشد، آشنا می شوید.
عکس: Reuters/C. de luca
هنر ناپولیتان " پیتزایوولو"
ناپل ایتالیا محل پیدایش پیتزا یکی از غذاهای شناخته شده جهان است. اما در این شهر تنها ۳۰۰۰ نانوا به صورت رسمی عنوان «پیتزایوولو» را دارند و با طریقه پخت و پز سنتی در داش هایی که از چوب سوخت استفاده می کنند، مصروف پیتزا پزی می باشند.
عکس: Reuters/C. de luca
یوگا، یک پدیده جهانی
یوگا نه تنها ورزش جسمانی، بلکه یک ورزش ذهنی و روحی نیز است. یوگا در قرن پنجم پیش از میلاد در هند به وجود آمد و برای کمک به افراد در زمینه های تحقق خودآموزی و رفع هر گونه رنج و عذاب وجدان و رهایی از آن، مورد استفاده قرار می گیرد. یوگا در اواسط قرن نوزدهم توجه فرهنگ های غربی را به خود جلب کرد و اکنون در سراسر جهان مطرح است.
عکس: Reuters/P. Kumar
شکار با پرنده، پیوندی به گذشته را نشان می دهد
تربیه شاهین های شکاری در اصل به عنوان "یک روش برای به دست آوردن غذا" استفاده می شد، اما بعداً به یک روش تعامل اجتماعی و حفاظت از طبیعت تبدیل شده است. یونسکو این پدیده را شامل لیست میراث فرهنگی نامرئی در ۱۸ کشور در خاورمیانه، آسیا و اروپا کرده است.
عکس: DW/M. Marek
فرهنگ نوشیدن قهوه
قهوه عربی در شرق میانه محل پیدایش آن، اهمیت فرهنگی دارد. این نوشیدنی گرم در پیاله های کوچ بدون بوره و بعضی اوقات با هل تهیه می شود. واژه انگلیسی کافی از کوفی هالندی گرفته شده که ریشه در کلمه عربی قهوه دارد.
عکس: Getty Images/AFP/J. MacDougall
رقص تانگو
رقص تانگو در سال های ۱۸۸۰ در مناطق مرزی میان ارجنتاین و اوروگوای توسط اروپاییان، افریقایی ها و بومی های امریکایی توسعه پیدا کرد. رقص جفت، که در سراسر جهان بسیار محبوب شده است، در ارجنتاین در دوران دیکتاتوری نظامی اواخر قرن بیستم ممنوع شد، اما از زمان بازگشت دموکراسی در سال ۱۹۸۳ دوباره رونق یافته است.
عکس: picture-alliance/dpa
اسب سواری اسپانیایی در اتریش
مکتب اسب سورای ویانا در سال ۲۰۱۵ شامل فهرست میراث های فرهنگی یونسکو شد. اسب های اسپانیایی این مکتب که در جریان سلطنت هابسبرگ در سال ۱۵۷۲ تشکیل شد، از نژاد لیپیزان می باشد. این مکتب قدیمی ترین مکتب در نوع خود است و با گذشت سال ها هنوزهم از محبوبیت برخوردار می باشد.
عکس: ASAblanca/Rene van Bakel
فرهنگ نوشیدن آب جو (بیر) در بلجیم
بلجیم ۱۵۰۰ نوع مختلف بیر یا آب جو تولید می کند. بخشی از مشهور ترین این بیرها از سوی یک دسته مذهبی مربوط به کلیسیای کاتولیک تولید می شود و مفاد آن به سازمان های خیریه اهدا می گردد. بیر یکی از نوشیدنی های عمده زندگی روزمره مردم را در بلجیم تشکیل می دهد که تا سال های ۱۹۶۰ حتی گزینه ای برای غذای ظهر در مکاتب بود.
عکس: picture-alliance/R. Goldmann
تیاتر کابوکی
این تیاتر که بخاطر آرایش تند و سبک اجرای آن مطرح است، در قرن ۱۷ در جاپان بوجود آمده و اصلاً از سوی زنان اجرا می شد. این تیاتر از سه بخش تاریخ، داستان های داخلی، و قطعات رقص تشکیل شده است. مراد از واژه کابوکی " پیشتاز" می باشد.
