هدف اصلی این سمپوزیم شناسایی نیازهای اصلی زنان افغانستان است. قرار است فهرستی از خواست‌های زنان که در نتیجه این سمپوزیم به دست می‌آید به دو کنفرانس مهم در وارسا و بروکسل به نمایندگان جامعه جهانی سپرده شود. حمایت جامعه جهانی از زنان افغانستان براساس همین خواست‌ها ادامه خواهد یافت.

محمد اشرف غنی، رییس جمهور افغانستان گفت که وضعیت زنان افغان در یک روز قابل تغییر نیست ولی تلاش می‌شود تا حضور و مشارکت زنان در عرصه‌های مختلف دوامدار باشد. او تاکید کرد که زنان افغانستان دیگر به گذشته بر نمی‌گردند: «زن افغان حاضر نیست به عقب برود. زن افغان به پیش می‌رود و پهلو به پهلو با مرد افغان».

تلاش‌ها برای ادامه حمایت از زنان افغانستان در زمانی صورت می‌گیرد که با کاهش حمایت‌های جهانی از افغانستان این نگرانی وجود دارد که زنان یک بار دیگر از حقوق اساسی خود محروم شوند. اما رییس جمهور غنی گفت که زنان بیش از این قربانی افکار افراطی نخواهد شد: «خوبی در این است که مرد و زن افغان، امروز باورمند هستیم که یک جامعه اعتدال گرا هدف اصلی ما است. یک جامعه ای که در آن افراط و تفریط نباشد و نظرات افراطی بار دیگر این مملکت را گروگان نگیرد».

در حالی که زنان افغانستان از فقر، جنگ و پیامدهای ناشی از برخوردهای مسلحانه رنج می‌برند، مقام‌های حکومتی، نمایندگان شماری از کشورهای غربی، سفیران و فعالان حقوق زن در این سمپوزیم از ادامه حمایت‌ها از زنان افغانستان سخن گفتند.

حضور زنان در حکومت

رهبران حکومت وحدت ملی وعده کرده بودند که در بخش‌های مختلف دولت به زنان سهم می‌دهند. هرچند زنان در نهادهای مختلف دولتی فعالیت دارند اما فعالان حقوق زن می‌گویند نقش زنان در حکومت بیشتر سمبولیک و نمایشی است و آن‌ها در تصمیم‌گیری‌ها نقشی ندارند.

در حال حاضر علاوه بر چهار وزیر زن در کابینه، 240 قاضی زن در نظام قضایی افغانستان فعالیت می‌کنند. زنان در صفوف نیروهای امنیتی نیز خدمت می‌کنند و آن‌ها حتا دشوارترین ماموریت‌ها را در صفوف نیروهای خاص اردو و پولیس انجام می‌دهند. رییس جمهور غنی نقش زنان در وزارت‌های امنیتی را مهم خواند: «من از تمام والدین خاصتا والدینی که دختران خود را در صفوف امنیت ملی، پولیس ملی و اردوی ملی جای داده‌اند از صمیم قلب ابراز امتنان می‌کنم».

حکومت "وحدت ملی" وعده داده است که یکی از معینان هر وزارتخانه زن خواهد بود و همچنین در ادارات محلی نیز به زنان سهم داده خواهد شد.

زنان محروم از آموزش

زنان افغانستان در ولایات ناامن از حق تعلیم، صحت و فعالیت‌های سیاسی – اجتماعی محرومند. ماهره احمدزی، فعال حقوق زن در ولایات جنوبی در این سمپوزیم به مشکلات زنان در این ولایات اشاره کرد. او گفت که تا یک سال پیش شمار زنان باسواد در ولایت پکتیا بیش از 100 نفر نبود، معلم زن وجود نداشت و از پرستاران زن در کلینیک‌ها نیز خبری نبود.

اما خانم احمدزی گفت که در نتیجه برنامه آموزش سریع که توسط کمک کنندگان بین المللی حمایت می‌شود، در حال حاضر صدها زن در این ولایت توانایی درس دادن و قابلگی را پیدا کرده‌اند.

خانم احمدزی از نهادهای بین‌المللی خواست تا به کمک‌هایشان به زنان ولایات جنوبی ادامه دهند. او گفت که مشکلی در تطبیق برنامه‌های انکشافی برای زنان در این ولایات وجود ندارد: «به آن‌ها (نهادهای کمک کننده) اطمینان می‌دهم که برنامه‌هایی که با کمک آن‌ها در ولایات جنوبی تطبیق شده بسیار کامیاب بوده و در زندگی زنان تغییرات مثبت را رونما کرده است».

شماری از مقام‌های اروپایی نیز در این سمپوزیم سخنرانی کردند و حمایت خود را از برنامه‌های دولت افغانستان برای توانمند کردن زنان در عرصه‌های مختلف ابراز نمودند.