با آن که در انتخابات پيشين پارلماني تعدادي از زنان توانستند که به پارلمان راه يابند و بسياري زنان خود را در انتخابات پارلماني پيشرو ثبت نام نموده اند، اما بسياري از زنان افغان هنوز با مشکلات زيادي در اين راستا دست به گريبان هستند.

زنان افغان چنين احساس ميکردند که زنان در کنار مردان در پارلمان ميتوانند به عنوان قانونگذار و اهرم فشار با تصويب قوانين و نظارت بر تطبيق آن بر زندگي زنان و دختران افغان تغيير وارد کنند. اما اعضاي زن پارلمان نه در اکثريت قرار داشتند و نه همبستگياي داشتند که بتواند بر تصميمهاي پارلمان اثر بگذارد.

خانم رابعه، فعال اجتماعي که در ولايت ننگرهار براي زنان کار ميکند، از پارلمان ابراز نارضايتي ميکند. او مي گويد، توقعات و خواستههاي زنان بر آورده نشد: " توقع ما اين است که کساني که به چوکيهاي بلندپايه رسيده اند، بايد به ياد داشته باشند که مردم آنها را انتخاب کرده اند".

خانم رابعه ادامه داد، کساني که در پارلمان کار ميکنند بايد مسووليتهاي خود را بدانند و به آن عمل کنند.

زنان افغان از ساليان دور است که از حضور در عرصه سياسي محروم اند و راه يافتن به پارلمان، بخشي از حق قانوني زنان است.

با تشکيل دولت جديد و مخصوصا در نظر گيري تبعيض مثبت در قبال زنان در استخدامها و موارد ديگر، زنان به اين باور بودند که در زندگي شان روشني ايجاد شده و از بار مشکلات و مصايب آنان کاسته خواهد شد.

اما به دليل عدم تغيير در وضعيت زندگي زنان افغان، آنها متيقن شده اند که بايد چون گذشته به مشکلات تن دهند و با آن خو بگيرند. شماري از زنان افغان خصوصا در ولايتهايي که زنان با خشونتهاي زياد مواجه اند، بيشتر از اعضاي زن پارلمان توقع داشتند که به عنوان يک زن که از مشکلات زندگي زن افغان آگاه است، در تلاش رسيدگي به مشکلات آنها باشند.

همچنان پارلمان کنوني افغانستان قانون احوال شخصيه اهل تشيع را ابتدا به صورتي تصويب کرد که به گفته نهادهاي حقوق بشري و فعالان حقوق زن، نقضکننده حقوق انساني زنان بود. اين قانون، بعد از اعتراضهاي گسترده مدافعين حقوق زنان، و انتقادهاي داخلي و خارجي، تعديل گرديد. برخي از نمايندگان زن پارلمان نيز از تصويب اين قانون به شکل اولي آن، حمايت ميکردند.

به دليل سطح پايين آگاهي مردم از وظايف پارلماني، بسياري مردم توقع کارهاي اجرايي از نمايندگان پارلمان دارند.

اما رابطه نمايندگان پارلمان با مردم در جريان دور جاري کاري، رضايتبخش نبود. برخي مردم ميگويند که نمايندگان شان بعد از اين که راي مردم را گرفتند، ديگر احوالي از مردم نگرفتند. به همين خاطر تعدادي از شهروندان افغان از بيخبري اعضاي پارلمان از وضعيت مردم و عدم ارتباط آنان با مردم شکايت دارند.

عاليه خاوري، کارمند اجتماع زنان افغان در ولايت ننگرهار به اين باور است که تعدادي از اعضاي زن پارلمان از ولايت خود و از چگونگي زندگي زنان هيچ خبري نداشتند و کمتر به ولايت و منطقه مربوطه خود ميرفتند. خانم خاوري به وضعيت زنان در ننگرهار اشاره ميکند و وضعيت زنان اين ولايت را نگران کننده ميخواند.

افغانستان داراي ۳۴ ولايت، ۳۷۰ ولسوالي و ۴۸ هزار قريه است كه بسياري از اين مناطق نا آرام ميباشند. شماري از اعضاي پارلمان دليل حضور کمتر در مناطق خود را مشکلات امنيتي بيان ميکنند. در مناطق ناامن، زمينه اشتراک در روند سياسي براي زنان مساعد نيست.

به باور کارشناسان تجربه دور اول انتخابات پارلماني ميتواند براي مردم در انتخاب دقيق و معياري اعضاي پارلمان دور دوم کمک نمايد.

گزارشگر: پروانه عليزاده

ويراستار: عارف فرهمند