بهترین شیوه برای محافظت در برابر پشه آنوفیل تشنه به خون، استفاده از پشه‌خانه است. اگر پشه‌خانه با کیفیت باشد، این پشه هرگز نمی‌تواند از آن عبور کرده و خود را به هدف برساند. مطمئن‌تر از همه پشه‌خانه‌هایی است که تارهای آن مواد خاص کیمیایی دارد که باعث اختلال سیستم عصبی پشه شده و به مرگ آن‌ می‌انجامد.

این خیلی مهم است که زمینه پرورش پشه آنوفیل، یعنی آب‌های ایستاده و گندیده را از بین ببرید و یا اصلاَ نگذارید که چنین آب‌هایی ایجاد شوند. همچنین قوطی‌های غذاهای آماده و تایرهای کهنه موتر که در داخل آن آب جمع شده باشد نیز به پرورشگاه این پشه تبدیل می‌شوند. به این ترتیب، هرگونه آب ایستاده و گندیده می‌تواند خطرناک باشد. هوای ۳۰ درجه سانتی‌گراد برای پرورش و گسترش این پشه مناسب است.

یکی از راه‌های چاره، پوشیدن لباس‌های روشن است. لباس روشن نسبت به لباس‌های تیره و یا حتی سیاه به ندرت پشه آنوفیل را جلب می‌کند. گذشته از آن‌ بهتر است که پیراهن یا تی‌شرت‌های با آستین‌های کامل و همچنین جوراب بپوشید تا زمینه نیش‌زدن پشه را کم ساخته باشید. برای پشه آنوفیل سخت است که از روی لباس خون انسان را بمکد. البته ماده خاص کیمیایی ضد پشه ناقل ملاریا برای لباس هم وجود دارد.

یک تله یا دام خاص برای پشه ناقل ملاریا وجود دارد. این جعه یک سرپوش خاص دارد و در داخل آن مواد جلب‌کننده پشه، مثلاَ کاربن دای اکساید و اسید لاکتیک استفاده می‌شود. این مواد بوی شبیه بدن انسان دارد. مواد کیمیایی پشه‌ها را وسوسه می‌کند و همین که آن‌ها به نزدیک دهنه آن می‌رسند، توسط یک پنکه به داخل کشانیده می‌شود. دیگر راهی برای خروج ندارند.

دواهای زیادی وجود دارد که پیش از سفر به مناطق معروض به ملاریا می‌توانید برای وقایه استفاده کنید. مثلاَ یک نوع دوا وجود دارد که دو روز پیش از سفر و هفت روز بعد از سفر باید گرفته شود. البته تابلیت‌های وقایه از ملاریا می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند.

همواره خبرهایی نشر می‌شود که سرانجام واکسین ضد ملاریا تولید خواهد شد. اما دانشمندان هنوز نتوانسته اند که یک واکسین قوی و موثری را علیه این بیماری تولید کنند. دانشمندان حتی توصیه می‌کنند که زیاد امیدوار یک واکسین موثر بر ضد ملاریا نباشیم. کسی نمی‌تواند تضمین کند که روزگاری واکسین ضد ملاریا وجود خواهد داشت.